Արևածագ. «...Հույս ունեմ, որ ամենը մի կյանքով չի ավարտվելու...»
Ուլուանա
Նախ հետաքրքիր է, թե ինչու հենց Արևածագ։
Արևածագ
Լրիվ պատահական է ստացվել։ Էլ փոստիս անունն է, դա էլ գրքիս վերնագրից ՝ «Արևին», հորինեցի, որ չմոռանամ։
Ինքնուրույն էլ փոստ գրանցելն ինձ համար ահագին դժվար խնդիր է եղել։ Իսկ Ակումբում գրանցվելու համար տասն օր եմ չարչարվել
Ուլուանա
Իսկ ինչու՞մ էր բարդությունը։
Արևածագ
Անգլերեն տեքստով էր գալիս պատասխանը, ես էլ այն ժամանակ չգիտեի, որ օնլայն թարգմանիչներ գոյություն ունեն։ Տղաս օգնեց էլի։
Ուլուանա
Պարզ է։ Փաստորեն, Ձեր մուտքն Ակումբ, կարելի է ասել, փորձությունների միջով է եղել։ Իսկ ինչպե՞ս հայտնվեցիք Ակումբում։
Արևածագ
Կարծում եմ, այնքան եմ գրել այդ մասին, որ համարյա բոլորն էլ գիտեն։ Եկա, որ Մելիքի հետ զրուցեմ։ Մի երկու տարի մենք միայն թալանչիական ինտերնետ ունեինք։ Մեկ–մեկ միայն հայ ստեղծագործողներ էի փնտրում, կարդում գործերը, բայց Մելիքի բանաստեղծությունները հենց առաջին անգամ կարդալիս ինձ այնպես էին հուզել,
որ որոշել էի, ինչ գնով էլ լինի, գտնել դրանց հեղինակին։ Մի օր էլ տեսա՝ Ակումբում Մելիք անունով մարդ կա, որոշեցի բախտս փորձել։ Իրեն հաղորդագրություն գրեցի։ Պարզվեց, որ գտել եմ... Բայց իմ գալն ու իր գնալը գրեթե մեկ եղավ։
Ուլուանա
Հիշում եմ՝ երբ Ակումբում դեռ նորեկ էիք, կարծես աշխատում էիք խուսափել ակումբային ընդհանուր անցուդարձից, կարծես էդ ամենը Ձերը չէր ու Ձեզ չէր վերաբերում։ Ակումբը Ձեզ համար սահմանափակվում էր սեփական ստեղծագործությունների թեմայով, որտեղ պարբերաբար տեղադրում էիք Ձեր բանաստեղծությունները։ Համենայնդեպս, ես էդպիսի տպավորություն էի ստացել։ Բայց հետո, ինչ–որ բան կարծես փոխվեց, ու բավական կարճ ժամանակում շատ սահուն կերպով ինտեգրվեցիք Ակումբին և դարձաք նրա ակտիվ ու, ինչու՞ չէ, նաև սիրված անդամներից մեկը։ Ո՞րն էր վերաբերմունքի նման փոփոխության պատճառը։ Ու ընդհանրապես ինչպիսի՞ն էիք տեսնում Ակումբը սկզբում և հիմա։
Արևածագ
Մինչև օրս էլ ստեղծագործություն դնելիս փախչում եմ Ակումբից։ Ընդհանրապես դնում եմ ու մի քանի ժամով լքում համակարգիչը։ Մի տեսակ վախ կա։ Առաջին պահերին ամենաշատ այցելուներն են լինում։ Իսկ ես կյանքում էլ բոլորովին սովոր չեմ համընդհանուր ուշադրության կենտրոնում լինելուն, որովհետև կարծում եմ, որ տիեզերքի կենտրոնը չեմ։ Իսկ ուրիշների ուշադրությունն ինձ շփոթեցնում էր։ Հետո քիչ- քիչ սկսեցի այս ու այն թեմա մտնել, մեկ–մեկ էլ գրառումներ անել։ Վարկանիշ տվողներ էլ եղան, ու «հարիր տարվա համր լեզուս» Ակումբը բացեց։
Հիմա մեկ–մեկ կարդում եմ նախկին տարիների գրառումներից։ Տպավորությունս այն է, որ այն ժամանակ մարդիկ ավելի անկեղծ են եղել, Ակումբի հիմնադիրներն էլ հետը։ Գրեթե այն ամենի մասին, ինչ մտքովս անցնում է, Ակումբում թեմաներ կան։ Բայց կարծում եմ, որ անկեղծությունը չի հերիքի այդ թեմաները վերակենդանացնելու համար։
Անդրադառնամ խոստացածս սեքսի թեմային։ Իմ զոռով–բալայով ինտիմ անկյունում գրանցվելուց հետո, այնտեղ տասը թարմացում չի եղել։ Բայց չէ՞ որ հենց այդ միշտ արդիական անկյունում բազմաթիվ թեմաներ կան, որ մարդիկ հիմնել են, դրանց շուրջը զրուցել, ահագին բան գրել։ Ի՞նչն է խանգարում, որ այդ բաժինը հիմա էլ ակտիվ լինի։
Ըստ իս՝ ակումբի «մեծամեծների» արդեն անտարբեր վերաբերմունքը։
Գուցե դա նրանից է գալիս, որ իրենք արդեն այնտեղ շատ բան են գրել ու էլ ասելիք չունեն։ Բայց նոր ակումբցիներն էլ «մենակ» ռիսկ չեն անում գնալ այնտեղ ու որևէ բան գրել։
Ուլուանա
Հըմ... Գուցե իսկապես հների վերաբերմունքից է շատ բան կախված։ Բայց մյուս կողմից էլ չես կարող մարդկանց ստիպել, որ նորից հետաքրքրվեն էդ բաժնով ու ակտիվ լինեն, եթե իրենք այլևս ցանկություն չունեն էնտեղ գրառում անելու։ Էնպես որ երևի նորեկների նախաձեռնությամբ պիտի լինի դա։
Արևածագ
Համաձայն եմ։ Նորեկներից մի լավ, թարմ ուժ կարելի է այնտեղ նշանակել։ Գուցե ինչ որ բան փոխվի։ Մի՞թե մարդկանց բարդույթներն օր–օրի ավելանում են։
Ուլուանա
Էդ դեպքում ի՞նչն է խանգարում Ձեզ «Առաջարկներ» թեմայում հանդես գալ համապատասխան առաջարկով։
Արևածագ
Ինչու առաջարկներում չե՞մ գրում։ Որովհետև կարծում եմ՝ դժվար թե առաջարկս բանի տեղ անցնի: Գրեթե բոլոր առաջարկներն ու բողոքները դեմ են առնում Ակումբի կանոնադրությանն ու հաճախ միանձնյա որոշում կայացվելուն։
Ուլուանա
Գուցե առաջին հայացքից հաճախ է էդպիսի տպավորություն լինում, բայց իրականում էնքան էլ միանձնյա չեն կայացվում որոշումները. դրանցից շատերը քննարկվում են Ղեկավարման գրասենյակում ամբողջ ադմինիստրացիայի կողմից, ու բոլորի կարծիքների հիման վրա համատեղ որոշում է կայացվում։ Քիչ դեպքերում է ադմինիստրատորը միանձնյա որոշում կայացնում, ու հիմնականում դրանք լինում են տեխնիկական բնույթի հարցերը, որոնցից, բնականաբար, ոչ բոլորը կարող են գլուխ հանել։
Արևածագ
Մեկ–մեկ ուզել եմ գրել նաև, որ այդ բողոքի ու առաջարկությունների թեմաները Երուսաղեմի Լացի պատն են հիշեցնում։ Մարդիկ գնում են բողոքի անկյուն, սրտները թեթևացնում ու անցնում մնացած գործերին։
Ակումբի ղեկավարությանն էլ չեմ մեղադրում. միայն արդարամտությամբ մարդկանց ղեկավարելն անհնար է։ Այդ պատճառով, ըստ իս, Լացի պատի հետ համեմատելն ավելի ճիշտ է։ Մարդիկ ակնածանքով ու երկյուղածությամբ են վերաբերվում Պատին, բայց Պատը դժվար թե որևէ մեկին պատասխանի:
Ահագին քննադատեցի ղեկավարությանը։ Բայց Ակումբը մի անկապտելի առավելություն ունի, որի պատճառով էլ չեմ լքում այն։ Ես հանգիստ եմ ցանկացած թեմա մտնելիս, որ չեմ հանդիպի անցենզուր գրառումների, հայհոյանքների, իրար հետ հաշիվ մաքրելու։ Ակումբն ինձ ու բոլորիս համար «մաքրում են» աղբից, չեն թողնում, որ դառնա Ավգյան ախոռները, որի համար խորին երախտագիտությունս եմ հայտնում ադմինիստրացիային։ Լիովին անկեղծ։
Ուլուանա
