Նորմալ վերնագիր չկարողացա մտածել, գուցե նաև սխալ բաժնում եմ թեման բացում, բայց ես ուզում եմ խոսել այդ մասին
Ինչքանո՞վ է մեզ փոխում ակումբցիների հետ ծանոթ կամ թեկուզ վիրտուալ մտերիմ լինելը ակումբում, մեզ ասելով նկատի ունեմ մեր ակումբային վարքը: Մասնավորապես, ինձ շատ է փոխել: Բազմաթիվ թեմաներում բազմաթիվ գրառումների եմ հանդիպում, որոնց կուզեի հակադարձել, բայց վախենում եմ, որ կնեղանան, ու անկապ տեղը չի, դառը փորձ ունեմ, նույնիսկ մարդկիկ կան, որ իմ հակադարձումներից, բանավեճերից հետո զգացել եմ, փոխվել են իմ հանդեպ այն դեպքում, որ իրականում ծանոթ էլ չենք, նույնը նաև ծանոթներիս ու ընկերներիս կողմից եմ զգացել: Սկզբում ինչ լավ էր, մտնում էիր ու կարող էիր բանավիճել, կռվել նույնիսկ, չնայած ես կռվարար էլ չեմ, բանավիճելիս էլ որոշակիորեն նրբանկատություն ունեմ, իսկ ակումբցիներից մեկն էլ մի օր ասաց, որ հենց այդ նրբանկատությունս էլ իրեն դուր սկսել է չգալԹեման բացելուն դրդեց Վորլդի «Մենք սիրում ենք ոչ թե մեր հայրենիքը, այլ մեր կարգավիճակը այդ հայրենիքում» իմ կարծիքով անկապագույն միտքը, որին չորս անգամ ցանկացա պատասխանել, բայց չորս անգամ ինձ հետ պահեցի: Ասի՝ լավ, թեմա բացեմ
Մի տեսակ էլ լավ չի, որ էդքան մարդ ծանոթ ա, էդքան մարդ մոտիկ ա, ու ինձ են ասում՝ նեղացկոտ, բայց իմը հինգրոպեանոց ա, իսկ ինչքան մարդ նեղացկոտ չէ ու խռովկան ա, ակումբում խռով են, ռեալում չէ
Մեջբերել
Էջանիշներ