Արմեն Մալխասյան - պատմվածք ոչ վաղեմի ժամանակներից

[Արևածագ]

Մալխասի պատմվածքը ,լեզվական վարպետությունից զատ, ինձ դուր է եկել նաև նրանով, որ իրական կյանքից չկտրված, սովորական մարդու ապրումների նկարագրությունն է՝ բոլորիս կյանքում էլ այս կամ այն առիթով գոնե մի անգամ պատահած: Այս որակի պատմվածքներ մեր գրականության մեջ շատ կան, սա էլ նրանցից մեկն է: Ի տարբերություն ինտերնետը հեղեղած հոգեբանական բազմաթիվ խնդիրներ ունեցող ու իրենց տիեզերքի կենտրոնը երևակայող «ստեղծագործողների», որոնց գրվածքների հիմնական նյութը սեփական հիվանդագին երևակայության ծնած իբր «սեփական բացառակ հոգու անկրկնելի վայրիվերումների արգասիքն» են: Ու շրջապատում ամեն ինչ չորացնող էգոիզմը:
Եկեք չմոռանանք, որ հայերից դեռ ոչ մեկը գրականության ասպարեզում Նոբելյան մրցանակի չի արժանացել ու մեղադրել Մալխասին, որ նրա պատվածքն էլ չի արժանանա, ըստ իս, անմիտ զբաղմունք է:
Ապշեցնում է ստեղծագործողին իր ստեղծագործության հերոսի հետ նույնացնելու միտումը: Նաև այն, որ փորձ է արվում սոցիալական որևէ խավի կամ որևէ մասնագիտության մարդկանց վրա տարածել կոնկրետ ստեղծագործության կոնկրետ հերոսի պահվածքը, արտաքինը կամ բնավորության նկարագիրը:
Այս թեմայում այլևս չեմ գրելու: Մալխա'ս, երկու ձեռքով Ձեր կողմից եմ: Շարունակեք դնել Ձեր գործերը, հաճույքով կկարդամ:

[Chilly]

Շնորհակալություն, Մալխաս, պատմվածքիդ տակ գրածներն ինձ ահագին շատ բան տվեցին

[Malxas]

Chilly Շնորհակալություն, Մալխաս, պատմվածքիդ տակ գրածներն ինձ ահագին շատ բան տվեցին


Չիլի ախպեր, մի քիչ էլ համբերի հեսա մի հատ էլ եմ պատմվածք դնելու, էնպես որ տակի գրածները շուտով կկարդաս ու մի էդքան ուգուտ էլ էդ անգամ կստանաս

[impression]

մի քանի անգամ փորձեցի կարդալ ու մի քանի անգամն էլ չստացվեց
շատ հիմնավորված կարծիք հայտնել դժվարանում եմ
ամեն դեպքում, չտրամադրեց կարդալուն, սկսած հենց վերնագրից
եթե դա լիներ օրագրային գրառում, կկարդացվեր երևի, բայց որպես պատմվածքի վերնագիր չէր ուտվում
սակայն, պետք է ասեմ, որ ես Դերենիկ Դեմիրճյան էլ չեմ կարողացել կարդալ, ոչ էլ Լև Տոլստոյ
ինչ խոսք, իրենք դեմքեր են, բայց` ոչ ինձ համար
օ~ աշխարհ, ամենայն ինչ սուբյեկտիվ է...

[SSS]

Երեկ սկսել էի ու այսօր վերջապես ավարտեցի Ի տարբերություն Լիլի ես ինքս ինձ երկրորդ անգամ չեմ տանջի

[SSS]

Ռայադերին ոնց վերաբերվելը կապ չունի, ուղղակի ինքը էս հարցում վստահելի կարծիք ունի ԻՆՁ համար /հենց դա էր անձնական հարթությունը, չէ?/

Կավելացնեի հեղինակի ռեպլիկը այդ կարծիքին,որն էլ ըստ էության հանգեցրեց այս բանավեճին

[ivy]

Հիմա պատմվածքի մասին:
Թեև ես գրականությունից բան չհասկացողներից եմ, բայց պատմությունը կարդացել եմ, ու կարծիքս էլ հիմնելու եմ կարդացածիս վրա, այլ ոչ թե ուրիշների քննարկումների:

Մալխաս, պատմվածքդ ճաշակի հարց է: Ինձ անձամբ դուր չի եկել, որովհետև դժվար եմ մարսում շատ բառերը ու երկար, իրար մեջ մտնող մտքերը: Ոնց որ անընդհատ շեղեն սյուժեից: Էլի մի մարդու գիտեմ, որ ճիշտ էսպես է գրում, ու որ կարդում էի, հա թվում էր՝ իր գրածներից է:
Զգացվում է, որ լեզուն լավ ես զգում ու սիրում ես բառերի հետ խաղալ՝ ստուգելով իրենց ճկունությունը:
Բայց ինչպես ասացի, ինձ հոգեհարազատ չի էս ոճը, իմը չի: Սյուժեն էլ ինձ համար առանձնապես գրավիչ չէր, ու ամբողջ պատմությունը կարծես հիմնված էր մեծամասամբ կողմնակի մտքերի վրա:
Համոզված եմ (ու էստեղի շատ կարծիքներն էլ դրա ապացույցն են), լիքը մարդիկ կան, ում դուր է գալիս էս ոճը և մեծ բավականությամբ են կարդում:

