Ալավերդի՞, թե՞ Մանես

[Tig]

Էս վերջերս ինձ հետաքրքրում էր, թե ինչո՞ւ է մեր հյուսիյասին քաղաքներից մեկի անունը Ալավերդի: Մտածում էի, որ գուցե իսկզբանե իսլամական ցեղերի հիմնածա, բայց պարզվեց չէ, լավ էլ հայկական ծագում ունի՝

http://bekaryan.livejournal.com/4082.html

http://armenian.name/index.php?a=term&d=5&t=125

http://armenian.name/index.php?a=list&d=5&p=3

Ժամանակին շատ անուններ են փոխվել: Զարմանում եմ էս մեկը խիյա վրիպել: Կարծում եմ Մանես անունը լավ էլ սիրուն անունա: Հետո էլ թրքերը աջ ու ձախ ավել պակաս չեն խոսա, որ Հայաստանում թուրքական անվանումով քաղաք «ունեն»…

[Շինարար]

Ալավերդի անունը 17-րդ դարից է կպել այդ տարածքին, Մանաց գոմը` 11-րդ դարից, ի դեպ Մաթևոսյանը Ալավերդիին Մանաց է ասում: Առավել հին է Սանահին անունը, այդ անունով թե թաղամաս կա, թե գյուղ, թե կայարան Ալավերդիում: Կարծում եմ ճիշտ կլինի հենց Սանահին անվանել, որ շատ բաերհունչ է ու տվյալ տարածքի ամենահին անունն է: Հաշվի առնելով նաև թաղամասի, քաղաքի մեջ այլևս մտած գյուղի և կայարանի անունները, հեշտ էլ կընդունվի բնակչության մեջ, ինչպես եղավ Վանաձորում, այդ անունով կար թաղամաս, գետ, անտառ ու այն խորթ չընկալվեց:

[Shah]

Սանահին, կամ էլ իրա հին Մանես-ը երևի կսազային: Բայց մի հատ քվեարկության արդյունքներ ցույց տա՞մ:

http://alaverdi.am/index.php?option=...averdi&lang=hy

[Tig]

Սանահին, կամ էլ իրա հին Մանես-ը երևի կսազային: Բայց մի հատ քվեարկության արդյունքներ ցույց տա՞մ:

http://alaverdi.am/index.php?option=...averdi&lang=hy

Լավ չի Վարդան ջան: Դա երևի հենց քո ասածի պատճառովա, որ շատերի համար Ալավերդինա հարազատ: Իմ համար էլ Կիրովական տարբերակն էր հարազատ: Ու մինչև հիմա էլ խոսքի մեջ Վանաձոր անվանումից շատ Կիրովականն եմ օգտագործում: Բայց լավ կլինի փոխել, որ վաղը մեր երեխեքի համար հայկական անվանումը հարազատ դառնա, ոչ թե թուրքականը:

[Shah]

Լավ չի Վարդան ջան: Դա երևի հենց քո ասածի պատճառովա, որ շատերի համար Ալավերդինա հարազատ: Իմ համար էլ Կիրովական տարբերակն էր հարազատ: Ու մինչև հիմա էլ խոսքի մեջ Վանաձոր անվանումից շատ Կիրովականն եմ օգտագործում: Բայց լավ կլինի փոխել, որ վաղը մեր երեխեքի համար հայկական անվանումը հարազատ դառնա, ոչ թե թուրքականը:

Արդեն ասեցի, որ դեմ չեմ Սանահինին... ուղղակի էդ անունը դնելուց Սանահին գյուղի անունի հետ error չի՞ տա կարելի՞ ա:

[Agni]

Ալավերդի անունը 17-րդ դարից է կպել այդ տարածքին, Մանաց գոմը` 11-րդ դարից, ի դեպ Մաթևոսյանը Ալավերդիին Մանաց է ասում: Առավել հին է Սանահին անունը, այդ անունով թե թաղամաս կա, թե գյուղ, թե կայարան Ալավերդիում: Կարծում եմ ճիշտ կլինի հենց Սանահին անվանել, որ շատ բաերհունչ է ու տվյալ տարածքի ամենահին անունն է: Հաշվի առնելով նաև թաղամասի, քաղաքի մեջ այլևս մտած գյուղի և կայարանի անունները, հեշտ էլ կընդունվի բնակչության մեջ, ինչպես եղավ Վանաձորում, այդ անունով կար թաղամաս, գետ, անտառ ու այն խորթ չընկալվեց:

Շինարար ջան, բայց կարծեմ Սանահին գյուղ էլ կա չէ՞... նույնը պետք չի:

[Շինարար]

Արդեն ասեցի, որ դեմ չեմ Սանահինին... ուղղակի էդ անունը դնելուց Սանահին գյուղի անունի հետ error չի՞ տա կարելի՞ ա:

