Ամուսնություն առանց սիրո

[ihusik]

Չեք կարծում, որ սերը կարող է ունենալ տարբեր դրսևորումներ: Մեկի համար սերը կարող է ունենալ մի արտահայտություն, մեկ ուրիշի համար՝ մեկ այլ… Օրինակ մի կոպիտ օրինակ բերեմ. ենթադրենք սիրողներից մեկը մազոխիստ է, այսինքն, նա սիրում է, որ իրեն ցավ են պատճառում և նա սերը միաձուլում է ցավ հասկացողության հետ: Իսկ եթե նա սիրի, ապա կարծում եմ այդ դեպքում կկարծի, որ ինքն էլ պիտի ցավ պատճառի որպես իր սիրո արտահայտություն: Իսկ եթե նրա կողմից սիրվողը դա չի՞ ընդունում… այդ դեպքում ինչպես սիրուց կծնվի փոխըմբռնում…

Հարգելի Cassiopeia, Ձեր ասածը բոլորովին կապ չունի իսկական սիրո հետ. մի բան է, թե ինչ է իսկական սերը, մեկ այլ բան է, թե ինչ են պատկերացնում դրա տակ այդ մասին անտեղյակ, ամեն ինչում շուկայական հարաբերություններով առաջնորդվող մարդիկ: Շատերը սիրո տակ հասկանում են սեռական հակումի բավարարում, հոգեկան կամ ֆիզիկական շահամոլության վրա հիմնված մի կապ, սեփական կամքն ուրիշին թելադրելու եսամոլական ձգտումը և այլ, և այլ... և էլի նմանատիպ շատ սխալ ու կեղծ սիրո տեսակներ, որոնք իրականում սեր կոչելը սխալ է:

Կոնկրետ հիմա Ձեր հարցի մասին. չնայած Ձեր հարցում արդեն 2 սխալ կա (մազոխիստը չի ցանկանում ցավ պատճառել ուրիշին, նա ցանկանում է, որ իրեն ցավ պատճառեն և սխալմամբ նույնացնում եք մազոխիստի եսամոլական ու ոչ բնական ցանկությունը իսկական սիրո հետ), բայց հասկանում եմ ինչ եք ուզում այդ հարցով ասել, ուստի փորձեմ պատասխանել: Այո, սերն ունի տարբեր դրսևորումներ, բայց սիրո արտահայտաձևերը լինելով տարբեր չպետք է հակառակ գնան հենց սիրո օրենքին, որոնք շատ են, ուղղակի նշեմ նրանք, որոնք խախտվում են Ձեր բերված օրինակում.

- պետք է ընդունել սիրո օբյեկտին այնպիսին ինչպիսին նա կա...
- չպետք է սիրո օբյեկտը սեփական կարիքներին ու ցանկություններին հասնելու միջոց դառնա...
- երբեք չպետք է բռնանալ սիրո օբյեկտի ազատ կամքի ու ազատ ընտրության հնարավորության վրա (չպետք է թելադրել սիրո օբյեկտին սեփական կամքը...)

Հետևաբար, այո, իսկական սիրուց ծնվում է փոխըմբռնում, եթե կատարվեն վերը նշվածները՝ որպես իսկական սիրո դրսևորումներ...

Շնորհակալ եմ Manon գրածդ գեղեցիկ տողերի համար, եթե կարող ես շատ գրի, հաճելի է ընթերցել նույնիսկ, առավել ևս՝ զգալ...

[Vive L'Armenie]

Իհարկե այդպիսի դեպքեր շատ կան:
Սիրելն ու չսիրելը դ ժվար հարցեր են, դե եթե ամուսնանում ես մեկի հետ, բայց քեզ մեկ ուրիշն է դուր գալիս , դա ինձ տվում է ավելի շատ ատելություն կառաչացնի մարդու մոտ , իսկ եթե ազատ ես կարծում եմ հեշտուտյամբ կսիրահարվես:

[Մանոն]

- պետք է ընդունել սիրո օբյեկտին այնպիսին ինչպիսին նա կա...
- չպետք է սիրո օբյեկտը սեփական կարիքներին ու ցանկություններին հասնելու միջոց դառնա...
- երբեք չպետք է բռնանալ սիրո օբյեկտի ազատ կամքի ու ազատ ընտրության հնարավորության վրա (չպետք է թելադրել սիրո օբյեկտին սեփական կամքը...)

Հետևաբար, այո, իսկական սիրուց ծնվում է փոխըմբռնում, եթե կատարվեն վերը նշվածները՝ որպես իսկական սիրո դրսևորումներ...

Շնորհակալ եմ Manon գրածդ գեղեցիկ տողերի համար, եթե կարող ես շատ գրի, հաճելի է ընթերցել նույնիսկ, առավել ևս՝ զգալ...

Այո Հուսիկ ջան, քո վերը նշածների առկայության դեպքում միայն կարելի է հասնել իմ ասած համաչափ կառույցին: Ամեն ինչ պետք է փոխադարձ լինի: Աշխարհում թերևս միայն Պիզայի աշտարակն է, որ չի քանդվում անհամաչափությունից՝ ի հեճուկս բոլոր բնագիտական օրենքների: Դա էլ բացառություն է…Կյանքում էլ կան այդպիսի «թեքված» ընտանիքներ, որոնք պահպանվում են, հենց այդպես էլ թեք: Ու ամենքի մոտ տարբեր են պահպանող ուժերը: Մեկի մոտ դաստիարակությունն է, մեկի մոտ երեխաների համար հնարավորին չափ ջերմ ընտանեկան միջավայր ստեղծելու ցանկությունը, մյուսի մոտ կարող է լինել հենց ամուսնու, երեխաների ու շրջապատի առաջ եղած պարտականությունները: Ու այդ ամենը ամուսինների առողջության ու նյարդերի հաշվին…Այնինչ դա «շքանշանի» մի կողմն է, արտաքին միջավայրին ցուցադրվող մասը: Բայց որքան էլ ջանքեր թափեն նման ամուսինները, միևնույն է…կառույցը թեք է: Ուստի առանց սիրո չարժե ամուսնանալ և ավելացնել թեքված ընտանիքների քանակը: Միևնույն է, կգա փլուզման օրը, անգամ եթե ոչ իրավաբանորեն, ապա՝ իրենց հոգիներում, իրենց ներքնաշխարհում: Չէ՞ որ այդ կառույցը մենք կերտում ու կրում ենք հենց մեր հոգիներում: Ես սա ասում եմ մեր այն անդամներին, որոնք դեռ միայն պատրաստվում են ամուսնանալ: Ժողովրդի լեզվով ասած՝ «7 անգամ չափեք, նոր կտրեք»: Համոզվեք ձեր զգացմունքների մեջ, լսեք ձեր սրտի ձայնին: Ու՞մ է պետք թանկարժեք հագուստն ու ապահովված կյանքը, եթե հոգիդ միայնակ ու տխուր է լինելու:
Գիտեմ, շատերը կմտածեն՝ Լուսնից իջած ռոմանտիկ մեկի խոսքեր են, բայց հավատացնում եմ ձեզ…կյանքն անիմաստ է առանց Գեղեցիկի

[ihusik]

Ուստի առանց սիրո չարժե ամուսնանալ և ավելացնել թեքված ընտանիքների քանակը: Միևնույն է, կգա փլուզման օրը, անգամ եթե ոչ իրավաբանորեն, ապա՝ իրենց հոգիներում, իրենց ներքնաշխարհում: Չէ՞ որ այդ կառույցը մենք կերտում ու կրում ենք հենց մեր հոգիներում: Ես սա ասում եմ մեր այն անդամներին, որոնք դեռ միայն պատրաստվում են ամուսնանալ: Ժողովրդի լեզվով ասած՝ «7 անգամ չափեք, նոր կտրեք»: Համոզվեք ձեր զգացմունքների մեջ, լսեք ձեր սրտի ձայնին: Ու՞մ է պետք թանկարժեք հագուստն ու ապահովված կյանքը, եթե հոգիդ միայնակ ու տխուր է լինելու: …կյանքն անիմաստ է առանց Գեղեցիկի

Մոտս մի նոր սովորություն է առաջացել, Ձեր Գեղեցիկ տողերից հետո (որոնք Ձեր ներքնաշխարհի դրսևորումներն են) միշտ ցանկություն է առաջանում ինձ մոտ շնորհակալություն հայտնել Ձեզ: Այնպես որ այս անգամ ևս բացառություն չէ. Շնորհակալություն Manon Ձեր տողերում ես գտա այս թեմայի ասես վերջնական լուծումը՝ ճիշտ պատասխանն ու այն զգացողությունների նկարագրությունը, որ արել եք Դուք ճիշտ և ճիշտ համապատասխանում է դրան: Ներկայացնեմ դա.

Ամուսնությունն առանց սիրո՝ նման է թանկարժեք ու գեղեցիկ մի հագուստի, որը կարող է տաք պահել Ձեր մարմինն ու շոյել դիմացինի աչքը, բայց չի կարող ջերմացնել Ձեր սիրտն ու հոգին և Ձեզ համար հավատարիմ ու սիրող մի էակ լինել, որի հետ միասին Դուք Ձեզ միայնակ ու ոչ լիարժեք չեք զգա:

[*e}|{uka*]

Իմ կարճամետրաժ կյանքի ընթացքում հասկացել եմ, եթե ամուսնանալ, ապա միայն սիրելիիդ հետ:
Միայն պատկերացրեք՝ եթե «կենցաղն ի զորու չէ սպանել սերը», ապա սեր չլինելու դեպքում ինչեր կարող է անել այդ նույն կենցաղը...

[dvgray]

Իմ կարճամետրաժ կյանքի ընթացքում հասկացել եմ, եթե ամուսնանալ, ապա միայն սիրելիիդ հետ:
Միայն պատկերացրեք՝ եթե «կենցաղն ի զորու չէ սպանել սերը», ապա սեր չլինելու դեպքում ինչեր կարող է անել այդ նույն կենցաղը...

Սեր չլինելու դեպքում կարող է դառնալ բիզնես: Նույնիսկ բիզնեսի համար անհրաժեշտ է որ սեր-մեր, էտ ձև բաներ չլինեն

[Brigada]

սխալ է առանց սիրո ամուսնանալ, բայց կան դեպքեր երբ աեանց սիրո ամուսնանում են, իսկ հետո սիրահարվում

[Kuk]

սխալ է առանց սիրո ամուսնանալ, բայց կան դեպքեր երբ աեանց սիրո ամուսնանում են, իսկ հետո սիրահարվում

Հա, տենց էլ ա պատահում. սկզբում սեքս, հետո սեր

[I love love]

Ես կտրականապես դեմ եմ ամուսնություն առանց սիրո երևույթին:Ես մի երիտասարդ զույգ գիտեմ, որ տղան աղջկան առաջին անգամ համբուրել է ամուսնական առաջին գիշերվա ժամանակ, դե դրանից առաջ ժամանակ չկար 2 անգամ էին իրար տեսել: Ինչ ահավորա, երբ իրար տեսնում են 1-2 անգամ ու ամուսնանում են`մտածելով հետո կսիրեն: Բա որ հանկարծ ու չսիրեն; Դրանից են առաջանում դավաճանություններն ու բաժանությունները: Կապ չունի 18 տարեկան աղջկա համար մի հատ ԱՄՆ-ից եկած հարուստա կպել, թե ծանոթի տղայա, իրանից լավին եք ուզելու? ՍԵՐ ,ՍԵՐ, ՍԵՐ,..............................................ՍԵՐ, ու հետո դրանից բխող հրաշալի հետևանքներ` սիրով ընտանիք, սիրելի բալիկներ:

[Երկնային]

Սիրով…
ես ինքս չեմ պատկերացնում կողքիս մեկին, ում չեմ սիրում… եթե ես այդ մարդու հանդեպ զգացմունքներ չունեմ, չեմ կարողանա երջանկացնել, նույնն էլ` նա ինձ… այսինք ենթագիտակցաբար ինձ համար արդեն դատապարտված եմ համարում առանց սիրո ամուսնությունը…

[araqscomp]

Ես նույնպես չեմ կարող ամուսնանալ առանց սիրո,բայց ոնց որ Արիսոլը ասաց,մեկ-մեկ ընենց բաներ ես տեսնում,որ արդեն հիաստափվում ես ու մեկ-մեկ մտածում եմ,ավելի լավա տառապեմ սիրուց,(էսպես ասում եմ,բայց համարյա սիրտը միշտ հաղթումա,մանավանդ,որ ռոմանտիկ ես լինում,ինչ էլ որ լինի հետագայում),քան տե ամուսնանամ,որովհետեվ չես կարող երաշխավորել,թե սերը հաստատ կօգնի,երբեմն հենց էտ սերը ժամանակի ընտացքում վերածվում է անտարբերության,լինում է նայև ոչ փոխադարձաբար անտարբերություն:

[Adriano]

Իհարկե ամուսություն սիրով… Հակառակ դեպքում լրիվ անիմաստա ամուսնանալը… Երբ իսկականից սիրում են միմյանց զույգերը, նույնիսկ էդ ամուսնությունն ինչ-որ եսիմ ինչ խնդիր չի…Բայց շատ հաճախ մարդ սիրահարվումա ինքն էլ չի իմանում հիմա սիրումա աղջկան իսկականից թե ոչ, նույնը հակառակ կողմիցա…Ամենավատը նա է երբ երիտասարդները ամուսնանում են գալոչկայի համար… Այս տիպի ամուսնությունը անվանում եմ «համատեղ կեցություն», սա այնքան նողկալի ու զզվելի երևույթա, որ ոչ ինձ, ոչ էլ մեզանից որևէ մեկին կցանկանամ…Նաև էս սիրային հարցերում, որքան էլ ասենք չէ մենք ինքուրույն մարդիկ ենք, մեծ դերակատռարություն ունեն ծնողները…Սկզբից ասում ենք ծնողներիս հենց սխալ ընտրություն կատարենք կկանխեք, իսկ երբ բուն գործողության մեջ մարդիկ խորհուրդ են տալիս, ասում ենք սխալ եք, մենք ընդվզում ենք…Իսկ սխալվելը դա այն իմ վերը բացատրած երևույթն է, երբ մենք երիտասարդներս մեկ-մեկ կարծում ենք թե մեկի սերը բավական է երկուսի համար… Բայց ասեմ ձեզ դա ոչ միայն բավարար չէ, այլ նաև մի քանի ամսից զույգերի մեջ էլ ավելի մեծ անդունդա առաջացնում…Մեծ դերակատարում ունի շրջապատը…Էդ անիմաստ կենացները, երբ մարդիկ դեռ ամուսնացած չեն լինում, բա վախտնա, հա վախտնա… Մեկը հարցնի ձեր ինչ գործնա…Դուք եք ապրելու ընկերուհուս/ընկերոջս հետ…Մի խոսքով ժողովուրդ եկեք չխափնվեք ակնթարթային, ոչ կշռադատված սերերին, հետո մեկա մենք ենք քաշելու, իմացեք մեր փոխարեն ոչ ոք չի տանելու այդ խաչը…

[Չամիչ]

Ամուսնությունը առանց սիրո համարում եմ մեղք: Միայն երջանիկ մայրը կարող է երջանիկ երեխաներ ունենալ:

[Vaio]

Իմիջիայլոց, գիտնականները պարզել են, որ հաշվարկով ամուսնությունն ավելի կայուն է, ինչը հիմնավորվում է նրանով, որ հաշվարկով ամուսնացողն արդեն համակերպվում է իր ապագայի հետ, գիտի իր «գլխի գալիքը», իսկ սիրողների մոտ ժամանակի ընթացքում սերը թուլանում է, անցնում է, ինչի պատճառով սիրողները իրարից հոգնում են...

[Adriano]

Իմիջիայլոց, գիտնականները պարզել են, որ հաշվարկով ամուսնությունն ավելի կայուն է, ինչը հիմնավորվում է նրանով, որ հաշվարկով ամուսնացողն արդեն համակերպվում է իր ապագայի հետ, գիտի իր «գլխի գալիքը», իսկ սիրողների մոտ ժամանակի ընթացքում սերը թուլանում է, անցնում է, ինչի պատճառով սիրողները իրարից հոգնում են...

Ինչ համակերպվել, ինչ բան…Հաշվարկով ամուսնությունը մեղքերի մեղքնա…Մարդ ապրումա մեկ անգամ, արդյոք նա արժանի չէ վայելել էն ազատ, առամց ինչ-որ նախապայմանների փոխադարձ սերը… Նույնիսկ այդ պլանավորման ժամանակ չես կարող ասել ապագայում ինչ կլինի…Ապահովությունը լավ բանա, բայց ինչ ես կարծում արժի՞ ապահովության խաթր հոգով ձևական ապրել