Ամուսնական դավաճանություն

[Chuk]

Դրա համար իրատես մարդիկ հնարել են «ամուսնական համաձայնագիրը»՝ брачный контракт: Ամուսնացողներն իրավաբանների օգնությամբ ձևավորում են միմյանց նկատմամբ իրավունքներն ու պարտականությունները, նշում, դրանք խախտելու դեպքում, պատասխանատվության չափը: Իհարկե, մեր իրականության մեջ դա շատ երկար դեռ չի արմատավորվի, որովհետև մենք ամուսնանալիս երազանքների գրկում ենք՝ հավերժ սիրո ու հավատարմության ակնկալիքով: Ուղղակի հետո արդեն կարելի է բանավոր պայմանանվորվել իրար հետ, թե ի՞նչն է երկուսին էլ անթույլատրելի, որ պարագայում է «վերջը»: Եթե պայմանավորվածությամբ վերջը հասնելու է բառացիորեն մենակ ադի - բուդի ուտելուց, քանի մարդիկ դիտմամբ չեն ուզում խորտակել ընտանիքը, երկուստեք պիտի զերծ մնան դրանից:

Էլի ասեմ
Ցանկացած համաձայնագիր, պայման, ունի մի հետաքրքիր առանձնահատկություն. այն կամա կամ ակամա կարող է խախտվել, բայց միշտ չէ, որ դա «աշխարհի վերջն է»:

Այլ կերպ ասեմ. դիցուք A-ն խախտել է այդ ամուսնական համաձայնագիրը, B-ն ի՞նչ անի. միանգամից բաժանվի՞, կրակի՞ A-ի ճակատին, գնա ինքնասպա՞ն լինի: Ես չեմ հերքում, որ կախված հանգամանքներից այս տարբերակներից որևէ մեկի կիրառումն արդարացված է: Բայց շատ ավելի հավանական է, որ բազմաթիվ այլ հանգամանքներ հաշվի առնելով պետք է ավելի «թեթև նայել», մտածել ապագայի, մասնավորապես երեխեքի մասին, անցնել առաջ, շարունակել բնականոն կյանքը: Դավաճանությունը լավ բան չի, նորից եմ ասում, բայց միշտ չի, որ դա աշխարհի վերջն ա:

[Rhayader]

Երկար ժամանակ խուսափում էի գրառում կատարել այս թեմայում՝ դավաճանության մասին իմ պատկերացումները լրիվ ուրիշ են: Անձամբ ես դավաճանություն (ուշադրություն դարձրեք բառի վրա) համարում եմ ոչ թե սեռական ակտը (կամ, ասենք, համբուրվելը, միասին կինո գնալը և այլն) ուրիշ մարդու հետ, այլ այդ ամենը՝ խաբելու ու մեջքի ետևում անելու կոնտեքստում:
Հասկանում եմ, որ շատ մորալիստներ հիմա վեր կթռնեն, որ քննադատեն իմ տեսանկյունը: Այդ մարդկանց աչքն ավելի ուժեղ «ծակելու» համար ասեմ, որ «ազատ սիրո» հիպպիական գաղափարին եմ հավատում ու բավականին քննադատաբար (սովորաբար՝ նաև անողոքաբար սարկաստիկ ու ծաղրական) եմ տրամադրված սեքսուալ բնույթի տաբուների ու այդ տաբուներին հետևողների նկատմամբ:

[SSS]

Ճիշտն ասած առհասարակ դավաճանություն ասվածն ինձ համար փոքր ինչ անհասկանալի է,ինչը կարող է ինձ համար դավաճանություն համարվել?երևի թե չկա նման բան ինձ համար,չէ խնդիրը նրանում չէ որ պատրաստ եմ ամեն ինչ ներել...Ամուսինս ուշ է վերադարձել տուն.1դեպքն է ,2 ըդ կամ դա լինում է հազարից մեկ...ինչ անենք ընկերների հետ հազարից մեկ լավ ժամանակ է անց կացնում,նա դրա իրավունքն ունի...Իսկ այ երբ նա օրերով տաբը չգիշերի,երբ գիշերներս լուսացնեմ նրան սպասելով,երբ զգամ,որ նա աշխատանքից հետո առանձնապես տուն չի շտապում'պարզապես գրկելու ինձ,երբ նրա աչքերում էլ չտեսնեմ այն կրակը ինձ նայելիս,այ այդ ժամանակ ձեռքերս կլվանամ ու կգնամ,ես ինձ դավաճանված չեմ համարի,ինձ համար նման բան չկա,պարզապես կհասկանամ,որ էլ պետք չեմ նրան ,որ չեմ կարողանում նրան երջանկացնել ,բավարարել և ով գիտե գուցեև ես եմ մեղավորը...Աղջիկներ եկեք խոստովանենք ,որ տղամարդը չի կարող մեզ խաբել,եթե մենք ինքներս չուզենք,չկա մի կին ով հոգու խորքում չզգա դա...

[Ձայնալար]

Երկար ժամանակ խուսափում էի գրառում կատարել այս թեմայում՝ դավաճանության մասին իմ պատկերացումները լրիվ ուրիշ են: Անձամբ ես դավաճանություն (ուշադրություն դարձրեք բառի վրա) համարում եմ ոչ թե սեռական ակտը (կամ, ասենք, համբուրվելը, միասին կինո գնալը և այլն) ուրիշ մարդու հետ, այլ այդ ամենը՝ խաբելու ու մեջքի ետևում անելու կոնտեքստում:
Հասկանում եմ, որ շատ մորալիստներ հիմա վեր կթռնեն, որ քննադատեն իմ տեսանկյունը: Այդ մարդկանց աչքն ավելի ուժեղ «ծակելու» համար ասեմ, որ «ազատ սիրո» հիպպիական գաղափարին եմ հավատում ու բավականին քննադատաբար (սովորաբար՝ նաև անողոքաբար սարկաստիկ ու ծաղրական) եմ տրամադրված սեքսուալ բնույթի տաբուների ու այդ տաբուներին հետևողների նկատմամբ:

Թեև իմ համար դժվար պատկերացնելի, բայց լրիվ բարոյական տեսակետ ա՝ եթե դու էլ զույգդ էլ դեմ չեք, ապա դավաճանություն չի:

[ministr]

Երկար ժամանակ խուսափում էի գրառում կատարել այս թեմայում՝ դավաճանության մասին իմ պատկերացումները լրիվ ուրիշ են: Անձամբ ես դավաճանություն (ուշադրություն դարձրեք բառի վրա) համարում եմ ոչ թե սեռական ակտը (կամ, ասենք, համբուրվելը, միասին կինո գնալը և այլն) ուրիշ մարդու հետ, այլ այդ ամենը՝ խաբելու ու մեջքի ետևում անելու կոնտեքստում:
Հասկանում եմ, որ շատ մորալիստներ հիմա վեր կթռնեն, որ քննադատեն իմ տեսանկյունը: Այդ մարդկանց աչքն ավելի ուժեղ «ծակելու» համար ասեմ, որ «ազատ սիրո» հիպպիական գաղափարին եմ հավատում ու բավականին քննադատաբար (սովորաբար՝ նաև անողոքաբար սարկաստիկ ու ծաղրական) եմ տրամադրված սեքսուալ բնույթի տաբուների ու այդ տաբուներին հետևողների նկատմամբ:

Ապեր, էդ թաքցնելը նրա համարա, որ դիմացինը չնեղվի, չվիրավորվի և այլն: Իսկ եթե դիմացինի զգացումները ընդհանրապես ոչ մեկի մրգին չեն, ապա հենց տենց էլ անում են` Կնիկ? Արի դուռը փակի, ես գնում եմ կայֆավատի, էգուց կերևամ...

[Դեկադա]

Էս շատ գեղեցիկ տեսություն ա, որը իրական կյանքում դրված է լուսամոուգոգին ու վրան ահագին փոշի ա նստում ամուսնական կյանի ընթացքում: Միմյանց լիարժեք բավարարելն ու հաճույք պատճառելը, լեվի չգնալու պատճառ չի կարա հանդիսանա: Բարձր հաճախականությամբ լեվի գնում են հենց նրանք, ովքեր ունեն հաճույք պատճառելու ու հաճույք ստանալու միջինից բարձր ընդունակություններ: Ու վերջապես, հաճույք ստանալն ու բավարարված լինելը դա միայն տեխնիկա չի, որը կիրառվում ա միայն մեկի հետ: Մարդիկ հաճույք են ստանում նաև նրանից որ նույն բանն անում են տարբեր օբյեկտների հետ - ու ոչ միայն շնչավորների, այլ նաև պլաստկ ու սիլիկոնից առարկաների:

