Ատում եմ ու ուզում եմ հեռու փախչել էս տիեզերքից, երբ տեսնում եմ, որ կան մարդիկ, ում համար սեռական հարաբերությունը ընդամենը ֆիզիկական հաճույքի աղբյուր է:
Չկա ֆիզիկական դավաճանություն. դավաճանությունն ինքնին հոգևոր երևույթ է, որը երբեմն կարող է ունենալ նաև ֆիզիկական դրսևորումներ: Ու բոլորովին պարտադիր չի, որ մարդիկ ընտանիք կազմած լինեն ու խոսքը սեռական բնույթի հարցերին առնչվի:
Իմ պատկերացմամբ ընտանեկան դավաճանություն է ոչ միայն այն, որ ամուսինը որևէ պոռնիկի հետ սեքս է ունեցել, այլև, օրինակ, այն, երբ նա իր փողերը խմել է ընկերների հետ այն դեպքում, երբ իր երեխան սովորական մակարոնին «կակա» է ասում: Ամուսնական դավաճանություն է, եթե ամուսնու վերնաշապիկն արդուկած չի, իսկ կինն այդ ժամանակ հարևանուհու հետ նրանց տանը նստած սուրճ է ըմպում ու քննարկում, ասենք, «Վտանգված ճակատագրեր» սերիալի հերթական սերիայում տեղի ունեցած դեպքերը: Ամուսնական դավաճանություն է, երբ երեխայիդ խոսք ես տալիս տանել կարուսել, բայց գալիս է պահը ու դու, մոռանալով կամ համարելով, որ «կարուսելը կսպասի, էսօր չլինի, վաղը կլինի», որոշում ես գնալ «գեղեցկության սրահ» կամ «Գերասի թազա մաշնեն թրջելու»…
Մի խոսքով… Մարդը պիտի մարդ լինի, էդքան բան: Եթե մեջդ անասնական բնազդներ են գլուխ բարձրացնում, ուղղակի գիտակցի, որ մարդ ես, ու որ մարդ լինելը անասուն լինելուց գերադասելի է: Եթե չստացվի, դավաճանի на здоровье:
Մեջբերել
Էջանիշներ