Ասելս այն է, որ անգամ Անդերսենի հեքիաթներն ու «Կարմիր գլխարկը» քննադատելու այնքա՜ն տեղ ունեն, ինչու՞ հենց իմ հեքիաթից սկսեցիք:
Մի անգամ Վոռլդն էր գրել, մի անգամ էլ ես կգրեմ. Շատ ներողություն, որ համահայկական հարցում չեմ արել, թե ո՞նց կազմակերպեմ
իմ հեքիաթի սյուժեն: Ինչպես տեսնում եմ, հեքիաթում շատ բան կա նախանշված, որի հետ համաձայն չեք, այլ կերպ եք պատկերացնում:
Փառք աստծո՝ բոլորն էլ հնարավորություն ունեն հեքիաթ գրելու: Դուք էլ ձեր հեքիաթը գրեք՝ ձե'ր ճաշակին համապատասխան: Իսկ սա ես հե'նց այդպես եմ պատկերացրել, ու ոչինչ ավելին:
Հ.Գ Նույնիսկ իր որոշակի պարզունակությամբ, ես ձեզ խոստանում եմ, որ այս հեքիաթը չեք մոռանա: Ինչպես ես չեմ մոռացել Ցվետաևայի ինքնակենսագրությունից հինգ տարի առաջ կարդացած մի քանի տողը:
Արևածագ-ի խոսքերից
Մեջբերել
Ուղղակի կարդացա, չդիմացա կարծիք ասելու, սիրում եմ, երբ կարդում եմ, գլուխ եմ ջարդում հասկանալու ու էդպես էլ չեմ հասկանւմ կամ սխալ եմ հասկանում, էդքան բան: Ուզում էի, որ այդպես լինի… իսկ ու՞մ է պետք էն գրվածքը, որ կարդալիս չի դրդում մեր ձևով այն պատկերացնել, Դուք կարողացել եք զոռ տալ ընթերցողի երևակայությանը ու մի բան էլ դժգոհու՞մ եք
Էջանիշներ