Մարդ սպանելու ցանկություն ուեցել եմ, բայց դա շատ ահավոր զգացողություն ու ցանկություն է, ուղղակի մի պահ դադարում ես մարդ լինելուց, ու մնում է, այդ ցանկությունդ… Բայց Փառք Աստծո, այդ պահից հետո անցավ դա: Գիտեք ինչ լավ էր, որ ես նման ցանկություն ունեցա, ապրեցի այդ զգացողությունները, տեսա այդ անհատակ անդունդը, որով կաող ես գլորվել: Այդ ժամանակ դու սկսում ես գնահատել ու արժեվորել կյանքդ ու արժեվորելով սեփականը կյանքը` արժեվորում ես նաև դիմացինինը:
Այդ պահից հետո, էլ երբեք նման բան չանցավ մտքովս ու չի էլ անցնի: Համոզված եմ:
Մարդը մարդու վրա երբեք չպետք է ձեռք բարձրացնի: Դու չես տալիս ապրելու իրավունք և քոնը չէ այն խլելու իրավունքը: Ու ամենակարևորը` երբեք պետք չէ գնալ խղճի դեմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