User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 26 հատից

Թեմա: Վերջին երգը ցավի մասին...

  1. #1
    Ամենքս մեր տեղն ունենք... My World My Space-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.03.2009
    Հասցե
    Իմ տեղում....
    Գրառումներ
    3,637
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Վերջին երգը ցավի մասին...

    Վերջին երգը ցավի մասին....


    Տղան ինքնամոռաց երգում էր: Երգում էր այն իրական պատմությունը, որ իր սիրած էակը մահացավ, մահացավ իր ձեռքերի մեջ, և խնդրեց նրան ապրել, ապրել ու.... երջանիկ լինել:
    Նա զգում էր, որ այդ պահին երկնքում ինչ-որ տեղ իր ձայնը մեկը լսում է: Նրա համար էր երգում.....
    Զգաց, որ արցունքները` կորուստի չէ, այլ կարոտի արցունքները, զուլալ առվակի նման հոսում են դեպի ներս` դեպի սիրտը: Կարոտի՛ արցունքները .... որովհետև նա չկորցրեց, որովհետև սերը չի կորսվում....այն հավիտյան դաջվում է սրտի ներքին պատերին.....

    Ու նա երգում էր.....

    Երգելուց աչքերի առաջ կրկին նա էր.... Վերջին տողերը երգելուց արցունքները, որ արդեն լցրել էին սիրտը, հասան կոկորդին, ձայնը խռպոտվեց, դողաց, ու մի վերջին ճիգով երգն ավարտվեց:

    Դահլիճը թնդաց ծափահարություններից.....

    Տղան կանգնել էր գլխիկոր, ու ամեն ծափ մուրճի մի հարվածի պես իջնում էր նրա գլխին. "Մի՞թե կարելի է այսքան դաժան լինել.... մի՞թե մարդուն հաճույք պատճառելը սեփական ցավն ի ցույց դնելու գնով պետք է արվի»,- խորհեց տղան, ու որոշեց էլ կյանքում բեմերից չերգել:
    Այսպես եղավ....

    Ճմարտությունն այն է, որ ցավի մասին չի կարելի բարձրաձայնել: Ավելի ցավոտ է այն, երբ օտար մարդիկ կարող են ծափահարել, երբ դու որոշել ես ցավդ երգել.....

    Ցավը լուռումունջ արվեստ է:
    Շուն գնեք, դա փողով անկեղծ սեր գնելու միակ միջոցն է...

    Իմ քաղաքում....

  2. Գրառմանը 22 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    A.r.p.i. (14.08.2010), ars83 (15.08.2010), Chilly (15.08.2010), Chuk (15.08.2010), davidus (15.08.2010), E-la Via (15.08.2010), einnA (14.08.2010), Monk (15.08.2010), murmushka (15.08.2010), Nare-M (14.08.2010), romanista (15.08.2010), Tig (18.08.2010), Արևածագ (15.08.2010), Արևհատիկ (16.08.2010), Դատարկություն (14.08.2010), Ժունդիայի (15.08.2010), Ինչուիկ (15.08.2010), Նաիրուհի (11.10.2010), ՆանՍ (16.08.2010), Ուլուանա (15.08.2010), Ռուֆուս (15.08.2010), Սամսար (16.08.2010)

  3. #2
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չգիտեմ, այստեղ տեղին է ասել, թե ոչ, բայց պետք է ասեմ:
    Վորլդ ջան քեզ որտեղի՞ց այսքան մտքի գոհարներ:
    Երբ մտնում եմ ֆորում ու նայում նոր բացված թեմաները ու տեսնում Վորլդի հերթական ստեղծագործությունը, ամեն ինչ կողքի եմ դնում, առանձնանում ու կարդում: Ու գրեթե ամեն անգամ կարդալուցս հետո լռություն է տիրում, մի պահ մտքերը, վերլուծությունները դադարում են՝ թողնելով միայն կարդացածիցս առաջացած զգացմունքները, տպավորությունները, հետո նոր կամաց-կամաց վերադառնում է միտքը, վերլուծությունը: Ու ամեն անգամ գրեթե մի ամբողջ օր իմ ուղեղում սկսվում է պտտվել այն միտքը, որ նա ցանկացել էր մեզ փոխանցել:
    Իմաստուն հոգի, որ մեզ այդքան առատորեն բաշխում է իր իմաստությունից:
    Եվս մեկ անգամ շնորհակալություն:
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  4. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    A.r.p.i. (15.08.2010), Chilly (15.08.2010), impression (16.08.2010), My World My Space (15.08.2010), Tig (18.08.2010), Արևհատիկ (16.08.2010), Նաիրուհի (11.10.2010), Ռուֆուս (15.08.2010)

  5. #3
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.08.2010
    Գրառումներ
    35
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    My World My Space …
    Ես նորեկ եմ: Երկար ճամանակ մտմտացի՝ ասե՞մ թե չասեմ, վերջը որոշեցի ասել.
    _ Ձեր ստեղծագործություններից մազոխիզմի հոտ է գալիս


    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չգիտեմ, այստեղ տեղին է ասել, թե ոչ, բայց պետք է ասեմ:
    Վորլդ ջան քեզ որտեղի՞ց այսքան մտքի գոհարներ:
    Երբ մտնում եմ ֆորում ու նայում նոր բացված թեմաները ու տեսնում Վորլդի հերթական ստեղծագործությունը, ամեն ինչ կողքի եմ դնում, առանձնանում ու կարդում: Ու գրեթե ամեն անգամ կարդալուցս հետո լռություն է տիրում, մի պահ մտքերը, վերլուծությունները դադարում են՝ թողնելով միայն կարդացածիցս առաջացած զգացմունքները, տպավորությունները, հետո նոր կամաց-կամաց վերադառնում է միտքը, վերլուծությունը: Ու ամեն անգամ գրեթե մի ամբողջ օր իմ ուղեղում սկսվում է պտտվել այն միտքը, որ նա ցանկացել էր մեզ փոխանցել:
    Իմաստուն հոգի, որ մեզ այդքան առատորեն բաշխում է իր իմաստությունից:
    Եվս մեկ անգամ շնորհակալություն:
    Հարգելի way, թույլ տվեք (գուցե անպատեհ), խորհուրդ տալ.
    -Մերժեք ցավն իր բոլոր դրսևորումներով ...
    Ներողություն
    Վերջին խմբագրող՝ Ստեգոզավր: 15.08.2010, 01:06:

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    My World My Space (15.08.2010)

  7. #4
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ստեգոզավր-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    My World My Space …
    Ես նորեկ եմ: Երկար ճամանակ մտմտացի՝ ասե՞մ թե չասեմ, վերջը որոշեցի ասել.
    _ Ձեր ստեղծագործություններից մազոխիզմի հոտ է գալիս


    Հարգելի way, թույլ տվեք (գուցե անպատեհ), խորհուրդ տալ.
    -Մերժեք ցավն իր բոլոր դրսևորումներով ...
    Ներողություն
    Շնորհակալ եմ լավ խորհրդի համար: Բայց այն իրոք որ անպատեհ էր:
    Բայց ինչ ասել է, թե մազոխիզմի հոտ եք առնում: Ես կոնկրետ հետևում եմ Վորլդի ստեղծագործությունների բավակա ժամանակ, բայց ինչ-որ չեմ նկատել :
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    My World My Space (15.08.2010)

  9. #5
    Ամենքս մեր տեղն ունենք... My World My Space-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.03.2009
    Հասցե
    Իմ տեղում....
    Գրառումներ
    3,637
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ստեգոզավր-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    My World My Space …
    Ես նորեկ եմ: Երկար ճամանակ մտմտացի՝ ասե՞մ թե չասեմ, վերջը որոշեցի ասել.
    _ Ձեր ստեղծագործություններից մազոխիզմի հոտ է գալիս

    Հարգելի way, թույլ տվեք (գուցե անպատեհ), խորհուրդ տալ.
    -Մերժեք ցավն իր բոլոր դրսևորումներով ...
    Ներողություն
    հարգելիդ իմ Ստեգոզավր, մազոխիզմն այն է, երբ փորձում ես հերքել ակնհայտ ցավը.....
    Ցավի դեմ պայքարեու ամենալավ միջոցը այն հասկանալն է: Առանց հասկանալու մերժելը` ինքնախաբեություն.....
    Շուն գնեք, դա փողով անկեղծ սեր գնելու միակ միջոցն է...

