Հենց նոր մի թեմա տեսա, որը սխալ ձևակերպման ու ֆլուդի պատճառով գրողի ծոցը գնաց ու արդարացիորեն փակվեց:
Բայց թեմայի միտքն ինձ դուր եկավ, ու ես կուզեի նորից դնել հարցը, այս անգամ՝ բաժնին համահունչ:
Գրական հերոսները տարբեր ժամանակներում տարբեր են: Տարբեր ժամանակներում նրանց տարբեր հատկանիշներ են վերագրվել, տարբեր պատմություններով են անց կացրել, որ ընթերցողը համապատասխան վերաբերմունք ձևավորի նրա նկատմամբ՝ համակրանք, ատելություն, արհամարհանք:
Չանդրադառնանք միաշերտ, պրիմիտիվ հերոսներին, ինչպիսիք են Դյումայի աշխատանքներինը՝ «Երեք Հրացանակիրներում», օրինակ, միակ ուշադրության արժանի հերոսը Միլեդին էր: Դ'Արտանյանը, Ռոշֆորն ու այլոք այնքան միանշանակ էին, որ ընթերցողը կարիք չուներ փորձել նրանց հասկանալ: Ռոշֆորը տականք է՝ եկեք ատենք նրան: Ու վերջ: Հետագա գրքերում Ռոշֆորին այլ կողմից ցույց տալու փորձերն ընդամենը ինկոնսիստենցիա էին: Եվ այլն:
Ինչպես արդեն ասացի, ամեն ժամանակ իր գրական հերոսն է ունեցել: Լինի դա Ալֆրեդ դե Մյուսեի «դարի զավակը», Մոպասանի Պոլ Բրետինյին, Ջեյն Օստենի պարոն Դարսին, Հոմերոսի Ոդիսևսը, Ջոյսի Լեոպոլդ Բլումը, թե Սոմերսեթ Մոեմի Սթրիքլենդը:
Բայց մեր ժամանակն էլ ունի իր հերոսին: Ուրեմն՝ եկեք կոնկրետացնենք հարցը: Ո՞վ է մեր ժամանակի գրական հերոսը:
Մեջբերել
Էջանիշներ