Հայտնի է, որ Ակումբում ու, ըստ իմ դիտարկումների, ընդհանրապես ֆորումներում, անդամների գերակշռող, ակտիվ զանգածը կազմում են 15-30 տարեկանները։ Օրինակ, ընդամենը 4 տարի առաջ, երբ Ակումբը դեռ նոր էր բացվել, ես՝ 24-25 տարեկան լինելով՝ Ակումբի համարյա ամենատարիքով անդամներից էի, եթե չհաշվենք նրանց, որոնց տարիքն ընդհանրապես հայտնի չէր։ Էդ առումով էսօր պատկերը բավական տարբեր է. Ակումբում հիմա ամեն տարիքի մարդիկ էլ կան, ինչն, իհարկե, միայն ուրախացնում է։ Հաճելի է տեսնել, որ Ակումբը գրավիչ ու հետաքրքիր կարող է լինել ամենատարբեր տարիքի անձանց համար, այդ թվում և ավագ սերնդի, որոնք Ակումբ մտնողներից շատերի տարիքի երեխաներ ունեն։ Այ, սերունդների էս տարբերությունը, էն գիտակցումը, որ Ձեր երեխաներն էլ կարող էին, օրինակ, Ակումբի անդամ լինել, միաժամանակ փոքրամասնություն կազմող տարիքային խմբի մեջ լինելը՝ էս ամենն ինչպե՞ս է ազդում Ձեր՝ Ակումբի նկատմամբ վերաբերմունքի վրա։ Ի՞նչ առավելությունն ու թերություններ եք տեսնում վերոնշյալ հանգամանքների մեջ։ Հասկանում եմ, որ հարցս բավական ծավալուն է, դրա համար էլ հնարավորինս համակողմանի պատասխան եմ ակնկալում՝ համոզված լինելով, որ այն շատերին կհետաքրքրի։
Արևածագ
Նախ պիտի նշեմ, որ իմ հասակակիցներից շատ–շատերը, գուցե ունենալով առավել ստեղծագործական կարողություններ կամ մարդկանց հետ շփվելու ավելի մեծ փորձ ու նրբանկատություն, ինտերնետ չունեն, կամ ժամանակ չունեն ֆորումներում գրելու:
Խոսքս այն մասսայի մասին չէ, որ Одноклассники–ում իրար սմայլիկ ճամփելով է զբաղված։ Ուղղակի իմ դեպքում ճակատագիրն այնպես է դասավորվել, որ ինքս ստիպված չեմ ամենօրյա աշխատանքով իմ ընտանիքի հոգսը քաշել։ Երեխաներս համեմատաբար մեծ են։ Ու ես հիմա արդեն ահագին ազատ ժամանակ ունեմ, որ կարող եմ տնօրինել իմ հայեցողությամբ։ Իմ հայեցողությանն էլ վերաբերում են գրականությունը, արվեստն ու հայերենը, որին շատ եմ կարոտում. ոչ թե խոսակցականը, այլ գրականը, գրային հայերենը։
Սիրում եմ չօգտագործվող բառեր գործածելը։ Իսկ որտե՞ղ կարող էի իմ սերերին այդքան ազատություն տալ, եթե ոչ այստեղ։ «Դար»–ում, որի ճակատին գրված է. «Պահպանենք հայ գիրն ու գրականությունը»։
Հիմա տարիքային առանձնահատկությունների մասին։ Իհարկե, բազմաթիվ նոր թեմաներ կարող էի բացել, որոնք հետաքրքրում են միջին կամ բարձր տարիքային խմբին, բայց հաշվի առնելով, որ Ակումբում գրանցվածների մեծամասնությունը, համենայնդեպս, մինչև 30 տարեկաններ են, ձեռնպահ եմ մնում նման թեմաներից, որովհետև չեմ սիրում նաև, երբ մարդիկ սկսում են կարծիք հայտնել իրենց անհայտ բաների մասին և ուղղություն ցույց տալ։ Լավ չի, որ մենք քիչ ենք, բայց ես Աստծուց շնորհակալ եմ թեկուզ այս հնարավորության համար։ Երիտասարդների հետ շփվելով՝ քեզ ջահել ես զգում. մատդ կարծես կյանքի զարկերակի վրա լինի։ Համ էլ Ակումբում այնքան մարդ կա, որոնցից իսկապես սովորում եմ։ Շատերով հիացած եմ։ Մի գաղտնիք էլ. մինչև վերջերս գրում էի հայերեն թերթերի համար, բայց հիմա արդեն դա էլ եմ դադարեցրել ու միայն Ակումբում եմ գրում, որովհետև միայն այստեղ հնարավորինս անկեղծորեն կարող եմ ասել այն, ինչ իսկապես ինձ հուզում է։ Իսկ ինձ լսող ու հասկացողները մի՞թե այդ նույն երիտասարդները չեն։ Սիրում եմ ձեզ։
Ուլուանա
Բոլորի անունից չեմ կարող ասել, բայց համոզված եմ, որ հիմնականում դա փոխադարձ է։
Արևածագ
Շնորհակալ եմ
Շարունակելի
Մեջբերել
Chuk-ի խոսքերից
Հետաքրքիր հարցազրույց էր, շնորհակալություն:
(Ռուֆի ականջը կանչի)
Էջանիշներ