    Իմ քաղաքում....

  10. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    *e}|{uka* (16.08.2010), E-la Via (15.08.2010), murmushka (15.08.2010), Rhayader (15.08.2010), Tig (18.08.2010), Նաիրուհի (11.10.2010), Ռուֆուս (15.08.2010)

  11. #6
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.08.2010
    Գրառումներ
    35
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում My World My Space-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    հարգելիդ իմ Ստեգոզավր, մազոխիզմն այն է, երբ փորձում ես հերքել ակնհայտ ցավը.....
    Ցավի դեմ պայքարեու ամենալավ միջոցը այն հասկանալն է: Առանց հասկանալու մերժելը` ինքնախաբեություն.....
    Հավանաբար սխալվել եմ (մարդս սխալական է…)
    Պարզապես ցավի մասին Ձեր ստեղծագրրծություններն ավելի շուտ ցավի գովազդի տպավորություն են թողնում, քան նրա դեմ պայքարի

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    My World My Space (15.08.2010), Rhayader (15.08.2010)

  13. #7
    Ամենքս մեր տեղն ունենք... My World My Space-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.03.2009
    Հասցե
    Իմ տեղում....
    Գրառումներ
    3,637
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ստեգոզավր-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հավանաբար սխալվել եմ (մարդս սխալական է…)
    Պարզապես ցավի մասին Ձեր ստեղծագրրծություններն ավելի շուտ ցավի գովազդի տպավորություն են թողնում, քան նրա դեմ պայքարի
    էդ մենակ առաջին հայացքից ա տենց, եթե ուշադիր լինես, կնկատես, որ էստեղ ցավը հասկանալու բանաձևեր են.....
    Ի վերջո էլի եմ ասում, ինչ-որ բանի դեմ պայքարելու համար, նախ այն հասկանալ է պետք
    Շուն գնեք, դա փողով անկեղծ սեր գնելու միակ միջոցն է...

    Իմ քաղաքում....

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արևածագ (15.08.2010)

  15. #8
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ճիշտն ասած՝ ինձ դուր չեկավ: Արժանահավատ չէր, չէր համոզում: «Не верю» ((c) Ստանիսլավսկի): Ստեգոզավրը «մազոխիզմ» բառը օգտագործեց (մի քիչ ուրիշ համատեքստում, բայց՝ ինչևէ), այստեղ այն տեղին էր, կարծում եմ: Տղան բեմի վրայից երգում է, երգում է շատ լավ, երգում է մինչև վերջ, ու հետո նեղանում ու վիրավորվում է, որ իրեն ծափ են տալիս: Փորձ է արվում հանդիսատեսին որպես վամպիր-հրեշներ ներկայացնելու, ովքեր թքած ունեն ուրիշի ցավի վրա և միայն իրենց հաճույքն են հետապնդում. այնինչ հանդիսատեսը եկել էր լավ երգ վայելելու, հուսախաբ չեղավ և արժանին մատուցեց երգչին: Հանդիսատեսը ի՞նչ մեղք ունի, հանդիսատեսը ինչու՞ պիտի իմանար, որ տղայի սիրած էակը մահացել էր նրա ձեռքերի մեջ: Փոքր ստեղծագործություն, փակ շրջան. անընդհատ վերադառնում ենք տղայի մոտ՝ ինչ էլ որ փնտրելիս լինենք՝ մեղավոր, մազոխիստ, ցուցամոլ, թե ցինիկ: Ասենք, ըստ մեկ այլ տարբերակի, «Մի՞թե կարելի է այսքան դաժան լինել» արտահայտությունը տղան ուղղում է ինքն իրեն. այս ինչքա՜ն դաժան եմ ես, որ սիրելիիս մահվանից հետո ոչ միայն դեռ շարունակում եմ երգել, այլև համարձակվում եմ բեմ դուրս գալ ու ծափեր կորզել հանդիսատեսից: Սա էլ մի բան չէ. մինչև գործը մուրճի հարված-ծափերին չի հասնում, նա չի գիտակցում, որ չարժեր երգել իր ցավը: Մի խոսքով՝ անհեռատես մարդու անպատասխանատու արարք: Իսկ հետո՝ վիրավորվել, :բեեե սմայլիկ ցույց տալ բոլորին ու հպարտ-հպարտ հեռանալ: «Ես քեզ լքում եմ, օ՜ դաժան աշխարհ, դու ինձ ծափ ես տալիս»: Ո՞վ է մեղավոր:

    impression-ը «Անկապում» մի անգամ մի այսպիսի բան էր ասել (մոտավորապես եմ հիշում). մի՞թե արժի էդ մի երկու վարկանիշի համար հոգու ստրիպտիզով զբաղվել: Սրանից լավ դժվար է ասել:
    DIXI
    carpe noctem

  16. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    *e}|{uka* (15.08.2010), Chuk (15.08.2010), Kuk (15.08.2010), Rhayader (15.08.2010), Sphinx (15.08.2010), Գաղթական (20.08.2010), Երվանդ (15.08.2010), ՆանՍ (16.08.2010), Ստեգոզավր (01.09.2010)

  17. #9
    արևելքից Արևածագ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2010
    Հասցե
    Սարատով
    Գրառումներ
    1,326
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    impression-ը «Անկապում» մի անգամ մի այսպիսի բան էր ասել (մոտավորապես եմ հիշում). մի՞թե արժի էդ մի երկու վարկանիշի համար հոգու ստրիպտիզով զբաղվել: Սրանից լավ դժվար է ասել:
    Չեմ կարծում, որ հեղինակը սա գրել է վարկանիշ ստանալու համար: Նույն տրամաբանությամբ «Ստեղծագործողի անկյան» բոլոր գրառումները կարելի համարել, որ վարկանիշների համար են գրվել: Իսկ երբ այդ վարկանիշը չկար, մարդիկ ինչու՞ էին գործեր տեղադրում:
    Ըստ իս՝ցանկացած ստեղծագործող ուզում է զրուցել նրա մասին, ինչ իրեն է հուզում : Իսկ անկեղծությունը լավ գրականության կարևորագույն նախապայմաններից է: Նաև կյանքի նկատմամբ փիլիսոփայական վերաբերերմունքը, որն առկա է Հովհաննեսի գործերում:
    Մնացածը մեր սուբյեկտիվ վերաբերմունքից է կախված՝ ցանկանու՞մ ենք իր հետ զրուցել, թե՞ ո'չ: Ամեն դեպքում անկեղծությունը շատ ողջունելի է:
    Վերջին խմբագրող՝ Արևածագ: 15.08.2010, 16:52:

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010)

  19. #10
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արևածագ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չեմ կարծում, որ հեղինակը սա գրել է վարկանիշ ստանալու համար: Նույն տրամաբանությամբ «Ստեղծագործողի անկյան» բոլոր գրառումները կարելի համարել, որ վարկանիշների համար են գրվել: Իսկ երբ այդ վարկանիշը չկար, մարդիկ ինչու՞ էին գործեր տեղադրում:
    Ըստ իս՝ցանկացած ստեղծագործող ուզում է զրուցել նրա մասին, ինչ իրեն է հուզում : Իսկ անկեղծությունը լավ գրականության կարևորագույն նախապայմաններից է: Նաև կյանքի նկատմամբ փիլիսոփայական վերաբերերմունքը, որն առկա է Հովհաննեսի գործերում:
    Մնացածը մեր սուբյեկտիվ վերաբերմունքից է կախված՝ ցանկանու՞մ ենք իր հետ զրուցել, թե՞ ո'չ: Ամեն դեպքում անկեղծությունը շատ ողջունելի է:
    Չհասկացար: Ես խոսում էի ստեղծագործության ու ստեղծագործության հերոսի մասին, ու ոչ երբեք՝ հեղինակի. միշտ փորձել եմ խուսափել սուբյեկտիվիզմից: Ասածս հետևյալն էր. արժե՞ր արդյոք այդ ծափերի համար բեմ դուրս գալ ու երգել: Հարցը հռետորական է. բնականաբար, ըստ ստեղծագործության ընտրած ուղու, բնավ չարժեր, չի կարելի ի ցույց դնել ցավը: Բայց եթե ցուցադրում ես, պատրաստ եղիր համարժեք արձագանքների:

    Ի դեպ՝ անկեղծությունը երբեք չի կարող լավ գրականության նախապայման լինել, այն էլ՝ կարևորագույններից: Առավել ևս, որ սեփական անկեղծության մասին ճիշտ կարող է դատել միայն հեղինակը:


    Հ.Գ. Ժողովուրդ ջաններ, կարմիր վարկանիշ տալու փոխարեն ձեր առարկությունները էստեղ գրեք, գոնե մարդավարի կզրուցենք: Կան գոնե համ բացասական վարկանիշ տվեք, համ բարձրաձայն ասեք էդ մասին, թե չէ ռուսները մի լավ խոսք ունեն՝ пукнуть в лужу, նման մի բան է ստացվում, շատ կներեք:
    Վերջին խմբագրող՝ Հայկօ: 15.08.2010, 17:08:
    DIXI
    carpe noctem

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    impression (16.08.2010), Rhayader (15.08.2010)

  21. #11
    Պատվավոր անդամ romanista-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.05.2010
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    667
    Բլոգի գրառումներ
    7
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Համամիտ չեմ հեղինակի հետ... ցավը ինչքան չբարձրաձայնես, ավելի է քեզ տանջելու, եթե իհարկե ինքդ քեզ տանջելը քեզ դուր չի գալիս... ցավի դեպքում դու պետք է գոռաս, ճչաս, արտահայտես բողոքդ ցավի նկատմամբ, ազատություն տաս քեզ, ու միգուցե այդ դեպքում շուրջդ կանգնածներից մեկը կզգա, որ այս մարդու մոտ ցավ կա, կարող է ոչ ֆիզիկական ցավ, բայց հոգու ներսում, մի ցավ, մի խնդիր, ու որ այդ մարդը մեկ այլ մարդու կողմից հասկացվելու, նրա օգնության, աջակցության կարիքն ունի: Ցավը պետք չի թաքցնել, դա միայն քեզ է վնասում...

  22. #12
    Պատվավոր անդամ ars83-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.06.2008
    Գրառումներ
    2,966
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հ.Գ. Ժողովուրդ ջաններ, կարմիր վարկանիշ տալու փոխարեն ձեր առարկությունները էստեղ գրեք, գոնե մարդավարի կզրուցենք: Կան գոնե համ բացասական վարկանիշ տվեք, համ բարձրաձայն ասեք էդ մասին, թե չէ ռուսները մի լավ խոսք ունեն՝ пукнуть в лужу, նման մի բան է ստացվում, շատ կներեք:
    +1. ես էլ տանել չեմ կարողանում էդ վախկոտ լուռումունջ կարմիր վանդակներ շարելը:

