Էսօր մեր մայրաքաղաքն ա ծնվել....
Շնորհավո՜ր....
Հ.Գ. Հրավառության հովանավորն է Երևանի քաղաքապետարանը....
Էսօր մեր մայրաքաղաքն ա ծնվել....
Շնորհավո՜ր....
Հ.Գ. Հրավառության հովանավորն է Երևանի քաղաքապետարանը....
Շնորհավորանքներս
ծնունդդ շնորհավոր
blog.bit.am : Bit.am : Armenix.com սրանք այն երեք կայքերնեն, որ մարդ պիտի այցելի գոնե մեկ անգամ:
Ambrosine (10.10.2010)
Ես սիրում եմ քեզ, Երևա´ն,
Ինչպես սիրում էր Դավթին-իրա ձին...
Ե. Չ.
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
ԾՆՈՒՆԴԴ ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ԵՐԵՎԱՆ ՋԱԱԱԱԱԱԱԱԱ՜Ն
Ambrosine (10.10.2010)
Ծնունդդ շնորհավոր, ի՛մ Երևան
Ambrosine (10.10.2010)
Ծնունդդ շնորհավո՜ր Երևան ջան
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը:
Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
Ambrosine (10.10.2010)
Շնորհավոր
Հ.Գ. կարևորը հետևի պլանում հայտնված մարդիկ են
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Ambrosine (10.10.2010)
Շնորհավորում եմ Երևանի տոնը, ուզում եմ Հախվերդյանի «Ներս արի, ներսի արի, ի՞նչ ես կանգնել» ասող Երևանը լինի ու ոչ թե այլ վայրերից լցվածներից բողոքող էսօրվա Երևանը, երբ ամեն երկու մտավորական իրար հետ քննարկում են, թե սա մեր Էրևանը չի, գավառացած է, գավառներից եկածներով լցված է և այլն, ուզում եմ էն իսկական դարերից եկած, այո, հենց գավառական հյուրընկալ Երևանը միշտ լինես, քո օղակաձև այգին եմ հատկապես շատ սիրում ու ֆիզկուլտինստիտուտի դիմացի շատրվանները
Ծնունդդ շնորհավո՜ր, Երևան:
Բուրմունքից արբեցած բզեզին մանուշակը ճոճք է թվում, աշխարհը՝ հոտավետ բուրաստան…
Ambrosine (10.10.2010)
Շնորհավոր տոնդ Երևա՜ն
Շնորհավոր, ախպերս:
Ախպե՛րս, ծնունդդ շնորհավոր...հը՞ն,,գիտեիր քեզ մոռացել եմ, հա՞..չէ, բայց չէի հիշում էսօր ամսի քանիսն ա...չէ, վաղը ես ՝ աղքատ ուսանողս, քո պատվին կոտլետ եմ ուտելու...մի քիչ թանկերից եմ առել...լօլ...Երևա՛նս,ես փողոցներից մի քիչ բութ եմ..գիտե՞ս երթերի ժամանակ մի քիչ ճանաչեցի թաղամասերդ...բա...լսի, դու գիտե՞ս, սիրուն ես..ինչքան էլ բոյով շենքերդ շատացել են, էլի դու ճստիկ ես իրանց մեջ, բայց պստիկ....չէ, ախպե՛ր ես քեզ սիրում եմ...չէ, ոչ թե սիրում եմ քեզ իմ Երևան..մի՛ հավատա, արյաաաաաաաաաաա՛՛՛էդ պաստառներին...էդ պաստառի փողը տվողը թքած ունի քո վրա, ախպեեեեեեեեր...ես եմ քեզ սիրում, ես...բռնվի՛ , գալու եմ, օդակայանից սկսած քեզ հայհոյելով, բայց գրկեմ, պաչեմ, սրտիս մեջ տեղ տամ...Շնորհավոր, իմ հնագույն քաղաք, ես էստեղ քո մասին էլ եմ հպարտ խոսում,, բայց որ մինչ հիմա դեռ ֆոբիա ունեմ քո ազատության հրապարակներից, չեմ կարող թաքցնել..պինդ կաց...մի քիչ էլ սպասի...սովետը....սովետը...մինչև վերջին սովետը...անցնի...պաաաաաաաաաաաաաաչ...հենց Սովետը անցնի, քեզ մաղարիչ կանեմ...սիրում եմ քեզ, քաղա՛ք իմ...շատ եմ սիրում, պուճու՛րս...
Քաղաք ջան, ծնունդդ շնորհավոր... սիրում եմ քեզ... շատ եմ սիրում... համ էլ, քանի լաաավ, լավ եմ էս գիշերվա կեսին ,քեզ կրկնակի սեր եմ խոստովանում.. սիրում եմ քեզ, ամեն տեսակետից, ամեն ձևով... Էսօր քո տոնն ա, քո ծնունդն ա... կենացդ, արդեն հազար անգամ կենացդ խմել եմ, հազար անգամ Հախվերդյանի ու Ֆորշի երգը լսել եմ... Երևանցիներ, ձեր կենացը...
Հ.Գ. Ես քո քանդած բորդյուրները շաաաաատ եմ սիրում....
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