Կածյ, հլը սպասի տեսնենք գրառումդ ճի՞շտ եմ հասկացել:
Փաստորեն երբ «Նոր գրառումներում» տեսար էս թեման, մտածեցիր, որ Փառանձեմի ու Նահապետի սիրո մասին լիրիկական զեղումներով հագեցած պատմվածք էր լինելու, մտար, կարդացիր ու պարզվեց, որ լրիվ ուրիշ բանի մասին էր, մեջն էլ ոչ սեր կար, ոչ սեքս, ոչ էլ ատելություն: Գրածս դուրդ չեկավ ու ներվայնացար, որ Ռուֆուսը իր հոգեկան տվայտանքները օրագրում գրելու փոխարեն բռնել «Ստեղծագործողի Անկյունում» ա դրել, դեռ մի բան էլ «արձակ» պիտակն ա կպցրել (հո պոեզիա չէի՞ կպցնելու): Հենա կդներ օրագրում, Կածյան էլ կտեսներ Ռուֆուսը օրագրում բան ա գրել, կմտածեր Ռուֆի հերթական բլթն ա, չէր մտնի, չէր կարդա, անիմաստ ժամանակ չէր ծախսի ու բոլորն էլ
Հ.Գ. Ստեղծագործողի անկյունում էլ ցենզուրա չկա ու դա լավ ա
Ռուֆուս-ի խոսքերից
Կածյ, հլը սպասի տեսնենք գրառումդ ճի՞շտ եմ հասկացել:Հա, ճիշտն ասած, որ կարդում եմ արձակ, մտածում եմ, որ կմտնեմ ու կկարդամ արձակ/թեեւ թերի, ոչ մասնագիտորեն գրված, բայց հետաքրքիր մի բան, այլ ոչ թե հոգեկան տվայտանքներ, բայց ես հո չեմ ասում մի պիտակի արձակ: Ինչ ուզում ես, արա:
Մեջբերել
Էջանիշներ