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից
    Փոքր ստեղծագործություն, փակ շրջան. անընդհատ վերադառնում ենք տղայի մոտ՝ ինչ էլ որ փնտրելիս լինենք՝ մեղավոր, մազոխիստ, ցուցամոլ, թե ցինիկ: Ասենք, ըստ մեկ այլ տարբերակի, «Մի՞թե կարելի է այսքան դաժան լինել» արտահայտությունը տղան ուղղում է ինքն իրեն. այս ինչքա՜ն դաժան եմ ես, որ սիրելիիս մահվանից հետո ոչ միայն դեռ շարունակում եմ երգել, այլև համարձակվում եմ բեմ դուրս գալ ու ծափեր կորզել հանդիսատեսից: Սա էլ մի բան չէ. մինչև գործը մուրճի հարված-ծափերին չի հասնում, նա չի գիտակցում, որ չարժեր երգել իր ցավը: Մի խոսքով՝ անհեռատես մարդու անպատասխանատու արարք:
    Դե, միգուցե, մարդը սպասում էր, որ ուրիշները կտեսնեն իր կորստի մեծությունը, արժեքը (էլի միամիտ է, համաձայն եմ, քանի որ «կորստի մեծությունը» սուբյեկտիվ հասկացողություն է): Բայց վերջիվերջո երիտասարդը գալիս է քո ներկայացրած եզրահանգմանը.

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից
    մի՞թե արժի էդ մի երկու վարկանիշի (իմա՝ ծափահարությունների) համար հոգու ստրիպտիզով զբաղվել:
    Մեջբերում MWMS-ի խոսքերից
    Ցավը լուռումունջ արվեստ է:
    Մի բան էլ նկատեմ, MWMS-ի համար
    Լուռումունջ ցավելը, իհարկե, մի տարբերակ է:
    Մեկ այլ տարբերակ է երգելը, բոլոր կարողությունները, ունակությունները ներդնելով, ինքդ քեզ չխնայելով, ստեղծելով ամենագեղեցիկը որ կարող ես, ու բոլոր ծափերը, հիացմունքը, գնահատանքը նվիրել (վերագրել) նրան, ում համար ցավում է հոգիդ:

  23. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010), Rhayader (15.08.2010), Հայկօ (15.08.2010)

  24. #13
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը

    Հ.Գ. Ժողովուրդ ջաններ, կարմիր վարկանիշ տալու փոխարեն ձեր առարկությունները էստեղ գրեք, գոնե մարդավարի կզրուցենք: Կան գոնե համ բացասական վարկանիշ տվեք, համ բարձրաձայն ասեք էդ մասին, թե չէ ռուսները մի լավ խոսք ունեն՝ пукнуть в лужу, նման մի բան է ստացվում, շատ կներեք:
    Հայկօ կարմիր վարկանիշ տվողներից մեկը ես եմ եղել ու կարծեմ մեկնաբանության մեջ նշեցի, թե ինչի: Այստեղ էլ կասեմ: Մարդը ստեղծագործել է և յուրաքանչյուրը կարող է հավանել, կամ ոչ, հավատալ, կամ ոչ , բայց կարծում եմ չես կարող վիրավորել մարդուն՝ գրելով հետևյալ տողը.

    impression-ը «Անկապում» մի անգամ մի այսպիսի բան էր ասել (մոտավորապես եմ հիշում). մի՞թե արժի էդ մի երկու վարկանիշի համար հոգու ստրիպտիզով զբաղվել: Սրանից լավ դժվար է ասել:
    Համենայն դեպս ես այդպես հասկացա…

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը

    Ի դեպ՝ անկեղծությունը երբեք չի կարող լավ գրականության նախապայման լինել, այն էլ՝ կարևորագույններից: Առավել ևս, որ սեփական անկեղծության մասին ճիշտ կարող է դատել միայն հեղինակը:
    Իսկ ես հակառակն եմ կարծում: Հենց անկեղծության առկայությունն է գրականությունը լավը դրաձնում, միայն անկեղծ գրված գործին կարելի հավատալ: Իսկ անկեղծությունը թե կարելի է տեսնել, թե զգալ:
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  25. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    davidus (15.08.2010), Արևածագ (15.08.2010)

  26. #14
    արևելքից Արևածագ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2010
    Հասցե
    Սարատով
    Գրառումներ
    1,326
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չհասկացար: Ես խոսում էի ստեղծագործության ու ստեղծագործության հերոսի մասին, ու ոչ երբեք՝ հեղինակի. միշտ փորձել եմ խուսափել սուբյեկտիվիզմից: Ասածս հետևյալն էր. արժե՞ր արդյոք այդ ծափերի համար բեմ դուրս գալ ու երգել: Հարցը հռետորական է. բնականաբար, ըստ ստեղծագործության ընտրած ուղու, բնավ չարժեր, չի կարելի ի ցույց դնել ցավը: Բայց եթե ցուցադրում ես, պատրաստ եղիր համարժեք արձագանքների:

