Պետք ա մի պարզ բան հասկանալ. սերը չի առաջանում, սերը կա, ու քոնն ա, ուրիշ ոչ ոք, ու նույնիսկ սիրո օբյեկտը դրա գոյության հետ կապ չունեն: Դու ինքդ ես որոշում՝ ինչպես վարվել քո մեջ եղած սիրո հետ: Ու բնական է, որ կարող ես այն սնել-աճացնել, կարող ես և «մարեցնել», թույլ տալ, որ թուլանա: Իսկ սիրո ուղղությունը ինքդ ես որոշում՝ ում, երբ, ինչքան: Եթե մարդու մեջ սերը շատ է, ու ինքը դրա ուղղությունը պարբերաբար փոխում է, գալիս է *e}|{uka*-ի ասած «5 օր սիրելը», որ իր խտությամբ կարող է ուրիշների տասնյակ տարիների սիրո «տեղը հանի»: Բայց եթե էդ նույն սերը ուղղորդվեր միայն մի օբյեկտի, ԻՀԿ, շատ ավելի լավ կլիներ ու ճիշտ, նույնիսկ՝ ավելի հետաքրքիր, ինչքան էլ որ պարադոքսալ հնչի:
Երվանդը վստահ է, որ «բոլոր տղամարդիկ» ժամանակ առ ժամանակ հիասթափվում են, քանի որ տղամարդիկ, ընդհանրապես ասած, ավելի անփույթ են, քան կանայք: Իրենց մեջ եղած սիրուն էլ ժամանակ առ ժամանակ մոռանում են խնամել, ոմանք սկսում են ալարել, ու լինում է այն, ինչի մասին ասում է Երվանդը կամ թեմայի հեղինակը: Կանանց դեպքում էլ կարող է «սերը մարել», բայց կանանց մի չնչին կայծ է պետք բոցավառվելու համար: Էնպես որ տվյալ օրինակում համամիտ եմ Վիշապին, որ ասում էր, թե տղամարդու ձեռքին են «գազն ու տոռմուզը»:
Կիսատ-պռատ գրեցի, բայց հուսով եմ՝ միտքս պարզ էր:
---------- Ավելացվել է՝ 16:20 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 16:09 ----------
Եթե ուզում ես վերականգնել: Հակառակ դեպքում դրանով կարող ես ինքդ քեզ էլ, կողակցիդ էլ համոզել, որ ամեն ինչ սխալ է ու բաժանումը վատ, բայց միակ ելքն է: ԻՀԿ, իհարկե, կարող եմ և սխալվել:
հին_մարդ, եթե ուզում ես ինչ-որ բան թարմացնել, վերականգնել, 1000 ու մի միջոց կգտնես: Ելքերը շատ են: Իսկ թե իսկապես ուզում ես, բայց ելք չես գտնում, դիմիր կնոջդ, նա որ հաստատ կօգնի:
Էջանիշներ