Գարուն է կարծես, բայց արի ու տես
Անձրև է թափվում ու լիճ է դառնում:
Անձրևը ասես արցունքները լինեն իմ
Չէ որ սիրտս լիքն է գետի պես գարնան:
Ինչու չես գալիս թողել ես ինձ որ ես խենթանամ
Ու խենթ պոետի պես փողոցից -փողոց քեզ որոնեմ ու չգտնեմ
Ավելի տենչամ ու չհասնեմ:
Ամեն օր սպասեմ
Ամեն շշուկից տնից դուրս թռչեմ ու տառապեմ հալ ու մաշ լինեմ
Այս խենթ սպասումից ու տառապանքից:
Գիտեմ մեկ է չես գալու չգիտես էլ որ սպասում եմ քեզ
Որ այս խենթ կարոտից մեռնում եմ ես:
Էլ ինչի ապրեմ
Կյանքը ինձ համար էլ իմաստ չունի...
Մեջբերել
Էջանիշներ