    Ի դեպ՝ անկեղծությունը երբեք չի կարող լավ գրականության նախապայման լինել, այն էլ՝ կարևորագույններից: Առավել ևս, որ սեփական անկեղծության մասին ճիշտ կարող է դատել միայն հեղինակը:
    Գուցե չհասկացա՝ վարկանիշ բառը հեղինակին վերագրելով, բայց ստեղծագործության հերոսին հենց այդ վարկանիշ- ծափահարություններն են ստիպում բեմերից չերգելու որոշում կայացնել: Այդ վարկանիշները երգչին պետք չէին: Կարծում եմ, հենց հեղինակին էլ ի նկատի ունես՝ Իմպրեսսիոնի գրառումը հիշելով:
    Ինչ վերաբերում է անկեղծությանը: Ես, ինչպես մնացած ընթերցողները, գրականության նկատմամբ իմ սուբյեկտիվ վերաբերմունքը ձևավորում եմ կարդացածս հեղինակների ու սեփական որոշ կենսափորձի արդյունքում: Մերկապարանոց չլինելու համար մեջբերեմ Ջեկ Լոնդոնի խոսքերը. «Եթե գրողն ուզում է հաջողության հասնել, նրան անհրաժեշտ են հետևյալ որակները. Առողջություն, աշխատասիրություն, կյանքի նկատմամբ փիլիսոփայական վերաբերմունք ու անկեղծություն»: Կարծում եմ իրավունք ունեմ Ջեկ Լոնդոնին վստահելու:
    Էլի հեղինակների կարող էի մեջբերել, որոնք գրել են ստեղծագործողի անկեղծության մասին: Չեմ ծանրաբեռնում, ցանկության դեպքում հետաքրքրվողներն ինձնից լավ կարող են դրանք գտնել:

  27. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010)

  28. #15
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արևածագ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գուցե չհասկացա՝ վարկանիշ բառը հեղինակին վերագրելով, բայց ստեղծագործության հերոսին հենց այդ վարկանիշ- ծափահարություններն են ստիպում բեմերից չերգելու որոշում կայացնել: Այդ վարկանիշները երգչին պետք չէին: Կարծում եմ, հենց հեղինակին էլ ի նկատի ունես՝ Իմպրեսսիոնի գրառումը հիշելով:
    Ինչ վերաբերում է անկեղծությանը: Ես, ինչպես մնացած ընթերցողները, գրականության նկատմամբ իմ սուբյեկտիվ վերաբերմունքը ձևավորում եմ կարդացածս հեղինակների ու սեփական որոշ կենսափորձի արդյունքում: Մերկապարանոց չլինելու համար մեջբերեմ Ջեկ Լոնդոնի խոսքերը. «Եթե գրողն ուզում է հաջողության հասնել, նրան անհրաժեշտ են հետևյալ որակները. Առողջություն, աշխատասիրություն, կյանքի նկատմամբ փիլիսոփայական վերաբերմունք ու անկեղծություն»: Կարծում եմ իրավունք ունեմ Ջեկ Լոնդոնին վստահելու:
    Էլի հեղինակների կարող էի մեջբերել, որոնք գրել են ստեղծագործողի անկեղծության մասին: Չեմ ծանրաբեռնում, ցանկության դեպքում հետաքրքրվողներն ինձնից լավ կարող են դրանք գտնել:
    Հարց. ինչու՞ էր երգում: Բեմից: Հազարավոր հանդիսատեսների առաջ: Ովքեր հաստատ ծափ էին տալու: Ավելի շատ կնեղանար, եթե ծափ տայի՞ն, թե՞ սուլեին: Թե՞ ընդհանրապես թողնեին-հեռանային: Ինչու՞ էր երգում: Թող գնար, իր սիրեցյալի գերեզմանի վրա երակները կտրեր, հաստատ ծափ տվող չէր լինի:

    impression-ի գրառումը հիշելով՝ նկատի ունեի հենց այն, ինչ նկատի ունեի ու արդեն մեկ անգամ գրել եմ. արժե՞ր արդյոք այդ մի քանի ծափերի / երգի / արվեստի / փորձի համար (ընդգծել անհրաժեշտը) բեմ դուս գալ ու ցավ արտամղել առ անմեղ հանդիսատես: Սա սովորական շարքային ընթերցողի հարց է, ում համար կարևորը նախևառաջ հավատի արժանի ֆաբուլան է՝ որպես ստեղծագործության հիմք: Չնայած՝ փորձը ցույց է տալիս, որ երկար որոնելու դեպքում դատարկ ու մութ սենյակում ինչ ասես՝ կարելի է գտնել՝ ներառյալ սև կատու ու Խ. Աբովյան:

    Դու ուղիղ այնքան իրավունք ունես վստահելու Ջեկ Լոնդոն & Co-ին, ինչքան ես՝ այդ խոսքերը հալած յուղի տեղ չընդունելու, համաձա՞յն ես: Ինչ-որ մեկի մտքով անցե՞լ է Լյուիս Քերոլին մեղադրել կեղծավորության համար, երբ նա գրում էր, որ Ալիսը մտավ հայելու մեջ ու խոսող ծաղիկներ տեսավ: Կամ երբ Քիփլինգը գրում էր, որ երեխան ապրում էր գայլերի որջում ու խաղում էր պիթոնի հետ: Կամ երբ Ջեկ Լոնդոնը գրում էր իր ցեղակցին սիրահարված նեանդերթալցու ապրումների մասին: Ի՞նչ ես հասկանում ընդհանրապես «անկեղծ գրող» ասելով: Ես հասկանում եմ մի մարդու, ով բառ առ բառ գրում է միայն այն, ինչը տեսել է իր սեփական աչքերով, մտածել է իր սեփական ուղեղով և ինչը կարող է ապացուցել: Դոգմատիկ, կաղապարված անձնավորություն, մի խոսքով: Անկեղծությունը սպանում է գեղարվեստական գրականության ամենակարևոր հատկությունը՝ ստեղծագործական միտքը, ոչնչից նոր բան ստեղծելու հրաշքը, գրողին դնում է շատ նեղ սահմանների մեջ, որոնցից դուրս գալը նշանակում է դավաճանել այդ «անկեղծության» սկզբունքին, «խաբել» ընթերցողին: Եթե ուզենամ կարդալ անկեղծ գրվածքներ, կկարդամ անկողմնապահ թերթերի «օրվա խրոնիկան», կամ սրճարանի մենյուն կկարդամ, կամ՝ զուգարանի պատին գրված հայտարարությունները: Իսկ գեղարվեստական ստեղծագործությունն առանց այդ «կեղծիքի» տափակ ու անհետաքրքիր բան է, հազար ներողություն:
    DIXI
    carpe noctem

  29. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010), matlev (15.08.2010)

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Քո մտքում հնչող երգը
    Հեղինակ՝ Rammstein, բաժին` Ժամանց
    Գրառումներ: 204
    Վերջինը: 09.04.2023, 08:42
  2. Կյանքն առանց ցավի...
    Հեղինակ՝ Claudia Mori, բաժին` Բժշկություն
    Գրառումներ: 3
    Վերջինը: 19.05.2012, 11:05
  3. Ցավի Տիրակալը / The Hurt Locker
    Հեղինակ՝ Ռուֆուս, բաժին` Կինո
    Գրառումներ: 0
    Վերջինը: 13.04.2010, 10:24
  4. Ամենատխուր երգը
    Հեղինակ՝ Sirop, բաժին` Երաժշտություն
    Գրառումներ: 62
    Վերջինը: 15.02.2008, 14:11

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •