Ադամ ջան, իմ խորին համոզմամբ տնային տնտեսուհիները նայում են էն, ինչ իրենց դեմ են տալիս:
Էս էն դեպքն ա, երբ առաջարկն ա պահանջարկ թելադրում:
Ուրիշ օրինակ ցավոք չունեմ, դրա համար դա ասեմ: Սովետի ժամանակ Շահանդուխտ ու Վլե չկային? Կային Ադամ, լիքն էին, բայց իրենց ոչ ոք իրենց սրտխառնուք ու վերվարած չէր կերցնում: Որքան էլ ցենզուրան սպաներ` մակարդակ գոյություն ուներ:
Մարդիկ դպրոց էին անցնում հաղորդավար դառնալու համար, ոչ թե սրա-նրա տակն էին պառկում;
Բարձրագույն էին ավարտած լինւոմ, դիկցիա էին ունենում, ոչ թե ծիծիկներն ու քամակները բացած, դեմքները մի ռեմոնտի չափ գաջած շպրտվում էին եթեր` իրանց կիսագրագետ հայերենով ու ճղճղան ձայներով: Ու կուլտուրայի իսպառ բացակայությամբ:
Դեմ են տալիս, մարդիկ էլ կուլ են տալիս, որովհետև այլընտրանք չկա:
Նազենիներով, դիանաներով արբիներով ու էլ շատ գիտեմ ինչ բանդեռլոգներով ողողում են եթերը, հետո էլ զարմանում, որ էս ազգը չի զարգանում:
Ոնց զարգանա, եթե պրոպագանդայի ամենաուժեղ զենքով անճաշակություն, զիբիլ ու անգրագիտություն ա քարոզվում?
Ու պետք չի հատուկ անգրագետների համար ալիք բացել, Ադամ:
Լիկկայան ա պետք բացել: Առաջին հերթին` տելեում աշխատողների համար:
Էջանիշներ