Գյուղ գյուղ, չես ջոկում որտեղ ա Ալավերդին ավարտվում, որտեղ Սանահինը սկսվում, գյուղը առանձին համա՞յնք ա, թե՞ Ալավերդի համայնքի կազմի մեջ ա մտնում

[Agni]

Վաայ միաժամանակ գրեցինք ես Աֆր-ը նույն բանը

[Շինարար]

Շինարար ջան, բայց կարծեմ Սանահին գյուղ էլ կա չէ՞... նույնը պետք չի:

Ինձ թվում ա՝ Սանահինը արժանի ա քաղաք լինելու, էդ գյուղը էսօր եթե առանձին էլ ա, վաղը մտնելու ա քաղաքի կազմի մեջ ու Սանահին անունը քարտեզից վերանա… Իհարկե որոշողը մենք չենք Բայց եսիմ Մանաց գոմ քաղաքն էլ իրոք էն չի էլի… Մանաց գոմը Սանահինի ամառանոցն ա եղել ընդամենը:

[Agni]

Չգիտեմ ինչ, բայց որ պետքա փոխե՝լ դա հաստատ…

[Shah]

Գյուղ գյուղ, չես ջոկում որտեղ ա Ալավերդին ավարտվում, որտեղ Սանահինը սկսվում, գյուղը առանձին համա՞յնք ա, թե՞ Ալավերդի համայնքի կազմի մեջ ա մտնում

Վերջանում ա սարահարթի կենտրոնական մասից դեպի սանահին գյուղ գնացող մի հատ փողոց կա էդ մասով: Վերջին շենքը վոր տեսնես, արդեն դրանից հետո քաղաք չկա...
Վերջի անգամ գյուղ էր... իսկականից նենց հարց տվիր.. Սանահին համա՞յնք Չգիտեմ:

[Katka]

Միկոյանը Սանահին գյուղից է, չէ՞:

[Շինարար]

Միկոյանը Սանահին գյուղից է, չէ՞:

Ըհը, ի միջի այլոց, Միկոյան եղբայրների մասին էլ Մաթևոսյանը հավես ա գրում, իր մոտ Իվան և Արտաշես Արզումանյաններ են դարձել Տուն-թանգարանը շատ վատ վիճակում ա, իհարկե չի հասնի վանքի ահավոր վատ վիճակին, օրը մի եկեղեցի են կառուցում, կինոմոսկվայի տարածքում հիշել են, որ եկեղեցի ա եղել, իսկ էն որ Հայաստանի 4 գլխավոր հուշարձաններից մեկը փլվում ա, որ Յունեսկոյի մշակութային հուշարձանների մեջ ա ընդգրկված, միայն առայժմ ուսումնասիրվում ա, մի մեծ ճաք կա, էս տարի հոկտեմբերին գալու են տեսնեն, թե մի տարվա ընթացքում ճաքաը ինչքան ա մեծացել եկեղեցու վրա, որ ուսումնասիրություն անեն, վերլուծություն անեն, էնքան կվերլուծեն եկեղեցու փոխարեն ճաք կմնա:

[Shah]

Միկոյանը Սանահին գյուղից է, չէ՞:

