մոտ 1 տարի աշխատում էի մի մարդու մոտ, ով մեր լեզվով ասած ՀԱՎԱՏԱՑՅԱԼ ԷՐ. Սկզբից հիացմունքս մեծ էր, երբ հասկացա, որ ես գործ ունեմ մի մարդու հետ ով չի ստում, այսինքն աշխատավարձիս հետ տալու չտալու հետ խնդիրներ չեմ ունենա. Մի որոշ ժամանակ անց, երբ ավելի լավ ճանաճեցի այս մարդուն հասկացա, որ իր առավելությունը աչքիս չի երևում. Նախ << Ռասսայական խտրականություն>> էր դնում հավատացյալ և <<մահկանացու>> աշխատողների մեջ.ամեն ինչ անում էր , որ ինձ հավատացյալ դարձնի կամ էլ դուրս հանի. իսկ հետո գնալով գործս դառավ գլխացավանք. նենց որ մարդս մարդ լինի. թե չէ սուտ մուտ սաղ սուտ ա.
Հ.Գ. Իսկ այնքան էլ գովելի չի , որ սուտ չես խոսում,. իսկ փորձը ցույց ա տալիս որ երեխաների մեջ ամենաշատը ստում են համեմատաբար խելացի երեխաները.
Դու դեռ չես ստում? սկսիր հենց հիմա.
Մեջբերել
Էջանիշներ