Ֆերնանդո Բոտերո

[Շինարար]

Ծնվել է 1932 թվականի ապրիլի 19-ին, կոլումբիացի նկարիչ և քանդակագործ, աշխատում է ֆիգուրատիվիզմի տեխնիկայով, իրեն անվանում է կոլումբիացի նկարիչներից ամենակոլումբիացին: Գրոտեսկա-ավանդական գեղանկարչության վարպետ է: Նշանավոր դարձավ, երբ 1959 թվականին առաջին տեղը գրավեց Կոլումբիացի նկարիչների ցուցահանդեսում: Մոտ է կանգնած նաիվ արվեստին: Ստորև Բոտերոյի մի քանի ստեղծագործություններ:

---------- Ավելացվել է՝ 03:45 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:44 ----------

Բոտերոյի կատուն՝ Երևանի Թամանյան փողոցում, Հայաստան:


---------- Ավելացվել է՝ 03:49 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:45 ----------

Բոտերոյի հռոմեացի ռազմիկը


---------- Ավելացվել է՝ 03:50 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:49 ----------

Հեծյալը?, Երուսաղեմ, Իսրայել


---------- Ավելացվել է՝ 03:52 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:50 ----------

Պաբլո Էսկոբարի մահը


---------- Ավելացվել է՝ 03:53 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:52 ----------

Բոտերոյի Մոնա Լիզան


---------- Ավելացվել է՝ 03:57 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:53 ----------









էս էլ երևի քնած Վեներան ա


---------- Ավելացվել է՝ 04:00 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:57 ----------

Էս էլ ա հավես արձան

Մի խոսքով, գուգլով փնտրեք և կգտնեք, սաղ սենց պարզ ու գժական բաներ են

[Սամսար]

Բոտերոն իր գրոտեսկով ինձ խաղաղություն է փոխանցում։ Նրա գլուխգործոցը թագավոր Կատուն է։ Գաֆէսճէանը որ Հայրենիքի համար ուրիշ բան արած չլիներ, էդ Կատվին Երևան բերելը արդեն հերիք է...

[Inana]

Բոտերոյի "արվեստը" տանել չեմ կարողանում: Նրա բոլոր աշխատանքներում ինձ վանում է կերպարների արհեստական փքվածությունը, ինչը ոչ մի գեղագիտական հաճույք ինձ չի պատճառում ու, իմ կարծիքով, ոչ մի կապ չունի գեղեցիկի հետ:
Արվեստը պետք է լինի նրբին ու պետք է ծառայի միայն ու միայն Գեղեցիկին: Արվեստը պետք է մարդու մեջ արթնացնի ձգտումը դեպի գեղեցիքը, բարին ու վսեմը:
Իսկ այս նկարների գեր ու մերկ կնոջ մարմնի մասերը իմ մոտ առաջացնում են զուտ սրտխառնոց ոչ ավելին: Հետևաբար սա ինձ համար գեղարվեստ չի կարող կոչվել:

[Ռուֆուս]

Բոտերոյի "արվեստը" տանել չեմ կարողանում: Նրա բոլոր աշխատանքներում ինձ վանում է կերպարների արհեստական փքվածությունը, ինչը ոչ մի գեղագիտական հաճույք ինձ չի պատճառում ու, իմ կարծիքով, ոչ մի կապ չունի գեղեցիկի հետ:
Արվեստը պետք է լինի նրբին ու պետք է ծառայի միայն ու միայն Գեղեցիկին: Արվեստը պետք է մարդու մեջ արթնացնի ձգտումը դեպի գեղեցիքը, բարին ու վսեմը:
Իսկ այս նկարների գեր ու մերկ կնոջ մարմնի մասերը իմ մոտ առաջացնում են զուտ սրտխառնոց ոչ ավելին: Հետևաբար սա ինձ համար գեղարվեստ չի կարող կոչվել:

Շատ կներեք, բա Պիկասսոյի քառակուսի մարդիկ, կամ էլ Մոդիլյանիի ձգված դեմքերը, դրա՞նք էլ գեղեցիկ չեն:

Բոտերոյին շատ եմ հավանում ու ուրախ եմ, որ երկու արձան Երևանում ունենք:

[Շինարար]

Ընդհանրապես լատինաամերիկյան մշակույթի մեծ երկրպագու եմ: Արվեստի բնագավառ չկա, որում լատինական ազդեցությունը նկատելի չլինի, համաշխարհային արվեստի մասին է խոսքս: Գրականություն՝ Գաբրիելա Միստրալ, Պաբլո Ներուդա, Օկտավիո Պաս, Խորխե Բորխես, Միգել Անխել Աստուրիաս, Մարիո Վարգաս Լյոսա, Գաբրիել Գարսիա Մարկես, (վերջին երկուսը իրար հետ թուր-թվանք են), Խուլիո Կորտասար, Ժորժի Ամադու, Պաոլո Կոելյո. մեծ մասը նոբելյան մրցանակի դափնեկիր են: Անկեղծ լինելու համար խոստովանեմ, որ բոլորին չէ, որ կարդացել եմ, բայց պատրաստվում եմ: Երաժշտության գիտակ չեմ, բայց բրազիլական բոսա նովայի ազդեցությունը համաշխարհային մեծության շատ երաժիշտների մոտ ինձ որ թվում է: Էլ չասեմ, որ բրազիլական սերիալ եթե չեմ էլ նայում, հաճույքով սկզբի երգերը լսում եմ, լավն են Կերպարվեստում ահա Բոտերոն, չնայած Ֆրիդան էլ չէ՞ կարծես Մեքսիկայից էր: Էլ չեմ ասում, որ Հոլիվուդը լցված է լատինաամերիկացի աստղերով, աղջիկների սիրունությունը բա. Շակիրա Էլ չեմ ասում, որ աշխարհը ողողված է իրենց պարզունակ սերիալներով: Էլ չեմ ասում նարկոբարոնների մասին Գրականության մեջ էլ կա այդ արտաքին պարզունակությունը, Բոտերոյի մոտ էլ կա: Չգիտեմ, թե լատինաամերիկյան բումի գաղտնիքը որն է, գուցե երեք ռասաների, երեք քաղաքակրթությունների միաձուլումն է պատճառը: Ինձ թվում ա, որ մենք սովորելու շատ բան ունենք իրենցից: Ու ինչպես Սամսարն ասաց՝ լավ է, որ Բոտերոյի կատուն Երևանում է, լավ կլիներ մեր քանդակագործները մի քիչ ոգենչվեին դրանից. նկատի չունեմ նման քանդակներ սկսեին քանդակել, այլ նման յուրօրինակ քանդակներ

[Chuk]

Սրանցից ոչ մեկը տանս չէի դնի (չափերով համապատասխանելու դեպքում), պատիս չէի կախի: Բայց հետաքրքիր գործեր են: Ուղղակի մի անգամ նայելու ու առաջ անցնելու համար նախատեսված, խորը հետք չթողնող (իմ համար):

[Հայկօ]

Ավելի մեծ կրծքեր +1

(թե՞ +2)