Ռուսերեն խոսք հայկական ալիքներով

[One_Way_Ticket]

Մերոնք ինչքան էլ ուզեն «շողշողալ», միևնույնն է՝ շեշտը դնում են բառավերջում:

Համենայն դեպս իմ դեպքում նման բան չեմ նկատել։ Ռուսերեն կամ անգլերեն խոսելիս շեշտը հանգիստ դնում եմ համապատասխան տեղում (եթե, իհարկե, գիտեմ ճիշտ տեղը)։ Նման խնդիր գոյություն ունի հայերենում արտասահմանյան բառեր օգտագործելիս, որտեղ, ըստ հայոց լեզվի կանոնների, պետք է պահպանվի օրիգինալ շեշտադրությունը, սակայն մենք, միևնույնն է, խոսելիս շեշտը վերջին վանկի վրա ենք դնում։ Դա, բնականաբար, չի նշանակում, որ առանց ակցենտի ռուսերեն եմ խոսում, պարզապես շեշտադրությամբ չի պայմանավորված ակցենտը։ Իսկ այ հակառակը նկատել եմ։ Հորեղբորս ուկրաինուհի կինը, չնայած հայերեն լրիվ սովորել է և ազատ խոսում է, հաճախ շեշտը նախավերջին վանկի վրա է դնում։

Ինչու ասենք մեր կողքին մեկը` ռուսախոս հայ, հենց սկսում է ռուսերեն խոսել, անպայման կողքինները (այդ թվում և ես) փորձում ենք նրա հետ ռուսերեն խոսել:

Կոնտեքստից է կախված։ Ռուսախոս բարեկամներ ունենք, եթե ես նրանց տուն եմ գնում, հետները աշխատում եմ ռուսերեն խոսել, քանի որ ես նրանց հյուրն եմ։ Իսկ եթե փողոցում որևէ ռուսախոս (կամ առավել ևս պսեվդո-ռուսախոս, որոնց քանակը գնալով աճում է) ծանոթի եմ տեսնում, հայերեն եմ խոսում։

[Արևածագ]

Համենայն դեպս իմ դեպքում նման բան չեմ նկատել։ Ռուսերեն կամ անգլերեն խոսելիս շեշտը հանգիստ դնում եմ համապատասխան տեղում (եթե, իհարկե, գիտեմ ճիշտ տեղը)։

Իսկ եթե ճիշտ տեղը չգիտե՞ս... Այդ դեպքում համարիր, որ քո խոսքում էլ անպայման ակցենտը կա:

[One_Way_Ticket]

Իսկ եթե ճիշտ տեղը չգիտե՞ս... Այդ դեպքում համարիր, որ քո խոսքում էլ անպայման ակցենտը կա:

Բայց մի՞թե ես ասացի, թե առանց ակցենտի եմ ռուսերեն խոսում։
Իմ ասածն այն էր, որ պատճառը շեշտի՝ վերջին վանկի վրա դնելը չէ։ Ասեմ ավելին։ Ռուսաստան վերջին այցելությանս ընթացքում ես սովորեցի, որ аэропорт բառի սեռական հոլովում (от аэропорта) և тайга բառում շեշտը "հայավարիորեն" վերջին վանկի վրա է ընկնում, մինչդեռ իմ կարծիքով նախավերջինի վրա պիտի ընկներ

[Ուլուանա]

Բայց մի՞թե ես ասացի, թե առանց ակցենտի եմ ռուսերեն խոսում։
Իմ ասածն այն էր, որ պատճառը շեշտի՝ վերջին վանկի վրա դնելը չէ։ Ասեմ ավելին։ Ռուսաստան վերջին այցելությանս ընթացքում ես սովորեցի, որ аэропорт բառի սեռական հոլովում (от аэропорта) և тайга բառում շեշտը "հայավարիորեն" վերջին վանկի վրա է ընկնում, մինչդեռ իմ կարծիքով նախավերջինի վրա պիտի ընկներ

Aэропорт բառի դեպքում չգիտեմ՝ ինչու է էդպես, բայց тайга բառի ուղղական հոլովում էլ է շեշտը վերջին վանկի վրա ընկնում՝ тайга՛: Ի դեպ, ես էլ մի քանի տարի առաջ եմ հայտնաբերել ու զարմացել:

Ժողովուրդ, բայց թեմայից արդեն ահագին շեղվել ենք: Եկեք չմոռանանք, որ թեման «Հեռուստատեսություն» բաժնում է, ու լեզվական վերլուծությունների չվերածենք:

