Ստեղծագործական նախագծերի քննարկում

[Smokie]

Սմոքի ջան, շարադրություն գրողը մի շաբաթ ու մի ամիս ժամանակի դեպքում էլ է շարադրություն գրում։
Ամբողջ իմաստը կարճ ժամանակում հենց պատմվածք ստեղծելու մեջ է։

Դե ես հիմնականում փորձում էի «պատմվածք» գրել

[ivy]

Չուկ ջան, էս անգամվա մրցույթի մեջ ինչ-որ հատուկ «տոնայնություն», էն էլ՝ սահմանին հասած, չեմ նկատել: Էդպիսի բաներ միշտ էլ լինում են: Գուցե ընկալումները սուբյեկտիվ են, չգիտեմ:
Բայց էն, որ նույն ֆորմատը կարող է ձանձրացնել, դրա հետ համաձայն եմ:
Թեև կոնկրետ ես երբևէ չեմ ձանձրանում, ու Ակումբ էլ մեծ մասամբ հենց էս գրական քննարկումների համար եմ մտնում. մի ուրիշ տեսակի սիրում եմ էս ամենը, անկախ նրանից՝ մասնակցում եմ, թե չէ:

Մյուս կողմից նկատել եմ, որ մարդկանց վրա ազդում են ակումբային գրական քննարկումները, անկախ նրանից, դա ինչ նախագծի կամ թեմայի մեջ է:
Օրինակ՝ հենց վերջերս ինքդ քո ձեռքով մրցույթի հետ ոչ մի կապ չունեցող շատ ակտիվ ստեղծագործական թեմա փակեցիր հեղինակի խնդրանքով, ի դեպ պատմվածքն էլ լիքը մարդ էր հավանել, էդ թվում՝ նաև ես, բայց երևի հարցն էն էր, որ քննարկողները «տարվել էին», ու հեղինակին դա դուր չեկավ: Սա էլ հո մրցույթ չէ՞ր:

Ասածս էն է, որ հարցը էստեղ մրցույթ-չմրցույթը չի, այլ հենց կարծիքներն ու քննարկումները ստեղծագործական բաժնում, որոնք կարող են ազդել մարդկանց վրա:
Դրա համար գուցե ամեն մեկը ասի՝ ի վերջո ինչ է ինքը սպասում, երբ ստեղծագործություն է ներկայացնում ակումբին կամ որն է էն սահմանը, որը հատելուց հետո մարդ փոշմանում է, որ ընդհանրապես նյութ է դրել էստեղ, թեկուզ՝ առանձին թեմայով: Իմ կարծիքով, սա ավելի լուրջ հարց է, քան մրցույթ անցկացնել կամ չանցկացնելը, որովհետև ինչպես արդեն ասեցի էդ լարվածությունը արտամրցութային գրական թեմաներում էլ եմ նկատում:

[StrangeLittleGirl]

Արտ, միտքդ լավն ա, բայց ջանջալ չի՞: Չգիտեմ, քվեարկության լարվածությունը մի տեսակ էն չի:

[StrangeLittleGirl]

Ասածս էն է, որ հարցը էստեղ մրցույթ-չմրցույթը չի, այլ հենց կարծիքներն ու քննարկումները ստեղծագործական բաժնում, որոնք կարող են ազդել մարդկանց վրա:
Դրա համար գուցե ամեն մեկը ասի՝ ի վերջո ինչ է ինքը սպասում, երբ ստեղծագործություն է ներկայացնում ակումբին կամ որն է էն սահմանը, որը հատելուց հետո մարդ փոշմանում է, որ ընդհանրապես նյութ է դրել էստեղ, թեկուզ՝ առանձին թեմայով: Իմ կարծիքով, սա ավելի լուրջ հարց է, քան մրցույթ անցկացնել կամ չանցկացնելը, որովհետև ինչպես արդեն ասեցի էդ լարվածությունը արտամրցութային գրական թեմաներում էլ եմ նկատում:

Ռիփ, տարիներ առաջ էս թեման էի բացել ակումբում, որը կարծես ժամանակի ընթացքում մոռացվեց-գնաց, սաղ սկսեցին շեղվել դրանից (էդ թվում` ես): Կարծում եմ` բախումները, ներվայնանալն ու վիրավորվածությունը մինիմալի կհասնեն, եթե էդ կանոնները պահպանվեն: Կարելի ա նաև քննարկել ու մշակել, որոշ բաներ ավելացնել-պակասացնել: Ու հա, քո միտքն էլ ա լավը, որ նախապես հեղինակն ասի, թե ինչ ա ուզում լսել: Օրինակ, էթիկայի մեջ գրած ա, որ պետք չի լեզվական սխալների հետևից ընկնել, բայց հեղինակը հենց լեզվի մասին ա ուզում լսել: Եսի՞մ, ամեն դեպքում պիտի մի բան փոխել, թե չէ շատ լարված ա ամեն ինչ

[Chuk]

Չուկ ջան, էս անգամվա մրցույթի մեջ ինչ-որ հատուկ «տոնայնություն», էն էլ՝ սահմանին հասած, չեմ նկատել: Էդպիսի բաներ միշտ էլ լինում են: Գուցե ընկալումները սուբյեկտիվ են, չգիտեմ:
Բայց էն, որ նույն ֆորմատը կարող է ձանձրացնել, դրա հետ համաձայն եմ:
Թեև կոնկրետ ես երբևէ չեմ ձանձրանում, ու Ակումբ էլ մեծ մասամբ հենց էս գրական քննարկումների համար եմ մտնում. մի ուրիշ տեսակի սիրում եմ էս ամենը, անկախ նրանից՝ մասնակցում եմ, թե չէ:

Մյուս կողմից նկատել եմ, որ մարդկանց վրա ազդում են ակումբային գրական քննարկումները, անկախ նրանից, դա ինչ նախագծի կամ թեմայի մեջ է:
Օրինակ՝ հենց վերջերս ինքդ քո ձեռքով մրցույթի հետ ոչ մի կապ չունեցող շատ ակտիվ ստեղծագործական թեմա փակեցիր հեղինակի խնդրանքով, ի դեպ պատմվածքն էլ լիքը մարդ էր հավանել, էդ թվում՝ նաև ես, բայց երևի հարցն էն էր, որ քննարկողները «տարվել էին», ու հեղինակին դա դուր չեկավ: Սա էլ հո մրցույթ չէ՞ր:

Ասածս էն է, որ հարցը էստեղ մրցույթ-չմրցույթը չի, այլ հենց կարծիքներն ու քննարկումները ստեղծագործական բաժնում, որոնք կարող են ազդել մարդկանց վրա:
Դրա համար գուցե ամեն մեկը ասի՝ ի վերջո ինչ է ինքը սպասում, երբ ստեղծագործություն է ներկայացնում ակումբին կամ որն է էն սահմանը, որը հատելուց հետո մարդ փոշմանում է, որ ընդհանրապես նյութ է դրել էստեղ, թեկուզ՝ առանձին թեմայով: Իմ կարծիքով, սա ավելի լուրջ հարց է, քան մրցույթ անցկացնել կամ չանցկացնելը, որովհետև ինչպես արդեն ասեցի էդ լարվածությունը արտամրցութային գրական թեմաներում էլ եմ նկատում:

Չէ, Այվի ջան, խնդիրը էնքան լարվածությունը չի, որը պարբերաբար լինում է ՈՉ ՄԻԱՅՆ գրական թեմաներում, այլ մրցույթների ձանձրացնելը ու լճացման բերելը: Մրցույթներում լարվածությունը որպես կանոն լինում է այ էդ ասածիս հետևանք (գոնե իմ կարծիքով), որտև եթե շատ «կոպիտ լինեմ», կրկնվում են ստեղծագործությունները, քննարկումները, մեկնաբանությունները, կարծիքները: Իհարկե ոչ բոլորը, նենց չի որ ստեղ լճացած ստեղծագործողներ ու քննարկողներ են, ամենևին, բայց պարբերաբար «հանգիստ» պետք է:

Իրականում կարծում եմ, որ ոչ թե հանգիստ է պետք, այլ մրցույթների արանքի պաուզաները մի փոքր ավելի երկար անել, որ մարդիկ լիարժեք հասցնեն կարոտել մրցույթներին, քննարկումներին, ինչու ոչ՝ վեճերին ու կծմծոցներին, ինչպես նաև ռեաբիլիտացվեն ու նոր բաներ գրեն:

Նայի, օրինակ իմ մասին գրել էիր (կամ ակնարկել), որ չեմ մասնակցում: Իրականում ես խայտառակ մեծ ցանկություն ունեմ մասնակցելու ու մեկը ինձ ինտենսիվությունը խանգարում ա ու «խաղից դուրս» եմ մնում:

Ու թախանձագին խնդրում եմ բոլորին էս գրածներս ընկալել որպես շարքային ակումբցու կարծիք, ոչ թե «հրովարտակ իջացնողի», չընկալել էսպես «ես ձանձրանում եմ, ուրեմն պետք ա ուշ-ուշ անել»:

[Chuk]

Արտ, միտքդ լավն ա, բայց ջանջալ չի՞: Չգիտեմ, քվեարկության լարվածությունը մի տեսակ էն չի:

Կարծում եմ, որ կարող ա լավ ակտիվություն մտցնել, բայց էլի որոշ պաուզայից հետո: Կարծում եմ, որ ջանջալ չի լինի, այլ հակառակը, գրավող, ազարտ առաջացնող:

[Chuk]

Այվիի գաղափարի քննարկումը չընդհատենք, բայց մի բան էլ ես եմ ուզում առաջարկել քննարկել՝ մրցույթների հետ կապված:

Էս միտքը առաջացել էր «Կարճ պատմվածք» մրցույթի ժամանակ: Կային կարծիքներ, որոնց հստակ այդ պահին «հակադարձել» էի ուզում, կամ էլ բացատրել ինչ-որ բաներ, ներկայացնել, սխալ ընթացքը շեղելու համար: Խնդիրն էն ա, որ ինչ-որ մեկը կարող ա գրածդ սխալ մեկնաբանի, հաջորդները կարդան ու արդեն էդ ուղղությամբ գնա: Սրան հավելում ենք, որ մեր մրցույթներում ժամանցի տարրը ահագին մեծ ա, ու առաջանում ա էդ նոր միտքս:

Դեռ կոնցեպտային մակարդակով ասեմ:
Մրցույթները շարունակում են լինել փակ, հեղինակների անունները չեն բացահայտվում մինչև քվեարկության ավարտը: Սակայն ակումբում լինում են անոնիմ հաշիվներ (account) նախատեսված հեղինակների համար: Նման բան արվում է «թաքնված ակումբցին» խաղի ժամանակ՝ Դիմակ օգտագործողի տեսքով:

Էս դեպքում կունենանք այսպիսի օգտագործողներ.
Հեղինակ1
Հեղինակ2
...
ՀեղինակN

Յուրաքանչյուրը նախատեսված համապատասխան համարով տարբերակի համար: Մրցույթը կազմակերպողը յուրաքանչյուր հեղինակին կտա իր համարով (կամ համարներով, եթե մեկից ավելի տարբերակ է ուղարկել) օգտագործողի գաղտնաբառը: Հեղինակն իրավունք կունենա քվեարկության յուրաքանչյուր օրը կատարել 1 գրառում, արձագանքելով իր ստեղծագործության մասին մեկնաբանություններին, տալով անհրաժեշտ մեկնաբանություններ, դառնալով քննարկման մաս, մարդկանց ուշադրությունը հրավիրելով այս կամ այն դետալի վրա:

Հիմնական պայմանը պետք է լինի որևէ կերպ չինքնաբացահայտվելը:

Սա կարող է բերի քննարկման ավելի աշխուժացման, ավելի ինտերակտիվության:


Միաժամանակ խոսեմ ինքնաբացահայտման դեպքերի մասին: Ես կարծում եմ, որ այսուհետ ինքնաբացահայտումը չպետք է արգելվի: Ընդամենը պետք է գործի պատիժ: Ինքնաբացահայտված մասնակցի ձայների կեսը պետք է հաշվի չառնվի՝ արդյունքների ամփոփման ժամանակ: Արդյունքում մասնակիցը կարող է ինքնաբացահայտվել ու պրակտիկորեն կորցնել հաղթելու շանսը:

[StrangeLittleGirl]

Արտ, կայֆ գաղափար ա, արժի անել:

Ինչ վերաբերում ա ինքնաբացահայտմանը, ապա նախ պետք ա հստակ սահմանվի, թե ինչ ա ինքնաբացահայտումը:

[Chuk]

Արտ, կայֆ գաղափար ա, արժի անել:

Ինչ վերաբերում ա ինքնաբացահայտմանը, ապա նախ պետք ա հստակ սահմանվի, թե ինչ ա ինքնաբացահայտումը:

Հստակ սահմանել չես կարող երբեք, միշտ էլ սուբյեկտիվության պահը մնալու ա, խոսքը կարող ա գնա հիմնական չափանիշների սահմանման մասին, որոնցից կարող են լինել.
1. Անձնական, բայց ընթերցողների մեծ մասին հայտնի անձնական ինֆորմացիան ստեղծագործության մեջ չներառելը,
2. Նախկինում հրապարակված կամ ընթերցողներին ցուցադրված ստեղծագործությունների չհրապարակումը, կամ դրանցից հատվածներ ստեղծագործության մեջ չներառումը,
3. Ակումբցիներին արդեն պատմած պատմությունների գրական շարադրելով ստեղծագործություն չսարքելն ու հրապարակումը,
4. Քննարկման ժամանակ այս կամ այն ստեղծագործության մասին հայտնելը, որ իրենն է, բացառելը,
5. Քննարկման ժամանակ ստեղծագործության մեջ չմտած, բայց պատմությանը ուղղակիորեն առնչվող այլ տվյալների, պատմությունների չհրապարակումը,
և այլն

[StrangeLittleGirl]

Հստակ սահմանել չես կարող երբեք, միշտ էլ սուբյեկտիվության պահը մնալու ա, խոսքը կարող ա գնա հիմնական չափանիշների սահմանման մասին, որոնցից կարող են լինել.
1. Անձնական, բայց ընթերցողների մեծ մասին հայտնի անձնական ինֆորմացիան ստեղծագործության մեջ չներառելը,
2. Նախկինում հրապարակված կամ ընթերցողներին ցուցադրված ստեղծագործությունների չհրապարակումը, կամ դրանցից հատվածներ ստեղծագործության մեջ չներառումը,
3. Ակումբցիներին արդեն պատմած պատմությունների գրական շարադրելով ստեղծագործություն չսարքելն ու հրապարակումը,
4. Քննարկման ժամանակ այս կամ այն ստեղծագործության մասին հայտնելը, որ իրենն է, բացառելը,
5. Քննարկման ժամանակ ստեղծագործության մեջ չմտած, բայց պատմությանը ուղղակիորեն առնչվող այլ տվյալների, պատմությունների չհրապարակումը,
և այլն

Էս մգացրածները ո՞նց ես ստուգելու: կամ ասենք ակումբցիներ կան, որ միմյանց հետ ավելի մոտիկ են ու միմյանց ավելի լավ են ճանաչում, քան մյուսները: օրինակ ես ինչ էլ գրեմ, ոնց էլ գլուխս պատին տամ, Շինարարն իմ գործը ճանաչելու ա: Նույն կերպ էսօր Նաիրուհին ասեց, որ Խաժակ Գյուլնազարյանից Գալի գործն էր ճանաչել: Բա ի՞նչ աստիճանի ա պետք թաքնվել, որ չճանաչվի մասնակիցը: Կամ դա արդյոք չի՞ սահմանափակում իրա ստեղծագործական հնարավորությունները:

[Chuk]

Էս մգացրածները ո՞նց ես ստուգելու: կամ ասենք ակումբցիներ կան, որ միմյանց հետ ավելի մոտիկ են ու միմյանց ավելի լավ են ճանաչում, քան մյուսները: օրինակ ես ինչ էլ գրեմ, ոնց էլ գլուխս պատին տամ, Շինարարն իմ գործը ճանաչելու ա: Նույն կերպ էսօր Նաիրուհին ասեց, որ Խաժակ Գյուլնազարյանից Գալի գործն էր ճանաչել: Բա ի՞նչ աստիճանի ա պետք թաքնվել, որ չճանաչվի մասնակիցը: Կամ դա արդյոք չի՞ սահմանափակում իրա ստեղծագործական հնարավորությունները:

Խոսքը գնում ա ակումբում հրապարակված բաների մասին, Բյուր ջան, ոչ թե ասենք ես քեզ հինգ օր կամ հինգ տարի առաջ ինչ եմ պատմել: Բայց եթե ասենք անկապ օրագրում բան ես գրել, հետո դրա վրա սյուժե ես սարքում, էդ արդեն անթույլատրելի ա: Նաև որոշ դեպքերում բլոգներին ա վերաբերում:

[StrangeLittleGirl]

Խոսքը գնում ա ակումբում հրապարակված բաների մասին, Բյուր ջան, ոչ թե ասենք ես քեզ հինգ օր կամ հինգ տարի առաջ ինչ եմ պատմել: Բայց եթե ասենք անկապ օրագրում բան ես գրել, հետո դրա վրա սյուժե ես սարքում, էդ արդեն անթույլատրելի ա: Նաև որոշ դեպքերում բլոգներին ա վերաբերում:

Ահ, էդ ուրիշ: Դե դա ըստ էության նախկինում հրապարակվածի մեջ ա մտնում:

[Chuk]

Ահ, էդ ուրիշ: Դե դա ըստ էության նախկինում հրապարակվածի մեջ ա մտնում:

Դե մի քիչ վիճելի ա, ասենք ընդամենը մի նախադասություն ես գրում, որը նախկինում էդ տեսքով գրել ես, կարող ես վիճել ու ասել, որ չէ, սա նախկինում հրապարակված գործ չի: Իսկ էս սահմանումների առկայության դեպքում չես կարողանա:

[Mephistopheles]

էն դիալոգը չեք ուզու՞մ անել…

[Dayana]

Ժող, ասում եմ մի նախագիծ չստեղծե՞նք ՝ «նմանակում» ֆորմատով․ ակումբցիները գրեն մի ուրիշ ակումբցու նմանակումով։ Օրինակ Ա ակումբին գրում ա Բ ակումբցու ոճով։ Պարտադիր չի քվեարկություն լինի, բայց հետաքրքիր կլինի։ Ինտրիգների սիրահարներն էլ գոհ կմնան