... Ես այդպես էլ երևի չկարողանայի հայտնել քեզ իմ զգացմունքները, եթե չգայի ձեր գյուղ:Ձեր տանը ես ինձ ավելի համարձակ էի զգում:Այլևս անհնար էր համբերել:Ես չէի կարողանում կենտրոնանալ:Չէի կարողանում ինքս ինձ տիրապետել հատկապես, երբ վերադարձանք քեֆից:
Հիշում ես Նարի մենք երկրաչափություն էինք պարապում ձեր տանը, երբ առաջին անգամ քեզ ձեռքերիս մեջ ամուր բռնած ասում էի.
- Չէ Նարի, այլևս չեմ կարող, չի ստացվում…
Իսկ դու փորձում էիր ինձ հեռու պահել ու կրկնում.
- Թող, հիմա ներս կմտնեն, կտեսնեն:
Ես ինձ այնքան ճնշված էի զգում, այնքան ընկճված, այնպես կաշկանդված, հատկապես երբ ասացիր:Իսկ դու ասում էիր այդպիսի բան չի կարող պատահել:
Ինձ մոտ ամեն ինչ կարծես շուռ էր գալիս, ամեն ինչ նորից ինչ-որ բան էր հիշեցնում անցյալից: Ես չէի կարողանում կողմնորոշվել, սակայն միակ բանը, որ մինչև հիմա էլ մնաց մեջս, դա անկեղծ լինելն էր և հոգու առավել մաքրությունը:
Արձակուրդները հազիվ մի կերպ անցկացրի:Ես ինձ սկսել էի չճանաչել և կասկածել: Ես ամեն դեպքում ձգտում էի քո կողքին լինել միշտ:Այնքան էի երազում մեր երջանկությունը:Ամեն ինչ այնքան գեղեցիկ, այնքան ջինջ ու մաքուր, այնքան նախանձելի էի պատկերացնում:
Սակայն դու համառորեն մերժում էիր ու մերժում:
Հազիվ մի քանի ժամ նստում էի դասի և դուրս փաղչում ինստիտուտի շենքից:Կարծես այն բանտ լիներ. լսարանն այնքան փոքր էր թվում, այնքան խավար ու տհաճ:Ես նստած տեղս կարծես խեղդվում էի, օդը սկսում էր չհերիքել:
Ավելի վատ` այդ բոլորը կրկնվում էր տանը: Եվ եթե չլինեին Սոնիկն ու Ռուբոն, ես երևի տուն չգայի նույնիսկ գիշերները:
Չնայած որ օրվա մեծ մասը ձեր տանն էի անցկացնում, սակայն մնացած ժամերն էլ տուն չէի գնում:Թափառում էի փողոցներով: Այնպես էի նախանձում հանդիպող զույգերին . թևանցուկ ման էին գալիս, զրուցում ու ծիծաղում:
Ես չէի կարող այդպես շարունակել:
Հունվարի քննություններն ինձ համար դարձան պրոբլեմ:Ես նույնիսկ չէի էլ ուզում մտածել այդ մասին: Ես ամեն կերպ աշխատում էի մենակություն, իսկ հակառակ դեպքում ժամերով պառկած էի մնում տեղաշորում ` չկարողանալով աչք փակել:
Այո, իմ մեջ արդեն դրվեց լինել-չլինելու լուրջ հարցը:
Եվ այսպես մինչև դեկտեմբերի 27-ը:Ես այդ օրը մենակ էի:Իսկ իրիկունը տուն չէի գնում, չնայած գիտեի, որ մերոնք կանհանգստանան:
Այդ օրը ես որոշել էի այլևս չլիներ. Եթե դա իրոք տանջանք էր քեզ համար, իսկ ես արդեն չէի կարող առանց քեզ…
Մեջբերել
Էջանիշներ