[One_Way_Ticket]

Aэропорт բառի դեպքում չգիտեմ՝ ինչու է էդպես, բայց тайга բառի ուղղական հոլովում էլ է շեշտը վերջին վանկի վրա ընկնում՝ тайга՛: Ի դեպ, ես էլ մի քանի տարի առաջ եմ հայտնաբերել ու զարմացել:

Տայգայի դեպքում ես հենց ուղղական հոլովն ի նկատի ունեի

Ժողովուրդ, բայց թեմայից արդեն ահագին շեղվել ենք: Եկեք չմոռանանք, որ թեման «Հեռուստատեսություն» բաժնում է, ու լեզվական վերլուծությունների չվերածենք:

Իրոք, վերջին գրառումները կարելի է ավելի հարմար տեղ տեղափոխել։
Թեմայի վերաբերյալ ասելիք չունեմ, ես հեռուստացույց չեմ նայում

[Արևածագ]

Ժողովուդ, ասեք թող ինձ չտուգանեն թեմայից դուրս գրառման համար, բայց քանի առիթ կա, սովորեցնեմ, ինչպե՞ս ռուսերենում շեշտը ճիշտ դնել . Յուրաքանչյուր բառից առաջ պետք է դնել эх и բառակապակցությունը: Օրինակ. эх и тайга', эх и маши'на, эх и ко'мната...և' այլն: Փորձե'ք ու բառարանով ստուգեք, կհամոզվեք:

[One_Way_Ticket]

Ժողովուդ, ասեք թող ինձ չտուգանեն թեմայից դուրս գրառման համար, բայց քանի առիթ կա, սովորեցնեմ, ինչպե՞ս ռուսերենում շեշտը ճիշտ դնել . Յուրաքանչյուր բառից առաջ պետք է դնել эх и բառակապակցությունը: Օրինակ. эх и тайга', эх и маши'на, эх и ко'мната...և' այլն: Փորձե'ք ու բառարանով ստուգեք, կհամոզվեք:

Ինձ էլ կներեք, բայց քանի առիթ կա, ասեմ, որ մեթոդը չի աշխատում։ Մի քանի ամիս առաջ ես հանգիստ կասեի "эх и та'йга"։

[Rhayader]

Համենայն դեպս իմ դեպքում նման բան չեմ նկատել։ Ռուսերեն կամ անգլերեն խոսելիս շեշտը հանգիստ դնում եմ համապատասխան տեղում (եթե, իհարկե, գիտեմ ճիշտ տեղը)։ Նման խնդիր գոյություն ունի հայերենում արտասահմանյան բառեր օգտագործելիս, որտեղ, ըստ հայոց լեզվի կանոնների, պետք է պահպանվի օրիգինալ շեշտադրությունը, սակայն մենք, միևնույնն է, խոսելիս շեշտը վերջին վանկի վրա ենք դնում։ Դա, բնականաբար, չի նշանակում, որ առանց ակցենտի ռուսերեն եմ խոսում, պարզապես շեշտադրությամբ չի պայմանավորված ակցենտը։ Իսկ այ հակառակը նկատել եմ։ Հորեղբորս ուկրաինուհի կինը, չնայած հայերեն լրիվ սովորել է և ազատ խոսում է, հաճախ շեշտը նախավերջին վանկի վրա է դնում։


Կոնտեքստից է կախված։ Ռուսախոս բարեկամներ ունենք, եթե ես նրանց տուն եմ գնում, հետները աշխատում եմ ռուսերեն խոսել, քանի որ ես նրանց հյուրն եմ։ Իսկ եթե փողոցում որևէ ռուսախոս (կամ առավել ևս պսեվդո-ռուսախոս, որոնց քանակը գնալով աճում է) ծանոթի եմ տեսնում, հայերեն եմ խոսում։

Ես ինքս ռուսախոս եմ: Ու դա իմ համար բնավ կարիք չի ստեղծում այստեղ-այնտեղ ռուսախոս լինելս ի ցույց դնել: Ռուսերեն ես խոսում եմ այլ ռուսախոսների հետ ու մեկ էլ այնպիսի մարդկանց շրջապատում, ովքեր ֆանատիկ հայախոս են ու բարկանում են, երբ իրենց մոտ ռուսերեն են խոսում: Բայց, ասենք, անգլախոսների հետ էլ անգլերեն եմ խոսում: Գերմանախոսների հետ՝ գերմաներեն: Ֆրանսերենն ու իսպաներենը նախընտրում եմ լսել, խոսակցականս բանի պետք չի: