18/III/1980
Խնդրում եմ գրես ամեն ինչ. ինչ մտածել ես մինչև հիմա իմ մասին, և ընդհանրապես այն ամենը, ինչ ուզեցել ես ասել, բայց չես ասել, ինչ ես հիմա մտածում և ինչ խորհուրդ տալիս:
Եվ ընդհանրապես ամեն ինչ:
Բայց խնդրում եմ գրես ամեն ինչ անկեղծ ու առանց թաքցնելու: Ես քեզ մոտ երբեք չեմ նկատել, որ դու կյանքում կարող ես ստիպել մարդուն անել այն, ինչ դու չես ցանկանում և չես ուզում, սակայն դու չես նկատում ու չես էլ կարող նկատել, որ դու ստիպում ես ու չես էլ երերում:
Մինչև հիմա ես չեմ ստել ոչ մի անգամ, և չեմ թաքցրել քեզանից ոչինչ: Ես քեզ մոտեցա անկեղծ ու մաքուր հոգով և մինչև հիմա էլ դա այդպես է: Չգիտեմ դու ինչքանով ես հավատում և ընդունում այդ, բայց այդպես է:
Կներես, որ ես այսպես եմ մտածում, սակայն ես իմ ամբողջ ապրածս տարիներին այսքան տհաճ դրության մեջ չէի ընկել ու այսքան համբերատար եղել:
Երևի այս ամենը նրանից է, որ ես չկարողացա անել այնպես, ինչպես դու էիր ցանկանում: Ես այնքան թույլ տվեցի ինձ "ստորանալ" քո առաջ, որ դու սկսել ես չհավատալ: Դու չկարողացար համբերել իմ այդքան վստահությունը, որ ես թույլ էի տալիս քո հանդեպ:
Գրելուց չեմ հոգնում, կգրեմ անվերջ ու անդադար, առանց հանգստի, սակայն միշտ չէ, որ պետք է առաջինը գրել:
Բայց եթե կցանկանայիր ճիշտը իմանալ, ես առաջին օրվանից եմ զգացել քո այդ մտածածները, որ դու չես ուզում, և դա միշտ կրկնել ես ու կրկնել:
Ես ինձանից այդքանը չէի սպասում ու չեմ էլ կարող ներել, որ այսքան ժամանակ այդպես հիմար դրության մեջ եմ ապրել:
Իհարկե կյանքը քաղցր է, բայց երբ այն դու ինքդ ես դառնացնում…
Սա երևի լինի այն վերջին վկայականը, որ գոյություն է ունեցել մի այսպիսի պատմություն: Այնպես, որ խնդրում եմ գրել առանց վարանելու, որովհետև այն քեզ եմ տալու, երբ քեզանից հետո ես էլ լրացնեմ իմ խոսքը:
Կխնդրեի վերջում, որ եթե հիշում ես դեպքերի ռեալությունը և ժամանակը գրի այնպես, ինչպես մտածել ու գործել ես 28.XII.1978թ.-ից մինչև հիմա:
Մեջբերել
Էջանիշներ