Ֆերնանդո Բոտերո

[Շինարար]

Չէ, Շին, էնքան էլ տենց չի: Կան բազմաթիվ դեպքեր, երբ ինչքան էլ մարդուն արձանը դուր չգա, էդ մարդը չի կարա ասի, որ էդ արձանը պետք ա չլինի: Օրինակ` Վիկտոր Համբարձումյանի նոր սարքած արձանը, իմ տեսած ամենաանհաջող արձաններից մեկն ա, բայց ես չեմ ասում, որ դա չպետք էր տեղադրել, որտեւ նման մեծ մարդը պե՛տք ա արձան ունենա: Հա, ավելի լավն էր պետք, ուրիշ տեղում էր պետք դնել եւն, բայց նման արձան պետք ա: Այլ դեպք ասեմ. դիցուք` Սասունցի Դավթի արձանը մեկին դուր չի գալիս, բայց էդ մարդը պիտի հաշվի առնի, որ դա մեր էպոսից ա, այսինքն` ազգային արժեք ա: Երրորդ օրինակը. ենթադրենք էն վերնիսաժի կողքը գտնվող Քոչարի աբստրակտ քանդակը ինչ-որ մարդկանց դուր չի գալիս. հա, շատ աբստրակտ ա, կարա դուր չգա, բայց Քոչարը մեր քանդակագործն ա, մենք չպահենք իրա գործերը, էլ ո՞վ պահի:
Կարճ ասած` շատ սխալ եմ համարում գնալ սրանից-նրանից ինչ արձան պատահի առնել բերել դնել Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաքում: Ամեն արձանի, ամեն ճարտարապետական տարրի գոյութոյւնը տվյալ վայրում պիտի հիմնավոր լինի: Ինչ-որ մեկը կարո՞ղ ա հիմնավորել, թե ինչու պիտի էդ կատուն կամ էն տկլոր գյադեն «զարդարեին» մեր քաղաքը:

Դե եթե խորանանք շատ, ինձ համար շատ ավելի լավ կլինի, որ օրինակ, ես էլ իմ քաղաքից բերեմ, Մհեր Մկրտչյանը Վանաձորում արձան չունենա, քան էն խայտառակ արձանը լինի, որը հիմա կա, բայց դա ընդամենը իմ սուբյեկտիվ կարծիքն ա, չեմ ուզում վիճաբանել, մեկ ա ես շարունակ իմն եմ ասելու, դու քոնը, մի անգամ արդեն ասացինք, հերիք ա ես սիրում եմ, որ կարծիքները շատ են լինում ու տարբեր