[Malxas]

Պատասխանում եմ - Իվի - ն :

Բավական հիմնավորումներ ու բացատրություններ տվել եմ նախկին գրառումների մեջ:
Սյուժեի ու մյուս բաների մասին բավական մանրամասնել եմ, այլևս չեմ կրկնի:
Կուզենայի որ կարդաք իմ մյուս, ավելի լուրջ ստեղծագործությունները: Չնայած չեմ կարող երաշխավորել, որ դուր կգա քեզ:
Ի դեպ, երկար, իրար մեջ մտնող մտքեր օգտագործել են մեծ գրողի համարում ունեցողներից շատերը: Մի քանիսին նշեմ` Դիքենզ, Թեքերեյ, Սքոթ և այլն...
Երևի պարզապես սովոր չեք: Ժամանակի հարց է:

[ivy]

Պատասխանում եմ - Իվի - ն :

Բավական հիմնավորումներ ու բացատրություններ տվել եմ նախկին գրառումների մեջ:
Սյուժեի ու մյուս բաների մասին բավական մանրամասնել եմ, այլևս չեմ կրկնի:
Կուզենայի որ կարդաք իմ մյուս, ավելի լուրջ ստեղծագործությունները: Չնայած չեմ կարող երաշխավորել, որ դուր կգա քեզ:
Ի դեպ, երկար, իրար մեջ մտնող մտքեր օգտագործել են մեծ գրողի համարում ունեցողներից շատերը: Մի քանիսին նշեմ` Դիքենզ, Թեքերեյ, Սքոթ և այլն...
Երևի պարզապես սովոր չեք: Ժամանակի հարց է:

Ես էս ոճը ինչ-որ բանով նվազ կամ առավել չեմ համարում: Ուղղակի սա ոճ է, որը կոնկրետ ինձ դուր չի գալիս: Տեղադրի մյուս գործերդ էլ. արդեն մտել ես ջուրը, էլ թրջվելուց չես վախենա:

Այվի

[Malxas]

Ստեղծագործության տակ գծեր քաշողներ կա, արդեն ասել եմ, որ դա հայտնի բանասեր է, որը բարեխղճորեն կատարել է իր աշխատանքը:

[Malxas]

Այվի
Ժամանակակից գրողներ բաժնում կա իմ Տիգրան Մեծ վեպի առաջաբանը և առաջին գլուխը: Եթե հետաքրքիր է կարող ես կարդալ:

[Chuk]

Իսկ դրա մասին բացահայտ հայտարարելը գուցե Չուկի համար զիլ է, ինձ համար՝ ամոթ:

Այվի, «զիլն» ուղիղ իմաստով չէր

[Երվանդ]

Իմ կարծիքով պատմվածքը լավ ա շարդարված, կոնկրետ իմ համար ասելիք կա մեջը, հետևաբար համաձայն չեմ Rhayader-ի գնահատականներին, բայց իրա Լիլի ու մնացածի կարծիքները հարգում եմ:

[Գալաթեա]

Էհեն, Արմեն ջան

Ուրեմն ասեմ:
Գրական հնարքները, որ գործածել ես, բնականաբար արել ես արժեք ու հետաքրքրություն հաղորդելու համար, բայց ըստ իս փոքր-ինչ արհեստական են ստացվել:
Օրինակ, երբ խոսում ես Ցերբերի մասին առաջին անգամ, իսկ երկրորդ անգամ հիշատակելիս բացատրում ես իր պաշտոնը:
Լրիվ ավելորդ է կարծում եմ, քանի որ ընթերցողը կամ պետք է իմանա ով է Ցերբերը, կամ ոչ: Դա արդեն իր կարդացածության մակարդակի խնդիրն է: Հարկ չկա հետո բացատրական աշխատանք տանել:
Դա նման է նրան, երբ անեկդոտ են պատմու, ու հետո սկսում են դրա խնդալու պահը մեկնաբանել:

Հետո, որոշ տեղեր ոճդ փոքր-ինչ վերամբարձ է, որը նմանօրինակ կենցաղային պատմվածքը շարադրելու համար այնքան էլ տեղին չի: Բովանդակության ու ոճի հարմոնիա պետք է լինի:

Բայց հիմնականում դուրս եկավ, թեև շատ ուժեղ պատմվածք չէր
Նկատառումներս կարող ես ընդունել և ոչ, լրիվ քո իրավունքն է:

Գնացի բուռն քննարկումներդ կարդալու

[Malxas]

Գալաթեային`
Ուզում եմ քո ուշադրությունը հրավիրել այն բանի վրա, որ գրողներից մի քանիսի մոտ` այդ թվում նաև ճանաչված և հանճարեղ, հանդիպում է այդպիսի գրելաոճ: Ցերբերին երկրորդ անգամ նշելը արվում է կնոջ բնորոշումը ընդգծելու նպատակով, իսկ նրա դերը հունական դիցաբանության մեջ բացատրելը բնավ տեղեկություն տալու նպատակով չի արվում, այլ ելնելով ստեղծագործության ոգուց և ոճից: