Ով ինչ ուզումա ասի, երեխեքի մի տեսակ կա, որոնց սովորական խոսքով բան չես բացատրի, էդ երեխեքին պետքա մի անգամ խփես, որ վախենան ու իրենց նորմալ պահեն, չնայած, իրանք քիչ են հանդիպում, բայց կան, եթե չարեցիր` կնստեն գլխիդ:
Դուք մենակ նայեք, թե էն մնացած երեխեքը ոնց են ժպտում, ոնց են ուրախանում, ես նույնիսկ կասկածում եմ, որ դա հատուկ արվածա, էդ ուսուցչին ներվայնացնելու համար. կամերայով պատրաստ սպասել են, երբա կատաղելու, որ նկարահանեն: Ու այս ամենը էդ «տուժվողին» էլա դուր գալիս, լսում եք չէ, ոնցա դասատուն ասում՝ «հլը մի խնդա»: Էդքանից հետո, եթե էդ երեխեն ժպտումա, դուք պատկերացրեք իրա անդաստիարակության ու «տուժվածության» աստիճանը:
Ուրիշ խոսք, որ կան ուսուցիչներ, որ ցանկացած հարց խփելով են լուծում, բայց դե ինձ թվումա իրենք շատ չեն էդքան
Էջանիշներ