Անաստաս Հովհաննեսի Միկոյան /13.11.1895 – 21.10.1978թթ./

XX դարի ականավոր պետական, քաղաքական գործիչ Անաստաս Միկոյանը ԽՍՀՄ ամենաերկարակյաց քաղաքական գործիչներից մեկն է, ով քաղաքական կարիերան սկսել է Վ. Ի. Լենինի, ավարտել` Լ. Ի. Բրեժնևի օրոք:
Անաստաս Հովհաննեսի Միկոյանը ծնվել է 1895թ. նոյեմբերի 25-ին` Լոռվա Սանահին գյուղում: Նա Սովետական շրջանի հայ ավիակոնստրուկտոր, գեներալ-գնդապետ Արտեմ Միկոյանի եղբայրն է:
20 տարեկանում անդամագրվել է Ռուսական սոցիալիստական աշխատավորական կուսակցությանը ու դարձել Կովկասյան հեղափոխական շարժման ղեկավարներից մեկը: Բաքվում որպես համախմբագիր աշխատել է «Սոցիալ-Դեմոկրատ» հայալեզու, ապա «Известия Бакинскогo Сoвeтa» ռուսալեզու թերթերում:
1917թ. փետրվարին, երբ տապալվեց ցարիզմը, Միկոյանն ու մի քանի բոլշևիկ կոմիսարներ պայքար են ծավալում Ադրբեջանում, որի հետևանքով ձերբակալվում են ու բանտարկվում: Բանտից ազատվելուց հետո Միկոյանը նշանակվում է որպես Կարմիր բանակի կոմիսար: 1917թ. դարձյալ ձերբակալվում է` այս անգամ արդեն Բաքվի Բրիտանական զորքերի կողմից, բայց նրան հաջողվում է փախչել:
Ընդամենը 26 տարեկանում Միկոյանն արդեն ղեկավարում էր ամբողջ հյուսիս-կովկասյան երկրամասը:
1926-ին Միկոյանը նշանակվում է ներքին ու արտաքին առևտրի կոմիսար և զբաղվում Արևմուտքից սնունդ ներկրելով:
1935 թվականին նշանակվում է ԽՍՀՄ պոլիտբյուրոյի անդամ:
Արդեն 1937 թվականին նա Ժողկոմխորհի նախագահի տեղակալն էր:
Երկրորդ Աշխարհամարտի ժամանակ նշանակվել է սննդի տեղափոխման ու մատակարարման հարցերի պատասխանատու:
1942 թվականին նշանակվում է պետական պաշտպանության կոմիտեի անդամ, 46թ-ին` ԽՍՀՄ մինիստրների խորհրդի ղեկավարի տեղակալ:Ստալինի մահից հետո Միկոյանը նշանակվում է առեւտրի նախարարի պաշտոնում: Ավելի ուշ զբաղեցրել է ԽՍՀՄ առաջին քարտուղարի տեղակալի պաշտոնը:
Անաստաս Միկոյանը փայլել է իր դիվանագիտական հմտությամբ: Ստալինի մահից հետո նա դիվանագիտական այցելություններ է կատարում Պակիստան, Հնդկաստան, Չինաստան` նպաստելով այդ երկրների ու ԽՍՀՄ-ի միջև բարիդրացիական հարաբերությունների հաստատմանը, կարգավորում հարաբերությունները նաև նախագահ Իոսիֆ Բրոզ Տիտոյի հետ, որի հետ Ստալինը լուրջ հակասությունների մեջ էր:
1962 թվականին կուբայական ճգնաժամի օրերին` Միկոյանի դիվանագիտական փայլուն գործողությունների շնորհիվ այդ երկրին հաջողվում է խուսափել համաշխարհային աղետից: Այս առիթով` 60-ականներին ամերիկյան մամուլը Միկոյանին որակեց` «մեր ժամանակների հակաճգնաժամային լավագույն մենեջերը»:
1956 թվականին ՍՍՀՄ Գերագույն խորհրդի պատգամավորության թեկնածու Անաստաս Միկոյանը` Երևանի իր ընտրողների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարում է, որ անհրաժեշտ է անհապաղ տպագրել Եղիշե Չարենցի ստեղծագործություններն ու վերականգնել մեծ գրողի փառքը:
1964-65թ.թ. ստանձնել է ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահությունը:
1965 թվականին, երբ լրանում է Միկոյանի 70 տարին, նա անցնում է վաստակած հանգստի:
Հայ քաղաքական գործիչը մահացել է 1978թ. հոկտեմբերի 21-ին` 82 տարեկան հասակում և թաղվել Ռուսաստանում` Նովոդևիչի գերեզմանոցում:
Որդին` Ստեփան Միկոյանը եղել է Կարմիր բանակի օդաչու, զոհվել Հայրենական պատերազմի ժամանակ:
Միկոյան եղբայրների ծննդավայրում` Սանահին գյուղում, 1982թ-ից գործում է նրանց անվան թանգարանը:

[Katka]

Ըհը, ի միջի այլոց, Միկոյան եղբայրների մասին էլ Մաթևոսյանը հավես ա գրում, իր մոտ Իվան և Արտաշես Արզումանյաններ են դարձել Տուն-թանգարանը շատ վատ վիճակում ա, իհարկե չի հասնի վանքի ահավոր վատ վիճակին, օրը մի եկեղեցի են կառուցում, կինոմոսկվայի տարածքում հիշել են, որ եկեղեցի ա եղել, իսկ էն որ Հայաստանի 4 գլխավոր հուշարձաններից մեկը փլվում ա, որ Յունեսկոյի մշակութային հուշարձանների մեջ ա ընդգրկված, միայն առայժմ ուսումնասիրվում ա, մի մեծ ճաք կա, էս տարի հոկտեմբերին գալու են տեսնեն, թե մի տարվա ընթացքում ճաքաը ինչքան ա մեծացել եկեղեցու վրա, որ ուսումնասիրություն անեն, վերլուծություն անեն, էնքան կվերլուծեն եկեղեցու փոխարեն ճաք կմնա:

Ձեռի հետ Յունեսկոնցիներին Օձուն ուղարկեք, թող Օձունի վանքն էլ ներգրավեն Յունեսկոյի ցուցակում