Վերջինը
Թերթում եմ գրքիս վերջին էջերը,
Լսում եմ ուսուցչիս անուշ ձայնը,
Սկսում եմ կարոտել դպրոցս,
Մեկ ժպտում եմ, մեկ տխրում...
Հիշում եմ այն լավ պահերը,
Որ անցել են այստեղ՝ իմ դպրոցոււմ,
Գիտեմ, գիտեմ, որ կարոտելու եմ,
Գիտեմ, որ նորից հիշելու եմ ամեն ինչ...
Թեկուզ անցնի մեկ տարի, տաս տարի,
Սիրելու եմ, կարոտելու եմ, ձեզ բոլորիդ...
07.05.2011թ. © Inna (Իրինա Պողոսյան)
Վերջին խմբագրող՝ Inna: 11.05.2011, 20:28: Պատճառ: տառասխալ
Պետք է ապրել այնպես,
Որ քեզ կարոտեն,
Որ քեզ ափսոսեն,
Որ քեզ սիրեն ու հիշեն հետո...
16.05.2011թ. © Inna (Իրինա Պողոսյան)
Տրամս ահավոր բարձրա...Պարել եմ ուզու՜մ...
Մնաց մեկ օր...
23.05.2011թ.
Էնքան լավ էր ամեն ինչ, հիմա էլ ա լավ, բայց...բայց հիմա էլ տխրում եմ, որ նորից չեմ գնալու էնտեղ, որտեղ արդեն երկար տարիներ ա ինչ սովորել եմ, էնքան լավ մարդկանց նորից չեմ տեսնելու...
Երեկ «Վերջին Զանգս» էր, ամեն ինչ անցել ա պատկերացրածիցս ավելի ու ավելի լավ, շատ լավ...
Էնքան եմ պարել, էնքան եմ ուրախացել...
Երջանիկ եմ...
Երկար Ժամանակ ա ինչ չեմ գրում էստեղ, շատ բան կա ասելու, ուղղակի Ժամանակ չկա...
Եկա ասեմ, որ ուրախ ու երջանիկ եմ...
Հ.Գ. Հեսա քննություններս պրծնեմ շուտ-շուտ կգրեմ
Meme (13.06.2011)
Մի ամսից ավել ա ինչ չեմ գրել էստեղ...պատմելու շատ բան ունեմ...
Գնացել էի «Young Life» անունով ճամբար...
Մի շաբաթվա մեջ ձեռք բերեցի շա՜տ ընկերներ, մեկը մեկից բարի ու հոգատար: Իրենց հետ ապրելով նույն տանիքի տակ, շփվելով, ծանոթանալով իրենց հետաքրքրություններին...
Հետաքրքիր էր բոլորին լսելը, չէի հոգնում լսելուց... Երեկոյան հավաքվում էինք բոլորով, զրուցում տարբեր թեմաներից, բանավիճում, էլի հետաքրքիր էր, ինձ համար շատ բաներ էի բացահայտում...
Էտ մի շաբաթվա մեջ չեմ հասցրել բոլորի հետ շփվել, շատ էին... (150 հոգի, դեռ մի բան էլ ավելի) ...Հիմա բոլորով ամեն շաբաթ հավաքվում ենք, զրուցում, կարոտներս առնում ... առաջին հանդիպումը տեղի ունեցավ ճամաբարից վերադառնալու հաջորդ օրը...արդեն կարոտել էինք իրար
Բայց նենց լավ ա, որ էս սոց. ցանցերը կան, անընդհատ խոսում ենք, չենք հասցնում կարոտենք իրար...
Վերը նշված գրածիցս անցել ա մոտ մի շաբաթ ու մի քանի օր, էլի կարոտում եմ, շուտ-շուտ ենք հանդիպում, բայց մեկ ա, կարոտում ենք իրար...Inna-ի խոսքերից
Մի ամսից ավել ա ինչ չեմ գրել էստեղ...պատմելու շատ բան ունեմ...
Գնացել էի «Young Life» անունով ճամբար...
Մի շաբաթվա մեջ ձեռք բերեցի շա՜տ ընկերներ, մեկը մեկից բարի ու հոգատար: Իրենց հետ ապրելով նույն տանիքի տակ, շփվելով, ծանոթանալով իրենց հետաքրքրություններին...
Հետաքրքիր էր բոլորին լսելը, չէի հոգնում լսելուց... Երեկոյան հավաքվում էինք բոլորով, զրուցում տարբեր թեմաներից, բանավիճում, էլի հետաքրքիր էր, ինձ համար շատ բաներ էի բացահայտում...
Էտ մի շաբաթվա մեջ չեմ հասցրել բոլորի հետ շփվել, շատ էին... (150 հոգի, դեռ մի բան էլ ավելի
Բայց նենց լավ ա, որ էս սոց. ցանցերը կան, անընդհատ խոսում ենք, չենք հասցնում կարոտենք իրար...
Նայում եմ էնտեղի մեր նկարները, ավելի եմ կարոտում, ուզում եմ էտ մեկ շաբաթը նորից կրկնվի...
Նկարների մեջ էնքան շատ սեր կա, երջանկություն, բարություն, ամեն ինչ՝ էն ինչը բնորոշ ա բարի ու խելացի մարդուն...
Էս նկարին նայելուց մտածում եմ, թե ինչքան լավ ու դրական բաներ կան, որոնք ուղղակի պետք է նկատել...
Հ.Գ. Սիրում եմ քեզ «Young Life»
Նկարներ՝ http://www.facebook.com/media/set/?s...9695710&type=1
Վերջին խմբագրող՝ Inna: 30.07.2011, 15:02:
Discussion #1
- Ի՞նչ ես կարծում, մարդուն ի՞նչ ա պետք լիարժեք երջանիկ լինելու համար:
- Դե...Չգիտեմ...
- Իսկ դու լիարժեք երջա՞նիկ ես:
- Ես ինձ երջանիկ եմ համարում, համարյա...
- Համարյա՞...Ուրեմն ինչ-որ փոքր բան կան, որ պակաս ա:
- Հա, ճիշտ ես, կա, բայց գաղտնիք ա:
- Իսկ դու՞, դու լիարժեք երջանի՞կ ես:
- Չէ, իմ մոտ էլ կա մի հատ փոքր, բայց կարևոր բան, որ պակաս ա...
- Ե՞վ, դա ի՞նչն ա, սե՞րը:
- Պետք ա անկեղծ լինեմ ու ասեմ՝ հա:
- Սերը հաստատ պետք ա լինում երջանիկ լինելու համար...
- Գիտեմ...
Վերջին խմբագրող՝ Inna: 16.08.2011, 17:49:
Սիրում ու կարոտում եմ...
Մոտ 3-4 ամիս ա անցել, շատ չի, բայց...կարոտում եմ, ուզում եմ ժամանակը ետ տամ, էլ չի լինի... անցել ա...ուշ ա...
Օգոստոսի 31-ի երեկոյան ընկերուհիս էր զանգել, ամենամոտիկ ու հարազատ մարդը՝ ընկերներիս մեջ, խոսելուց իրար շնորհավորեցինք, լավ օր ու ուսումնական տարի մաղթեցինք, ասեց , որ չմտածեմ ամեն ինչ լավ կլինի, նոր ընկերներ կգտնեմ, չէ քեզնից լավին չեմ գտնի հաստատ Ան ջան, սիրու եմ քեզ շա՜տ...աչքերս լցվեց, էլ չկարողացա խոսեմ...
Ամբողջ գիշեր չքնեցի, աչքերս թաց էին, մտածում էի, որ առանց իրա չեմ կարա, ամեն առավոտ իրար հետ ենք գնացել դասի, տուն եկել, կիսվել իրար հետ, ամեն ինչ արել ենք միասին, օգնելով իրար...ու հիմա, հիմա, ես իրան ավելի քիչ կտեսնեմ, քան առաջ...
Սեպտեմբերի մեկն էր, գնացի նոր դպրոցս...Չէ ինչ որ բան պակաս ա, ինչ որ բան էն չի... զանգը տվեց, աչքերս ակամայից լցվեց, չեմ ուզում, չեմ ուզում ներս մտնեմ, ընկերուհուս եմ ուզում... Ոչ ոք չկար հետս, որին ճանաչում էի, բոլորն էլ տարբեր դպրոցներից, կար մեկը ում հետ ծանոթացա, բայց, բայց... չի լինի, էլի մեկ ա ընկերուհուս եմ հիշում, կարոտում եմ, ու արդեն աչքերս լցվում են արցունքներով...Չէի կարողանում զսպել ինձ, արցունքները հոսում էին աչքերիցս...
Ընդհամենը երկու օր եմ գնացել դասի, բայց վաղ երևի թե վերջին օրս կլինի այդ դպրոցում, դասարանցիներս լավն են, բարի են, խելացի, բայց չէ, իմ տեղը չի...
E-la Via (04.09.2011), Freeman (16.11.2011), Lusinamara (05.09.2011), Meme (05.09.2011), Smokie (16.11.2011)
Նենց ուրախ եմ, դպրոցս փոխեցի՜...
Վաղը առաջին օրս ա էտ դպրոցում
E-la Via (05.09.2011), Lusinamara (05.09.2011), Meme (06.09.2011), Smokie (16.11.2011)
Ամեն ինչ իմ պատկերացրածիցս էլ ավելի էր, էտ դպրոցում հաստատ հաճույքով կսովորեմ...Նենց ուրախ եմ, դպրոցս փոխեցի՜...
Վաղը առաջին օրս ա էտ դպրոցում
նենց հավես էր՝ գունանկար, գծանկար, համակարգչային գրաֆիկա, կոմպոզիցիա...
Հ.Գ. Այ հիմա ամեն ինչ սրտովս ա...
Էս կյանքումս առաջին դեպքն ա, երբ ուզում եմ, որ ժամանակը արագ անցնի, բայց հակառակի պես ինչքան մտածում եմ դրա մասին, էնքան դանդաղ ա անցնում…Էնքան պլանավորված գործեր ունե՜մ, որ մտածում ե՜մ, ու՜խ...
Երանի երկու ամիս հետո...
E-la Via (01.10.2011), Lusinamara (01.10.2011), Meme (01.10.2011), Smokie (16.11.2011)
Մնաց ուղիղ 1 ամիս...Էս կյանքումս առաջին դեպքն ա, երբ ուզում եմ, որ ժամանակը արագ անցնի, բայց հակառակի պես ինչքան մտածում եմ դրա մասին, էնքան դանդաղ ա անցնում…Էնքան պլանավորված գործեր ունե՜մ, որ մտածում ե՜մ, ու՜խ...
Երանի երկու ամիս հետո...
Անհամբեր եմ, ահավոր անհամբեր...
Ծնունդիս ինձ ով կիթառ կնվիրի?
Արդեն 2-3 ամիս ա ուզում եմ կիթառ առնեմ ու սկսեմ սովորել, էն էլ անընդհատ չի ստացվում, ընկնում եմ դասերով ու մնում ա...
Yamaha c45
Arpine (20.11.2011), Lusinamara (20.11.2011), Meme (20.11.2011)
Մի օր էլ հանկարծ կհիշես,
Օրերն այն անցած,
Ու ետ չես բերի,
Կհիշես սիրով ու ափսոսանքով...
Կհիշես, կկարոտես, ու դեռ կսիրես...
25.11.2011թ. © Inna (Իրինա Պողոսյան)
Վերջին խմբագրող՝ Inna: 25.11.2011, 23:06:
E-la Via (25.11.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