Դու կանգնած ես այս ղելագար օվկիանոսի անշունչ ափին`
Մեղմ հայացքդ հորիզոնի անհայտացող դծին հառած:
Պատրանքներից ալեկոծվող քո անհանգիստ, անմեղ հոգին,
Ինձ հարազատ ու այդքան ջերմ, այդքան այրող քո նուրբ հոգին,
Ահագնացող ալիքների բախումներից հողմահարվող`
Քո թանկ հոգին,
Քո կյանք հոգին,
Պարուրված է լուռ խորտակվող արեգակի վերջալույսով,
Տաք հույզերով սիրտդ սեղմող ,
Մեր ,անավարտ ,սիրո հույսով,
Մեր կարոտով,
Մեր հավատով,
Իմ էությամբ,
Քո լռությամբ:
Եվ ես ահա տեսնում եմ քեզ`
Այսպես խաղաղ ու թանկագին.
Այս թանձրացող խավարի մեջ
Դու նման ես հրեշտակի`
Աննյութական մի էակի,
Ում անհանգիստ հայացքներից
Հոգիս դողում է,
Միտքս պաղում է:
Ու համատարած այս քաոսի մեջ`
Թմրեցնող փայլով աչքերիդ լույսով,
Աննկատ քամուց թեթեվ ծածանվող
Վարսերիդ բույրով ողողված հօգիս
Անհագ ճչում է`
Ես քեզ սիրում եմ:
Էջանիշներ