Հիմա ֆալոիմիտատորը դավաճանությունը ամուսնու նկատմամբ, թե՞ ոչ:

Ցավում եմ, որ փոշի ա նստում, որովհետեւ իմ նշած ու քո ընդգծած մասնով էլ հենց ես ելք եմ ցույց տվել: Նստել- քննարկել ու դրանով պարզել լեւի գնալու շատ ու շատ «մանր» պատճառները:
Էն միջինից բարձր ընդունակություններ ունեցողները, ովքեր պլաստիկի ու սիլիկոնի մեջ են գտնում հաճույքը ու իրենց համար բացահայտում նմանակումը՝ բնականաբար դավաճանություն ա: Եթե տեխնիկայի խնդիրը չի, էտ դեպքում անշունչ առարկայի հետ հոգեկան բավարարվածությունը ինչու՞մ ա՝ լուռ ու մունջ սեքսի՞...

Չե՞ս կարծում, որ ամուսնական հարցում ավելի գերադասելի ա լինել բացառություն, քան մեծամասնություն:

[Chuk]

Երկար ժամանակ խուսափում էի գրառում կատարել այս թեմայում՝ դավաճանության մասին իմ պատկերացումները լրիվ ուրիշ են: Անձամբ ես դավաճանություն (ուշադրություն դարձրեք բառի վրա) համարում եմ ոչ թե սեռական ակտը (կամ, ասենք, համբուրվելը, միասին կինո գնալը և այլն) ուրիշ մարդու հետ, այլ այդ ամենը՝ խաբելու ու մեջքի ետևում անելու կոնտեքստում:
Հասկանում եմ, որ շատ մորալիստներ հիմա վեր կթռնեն, որ քննադատեն իմ տեսանկյունը: Այդ մարդկանց աչքն ավելի ուժեղ «ծակելու» համար ասեմ, որ «ազատ սիրո» հիպպիական գաղափարին եմ հավատում ու բավականին քննադատաբար (սովորաբար՝ նաև անողոքաբար սարկաստիկ ու ծաղրական) եմ տրամադրված սեքսուալ բնույթի տաբուների ու այդ տաբուներին հետևողների նկատմամբ:

Այ հենց սրա համար էլ գրառումներիցս մեկում գրել էի, որ «դավաճանություն» հասկացությունը շատ հեղհեղուկ բան ա:
Ամեն մի աշխարհայացքի տեր, ամեն կոնկրետ միջավայրին պատկանողի համար դա կարող է լրիվ ուրիշ լինել:
Իմ չարչրկված ադիբուդիի տեսությունը դրա վառ օրինակներից է. իսկապես կան ընտանիքներ, որոնցում ամուսնու կամ կնոջ միայնակ արած գործողությունը, կամ ինչ-որ ընկերոջ (հատկապես հակառակ սեռի) հետ ինչ-որ միջոցառման թաքուն գնալն ինտերպրետացվում ա որպես դավաճանություն:

Օրինակ իմ համար քո տեսակետը լրիվ ընդունելի ա, ու կապ չունի, ինքս այդ տեսակետը կրու՞մ եմ, թե՞ ոչ:

[Ariadna]

Ինձ համար ավելի մեծ դավաճանություն է հոգևոր դավաճանությունը, եթե իմանամ, որ ամուսինս ուրիշին է սիրում, կա ինչ որ մեկը, որի հետ նրան ավելի հաճելի է նստել ու զրուցել, կիսվել հոգսերով և ուրախություններով.... Մինչև էս նախադասության վերջին հասա, զգացի, որ ֆիզիկական դավաճանությանն էլ նույն կերպ եմ նայում, պարզապես կարծում եմ, որ միայն ֆիզիկականի դեպքում (եթե իհարկե մի դեպք է եղել, չեմ ասում սիստեմատիկ դավաճանությունը) ընտանիքը կարելի է փրկել, իսկ հոգևոր դավաճանությունը նշանակում է, որ էդ մարդը քեզ չի սիրում, իսկ ամուսնուն զոռով պահելը, առանց սիրելու, հանուն ինչ որ բաների, թեկուզ՝ երեխաների, ծնողների կամ էլ հասարակական կարծիքի, ես չեմ ընդունում (մեծ–մեծ խոսել չլինի) Մարդիկ եթե իրար չեն սիրում պետք է միասին չապրեն։

[Kuk]

Արա էս ի՜նչ մի հանդուրժո՜ղ, միյանց սիրո՜ղ, միյանց տեսակետներն ընդունո՜ղ ժողովուրդ դարձանք մենք: Ծայրահեղությունից ծայրահեղություն ա. մեկը կնոջը պոռնիկ ա համարում միայն նրա համար, որ էդ կինը ծխում ա, մեկ ուրիշը լրիվ նորմալ, ընդունելի ա համարում, որ առավոտ կարող են ամուսինները արթնանալ և այսպիսի մի երկխոսություն լինի.
-Կնիկ ջան, ես գնում եմ վերևի հարևան Սիրուշի հետ սեքս անեմ, մի երկու ժամից կգամ:
-Գնա կյանքս, Սիրուշի մարդուն էլ ասա թող իջնի մեր տուն, պարապ չմնամ էլի:
-Եղավ դե, գնացի:
-Լսի, տես եթե տղեն էլ տանը լինի, տղուն էլ ուղարկի, էլի:
-Անպայման կյանքս:

[Rhayader]

Ապեր, էդ թաքցնելը նրա համարա, որ դիմացինը չնեղվի, չվիրավորվի և այլն: Իսկ եթե դիմացինի զգացումները ընդհանրապես ոչ մեկի մրգին չեն, ապա հենց տենց էլ անում են` Կնիկ? Արի դուռը փակի, ես գնում եմ կայֆավատի, էգուց կերևամ...

Իսկ եթե դիմացինը չի նեղվում (եթե նեղվում ա, ԻՄ ԽՈրին համոզմամբ պետք ա կամ չանել, կամ բաժանվել, որովհետև եթե երկու մարդ իրար հետ են ու իրար խաբելու են, էլ անիմաստ ա իրանց միասին լինելը)

[Ֆոտոն]

Ինչ-որ մեկն ասաց, որ դավաճանելիս գոնե պետք է թաքցնել կնոջից: Երևի նայած կին: Թաքցնելը համարում եմ դավաճանության երկրորդ մասը: Մի դեպքում դա ևս դավաճանություն է, մյուս կողմից էլ արարքից հետո վախ: Եթե արդեն ամուսինը դավաճանել է, թուլություն եմ համարում թաքցնելը, մեկ անգամ ևս կհիասթափվեի նման ամուսնուց: Բայցևայնպես ճշմարտությունը հաճախ ավելի դժվար է ընդունվում: Ցավոք շատերը նախընտրում են ամբողջ կյանքում խափված ապրել:

[kyahi]

Գիտեք ամուսնական դավաճանությունը իմ կարծիքով այդքան էլ քննադատելի չէ, որովհետև պատկերացնում եք տաս տարի և ավել ամեն առավոտ նույն մարդու դեմքը տեսնել, աչքերդ դեռ չբացած, սերը ըստ իս անցողիկ մի բան է, դրանից հետո գալիս է պարտավորվածության զգացումը և ինչ որ տեղ հարգանքը:Եթե տղամարդը կամ կինը դավաճանում է սեռական առումով դա դավաճանություն չէ այլ ընդամենը աբդեյթի նման մի բան, որը անհրաժեշտ է սեռական կյանքի բնականոն հունի համար: Գիտեմ շատերը ինձ հետ համամիտ չեն, բայց պարտավորված իրար հանդուրժելը ավելի մեծ դավաճանություն է Եկեք ուղղակի չքննադատենք, այլ ավելի պարզ նայենք իրար աչքերի մեջ և ինչու չէ չթաքցնենք սեռական դավաճանությունը, չնայած հստակ չեմ կարող ասել…

[Արիացի]

Գիտեք ամուսնական դավաճանությունը իմ կարծիքով այդքան էլ քննադատելի չէ, որովհետև պատկերացնում եք տաս տարի և ավել ամեն առավոտ նույն մարդու դեմքը տեսնել, աչքերդ դեռ չբացած, սերը ըստ իս անցողիկ մի բան է, դրանից հետո գալիս է պարտավորվածության զգացումը և ինչ որ տեղ հարգանքը:Եթե տղամարդը կամ կինը դավաճանում է սեռական առումով դա դավաճանություն չէ այլ ընդամենը աբդեյթի նման մի բան, որը անհրաժեշտ է սեռական կյանքի բնականոն հունի համար: Գիտեմ շատերը ինձ հետ համամիտ չեն, բայց պարտավորված իրար հանդուրժելը ավելի մեծ դավաճանություն է Եկեք ուղղակի չքննադատենք, այլ ավելի պարզ նայենք իրար աչքերի մեջ և ինչու չէ չթաքցնենք սեռական դավաճանությունը, չնայած հստակ չեմ կարող ասել…

Իսկ ով ա ստիպում ամուսնանա՞լ: Եթե գիտես, որ ամուսնանալու ես, հետո դավաճանես, ավելի լավա մի ամուսնացիր ու ում հետ ուզում ես սեքս արա ու այդ դեպքում քննադատելի բան չի լինի: Կամ եթե ամուսնացել ես, բայց զգում ես որ ամեն օր նույն մարդու դեմքը տեսնելուց հոգնել ես, բաժանվի ու հետո ինչ ուզում ես արա: Թե չէ, եթե ամուսնանալու էս, բայց սեքս ես անելու ուրիշի հետ, էդ դեպքում ամուսնանալու իմաստը ո՞րն է:

[SSS]

Գիտեք ամուսնական դավաճանությունը իմ կարծիքով այդքան էլ քննադատելի չէ, որովհետև պատկերացնում եք տաս տարի և ավել ամեն առավոտ նույն մարդու դեմքը տեսնել, աչքերդ դեռ չբացած, սերը ըստ իս անցողիկ մի բան է, դրանից հետո գալիս է պարտավորվածության զգացումը և ինչ որ տեղ հարգանքը:Եթե տղամարդը կամ կինը դավաճանում է սեռական առումով դա դավաճանություն չէ այլ ընդամենը աբդեյթի նման մի բան, որը անհրաժեշտ է սեռական կյանքի բնականոն հունի համար: Գիտեմ շատերը ինձ հետ համամիտ չեն, բայց պարտավորված իրար հանդուրժելը ավելի մեծ դավաճանություն է Եկեք ուղղակի չքննադատենք, այլ ավելի պարզ նայենք իրար աչքերի մեջ և ինչու չէ չթաքցնենք սեռական դավաճանությունը, չնայած հստակ չեմ կարող ասել…

Համաձայն չեմ,եթե կյանքդ կապում ես նրա հետ ուրեմն պետք է իտակցես,որ ամեն առավոտ տեսնելու ես նրա դեմքը,շատերը հիմնականում հենց դրա համար էլ ամուսնանում են,որպեսզի առավոտն իրար հետ դիմավորելու հաճույքը զգան,չկա այդպիսի բան...ծնողներս այս տարի նշելու են ամուսնության 26 տարին...չի եղել մի օր,որ ես նրանց աչքերում սեր չկարդամ,երբևէ չեմ տեսել նրանց վիճելիս,չեմ հիշում մի դեպք ,որ մայրս մեղադրի նրան կամ ասի քեզանից լավերը կաին...Հորս ամեն զանգից մայրս այնպես է վեր թռնում,որ ես նույնիսկ նախամձում եմ նրանց..ես օպտիմիստ եմ և կարծում եմ,որ եթե քնես սիրածդ մարդու հետ,ապա անհամբերությամբ պետք է բացես աչքերդ և ժպտաս նրան,էական չէ քանի տարեկան ես...

[kyahi]

Հենց դրա համար ես ամուսնության իմաստը չեմ հասկանում, բայց կարծեմ թեման ամուսնական դավաճանության մասին էր…
Բայց եթե դու սիրել ես ու ամուսնացել ես և ունես երեխաներ ինչ իմաստ ունի բաժանվել, եթե կարելի է մեկ կամ երկու անգամ ուրիշի հետ սեքս անել և լուծել սեռական որոշ խնդիրներ:
Ի դեպ ես ամեն օր խամյակների նման սեքսի մասին չեմ խոսում: