Վալերի Բրյուսովին
Ես դեռ պատանի սիրեցի քո խիստ,
Ցո՜ւրտ, հյուսիսային նտազուսպ լեզուն
Եվ տեսա՝ որքա՜ն ահեղ է կիզում
Կրակը թաքուն տողերից հանգիստ։
Այդպես ափերում իր կանաչանիստ
Իմ հեռու երկրում Արազն է հոսում,
Եվ այնպե՜ս, այնպես հանդարտ է խոսում՝
Թաղած իր խորքում մրրիկն անհանգիստ։
Դու չարչարանաց ահավոր ժամին
Եկար այցելու իմ երկիրն անհույս
Եվ ավետեցիր փրկություն ու լույս,
Երբ հալածում էր մեր նավը քամին։
Վահան Տերյան
----
Սեւակ
Պարոյր մանչս երկուքս ալ
Նոյն տարիքը ունէինք-
Հիմա ես կամ-Դուն չկաս-
Եղա՞ւ ասիկա
Թէ բարիք է տաղ ըսել
Պարոյր մանչս երկուքս ալ
Նոյն բարիքըը ունէինք-
Հիմա ես կամ իբր թէ-
Իսկ դուն կաս ու կը մնաս-
Քանի՞ հոգի մահեն վերջ
Տեսաւ ասիկա
Սիրել մարդիկը բոլոր
Թէ կարիք է անկորուստ
Պարոյր մանչս երկուքս ալ
Նոյն կարիքը ունէինք-
Հիմա տխուր-առանձին-
Կը վերյիշոմ քաղցրօրէն
Թէ Պարոյրը բանաստեղծ-
Ըսաւ ասիկա
Պարոյր մանչս քանի որ
Նոյն տարիքը ունէինք-
Մանուկ էինք երկուքս ալ-
Խաղը կիսատ թողուցիր-
Չեղաւ ասիկա
Զահրատ
Մեջբերել
Էջանիշներ