«Պատմվածք փակ աչքերով». մաս հինգերորդ

[Ամպ]

Հետաքրքիր է նաև այն, որ հեղինակը կարծում եմ դիտմամբ հերոսի սեռը չի նշել, բայց, չգիտես ինչու, շարունակություններում հանկարծ աղջիկ կամ նույնիսկ Սեդա է դառնում:

Նախաբան

...Մտավ այգի: Եղանակը ցուրտ էր, ու այգում գրեթե ոչ ոք չկար: Նստեց նստարանին ու կծկվելով` նայեց հեռուն: Ուշքի եկավ նրանից, որ ինչ-որ փափուկ ու մռռացող բան էր քսմսվում ոտքին: Նայեց: Փիսիկ էր, որը մեջքն ուռեցրած ու պոչը տնկած քսմսվում էր իրեն, սակայն բացարձակ ուշադրություն չէր դարձնում իր վրա: «Փս-փս-փս»,-կանչեց փիսոյին, փիսոն մռռաց, բայց էդպես էլ չնայեց իր կողմը: Կռացավ ու շոյեց մեջքը: Կատվին դա շատ դուր եկավ, ու նա երախտապարտ հայացքով նայեց աղջկա աչքերին…

Ինձ Քաղցը և Ընտրությունը դուր եկան: Ընտրությունը լավն էր, բայց Քաղցը պատմվածքն ավելի էր ամբողջացնում: