Մեջբերում Սերխիո-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ախր բանը նրանումն ա, որ նորմալ երևույթը ենքան են ուռճացնում ,որ տղուն էլ ա ետի անդուր թվում …
Սերխիո ջան, բա էս թեմայի նպատակն ի սկզբանե հենց էդ էր, որ կար։ Չնայած ես չեմ բացել, բայց ուրախ եմ, որ թեման դանդաղ քայլերով հասնում է իր նպատակին։

Մեջբերում *e}|{uka*-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Կարելի է խուսափել, ասենք հանդիպման երկրորդ օրը հարցնելով.
-Վալոդիկ, Վալոդիկս, Վալոդիկսս ջան , կարողա՞ նենց պատահի, դե մարդ ես էլի, մեկ էլ հանկարծ արգելես ինձ մենակ տնից դուրս գալ, կամ ընկերներիս հետ շփվել հասարակական վայրերում :
Պարզ չի որ Վալոդիկս ջանը կպատասխանի.
- Վա՜յ էտ ի՞նչ ես ասում, բա չամաեչեցի՞ր, ո՞վ , ե՞ս, դե ՜ լավ էլի, էս էլ հո քյառթուիզմով չեմ տառապում:
Մի երկու անգամ էլ ձև կթափի , որ նեղացելա, վսյո արդեն սիրտդ հավատով լցված է :
Բայց արի ու տես որ էտ մեկ- մեկ լռիվ ներկայացում է լինում :Չէ որ ոչ բոլոր աղջիկներն են հոգեբան ու մինչև վերջ էլ չեն կարողանում լավ Ճանաչել իրենց կողքինին, հետո էլ զարմանում են որ նման հարցեր են ծագում, բա
Ըհը, ասենք, ամուսնանում ես Արմենի հետ, բայց որոշ ժամանակ անց պարզվում ա՝ ամուսինդ Արմենի շորերով Վալոդիկ ա։