Ողջույն
որոշել եմ, որ Իբր թե-ն թեթև օրագիր պիտի լինի, բայց դե շատերը գիտեն, որ ես մենակ Իբր թե-ն չեմ:
Իհարկե այնքան ակտիվ չեմ հիմա Ակումբում, ոնց առաջ, բայց դե էլի մտնում եմ, գրում: Չեմ ուզում, որ դեմքս կիսատ լինի: Դրա համար էլ խնդրեմ, սկսում եմ Միգուցե-ն:
Իբր թե-ն ու Միգուցե-ն Ին Յան են: Մեկը սպիտակն ա, մյուսը սևը: Ընտրեք ըստ ճաշակի: Մարդկանց ուսումնասիրություններն ինձ հուշում են, որ Միգուցե-ն հնարավոր ա, որ ավելի մեծ պահանջարկ ունենա, քան Իբր թե-ն:
Խնդրեմ, առաջին չափաբաժինը.
Սեղանին թղթեր են, թղթերի վրա` թվեր, թվեր, թվեր, անուններ, էլի թվեր, հապավումներ... ու բոլորը զզվելի ուղիղ սյունակներով, որ հնարավորինս տխուր լինի դա տեսնելը: Էդպիսի սյունակներ կան եկեղեցիների գրանցամատյաններում` անուն ազգանուն, ծնվ. թիվ, մահվ. թիվ... ու զզվելի սյունակներ: Եկեղեցիներում գրված է ձեռագիր, իսկ օֆիսում տպատառ:
Սեղանին արդեն 4 հատ բաժակ կա. ջրի համար, սուրճի համար, էլի սուրճի համար, որովհետև նախորդը լվանալ ալարել եմ, ու մի հատ էլ սուրճի բաժակ, որովհետև նախորդ երկուսն եմ ալարել լվանալ:
Փոշի: Անտանելի փոշոտ ա ամեն ինչ: Չէ, անտանելի չի, որովհետև սյունակներով թվերն ինձ ավելի են անհանգստացնում, քան փոշին: Ու հետո` փոշին կարելի ա մաքրել, իսկ սյունակների հետ ոչինչ անել չես կարող:
Սիգարետի տուփ, վրան` կրակայրիչ: Միակ ուրախությունը: Միակ տոմսը դեպի դուրս, դեպի "կուրիլկա":
Սկաներ: Paper tray: Հեռախոս: Մարկեր: Ստեպլեր: Ինչ տխուր ա ամեն ինչ:
Լ-ն մոտեցավ կոնդիցիոներին: Լ-ն հղի ա, իրեն քամիները վնաս են: Անգամ էն կարգի շոգի դեպքում, որ հիմա ա: Մեջքս միանգամից քրտնեց: Դեռ մինչև կոնդիցիոներն անջատելը: Միայն մտածելուց, որ կոնդիցիոներն անջատելու ա:
Ինչքան շատ են խոսում: Սուս մնացեք, դա ձեզ էլ դուր կգա: Ատում եմ իրենց հետ ինչ-որ տեղ գնալը մեքենայով, որովհետև ամբողջ ճանապարհին խոսում են: Խոսում են նենց, որ դու քո մտքերը լսել չես կարողանում:
Շուտով սկսելու են հաց ուտել: Ես իրենց հետ չեմ ուտում: Այսինքն նստում ենք միասին, բայց ես ուտում եմ բուլկի ու յոգուրտ: Իրենք ուտում են լահմաջո ու խաչապուրի: Դա համարվում ա, որ ես իրենց հետ չեմ ուտում: Նեղանում են: Իսկ ես իրենց ուտելիքից վատ եմ զգում: Բայց չեմ նեղանում, որ հենց դա են ուտում: Ուղղակի աշխատում եմ քիչ շնչել, քանի դեռ լահմաջայի հոտը զգացվում ա:
Լահմաջոյի հոտը շատ ուշ ա անցնում: Դա մսի, սխտորի, բիբարի հոտերի խառնուրդ ա:
Իսկ աչքերս ցավում են: Պետք ա գնալ փոխել ակնոցի ապակին: Ընդհանրապես պետք ա կրել էդ ակնոցը մեկ-մեկ: Թե չէ` անգամ սյունակներն են լղոզվում: Իսկ էդպես չի կարելի: Սյունակը ճշգրտություն ա պահանջում: Դրանով էլ ինքը զզվելի ա:
Սյունակները միակ ճշգրտությունն են իմ իրականության մեջ: Շաբաթը հինգ օր: Ութ ու կես ժամ:
Էջանիշներ