Վիշապ ապեր, պետական կառավարումն ու հանրային կառավարումը դրանք իրարից լրիվ տարբեր բաներ են, թեկուզ միայն այն առումով, որ պետական կառավարումը ներառվում ա հանրային կառավարման մեջ, ինչպես նաև տեղական ինքնակառավարումը: Բերածդ հոդվածում էլ շատ հստակ տալիս է, որ դրանք տարբեր են: Էս էլ քեզ «Տեղական ինքնակառավարման մասին» ՀՀ օրենքի 70-րդ հոդվածը.
Լրիվ ճիշտ ես ասում, ինֆորմացիայի խստագույն պակաս կա: Տեղական ինքնակառավարումը պետություն է պետության մեջ: Էսօր գյուղերում մարդիկ սոցիալականին հավասար հենց անտեսվածությունից ու աշխարհից բեխաբար լինելուց են նեղվում, հուսաթափվում: Իսկ էն հարցին, թե ինչի "ընդդիմությունը" չի լծվում էդ չարքաշ աշխատանքին, այն է՝ մարդկանց տեղեկացնել իրենց իրավունքների իրագործման այնպիսի հզոր միջոցի մասին, ինչպիսին է տեղական ինքնակառավարումը, պատասխանեմ շատ կարճ. ինչպես էս իշխանությունն է համայնքների մեծամասնությանը օրինական ու ոչ օրինական, բոլոր հնարավոր ու անհնար միջոցներով պահում ստրկության մեջ, որպեսզի լուծի շատ պարզ բայց կենսական մի խնդիր, ինչպիսին է քվեն: Նույնպես և "ընդդիմությունը", իշխանության գալով, էլի մտահոգվելու է լուծել պարզ քվեի հարցը: Սրա պատճառները քիչ չեն, բայց դրանցից ամենակարևորը այն է, որ Հայաստանը միայն Երևանը չէ, բնակչության կեսից ավելին մարզերում է ապրում. հետևաբար Երևանում ձախողվելու վտանգավոր հետևանքները հեշտ կարելի է կոմպենսացնել մարզերից բռնի հավաքած քվեներով: Շատ պարզ ու ներկա պահին աշխատող մեխանիզմ:Հոդված 70. Տեղական ինքնակառավարումը և պետական կառավարումը
Հայաստանի Հանրապետությունում ժողովուրդն իր իշխանությունն իրականացնում է անմիջականորեն, ինչպես նաև պետական կառավարման և տեղական ինքնակառավարման մարմինների միջոցով:
Տեղական ինքնակառավարման մարմինները պետական կառավարման մարմինների մասը չեն: Տեղական ինքնակառավարման մարմինների լիազորությունների իրականացումը պետական մարմինների և պաշտոնատար անձանց կողմից արգելվում է, եթե այլ բան նախատեսված չէ Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ և սույն օրենքով:
Էջանիշներ