Վյաչեսլավ Իվանովին
Վարդավառի վարդերը վառ
Երգող երգչիդ երդվում եմ ես.
Չըկար երկրիս նըման պարտեզ-
Եվ նա ավե՜ր, չարին ավա՜ր...
Սրտի երգիչ, դու բոցավառ
Լուսե երգով ասա´ հրկեզ.-
Արդյոք «հարյա՜վ» պիտի երգե՞ս
Վառված ու որբ երկրիս համար:
Ինչպես կարկուտն արտն անարատ
Վայր է թափում, այնպես արռատ,
Այնպես անգութ երկրում իմ որբ,
Նայի՛ր՝ թափված քանի՜ կորյուն -
Որքա՜ն, որքա՜ն, որքա~ն արյուն-
Վերքե՜ր-վարդե՜ր արնոտ ու բորբ...
Մեջբերել
Էջանիշներ