Հարգե՞լ ծնողին, ինչպիսին էլ որ նա լինի

[Լուսաբեր]

Չէ, հանկարծ քո մոտ նենց չտպավորվի, որ ինձ ավելի վատ են դաստիարակել կամ նման մի բան...

:
Մտքիս ծայրով էլ չի անցնում

Աստված հեռու պահի տենց մարդկանցից, բայց կան, որ երեխային ծեծում ու ջարդում են, դաժե ուրիշ բաներ էլ են անում մինչև ինվալիդ հասցնելը...
Քո կարծիքով դրանք ովքե՞ր են:

Մարդ չեն

Կամ ինչ կարծիք ունեք "суррогатное материнство" հասկացողության մասին: (կներեք թարգմանությունը չգիտեմ)[/SIZE]

Թարգամանաբար` փոխնակ մայր:
Ինքս դրական եմ վերաբերվում այդ երևույթին, բայց դա լրիվ այլ թեմայա:

[Shah]

Հակադարձ հարց տամ, կլինի՞: Ծնողները երեխուն բա ո՞նց են հարգում, սիրում, եթե երեխան ա բռնանում…
Հա, հարգիր ու սիրիրծնողդ ա…ու սա քննարկան ենթակա չի…Ծնողս ինձ փոքր ժամանակ «ջարդել» ա, իմ այն ժամանակվա պատկերացումներով դա բռնանալ էր, շատ հարցերում հակադրձել ա ու իմ այնժամանակվա պատկերացումներում ևս բնանալ էր… Ասյօր ես պարտական եմ, այն ամենի համար, ինչ արվել է ինձ համար, իրանց շնորհիվ եմ ես այսօր մարդ կոչվում: Հարցադրումդ պարադոքսալ ա, ծնող կա ընդհանրապես չի «բռնանում», բայց երեխու պատկերացումներում դիտվում ա որպես բռնություն…

Հ.գ. Մենակ ծնողի կողմից սեռական ոտնձգությունը խնդրում եմ չշոշափես, թեման ավելի թեժացնելու համար: Նման գելխեղդները մարդ կոչվելու իրավունք անգամ չունեն:

ВСЕ, հարցը քննարկված ա, թեման փակում ենք:
Բա էդ էի ասում
Թե չէ ծնողը ծեծ էլ ա տալիս, վատ բառեր էլ ա ասում, բայց զուգահեռ չի դադարում սիրելուց...
Բայց Պավլիկի պահը չեմ հասկանում, ասենք Լենինը ժամանակի քաղաքականության գիժ ա եղել ու երեխուն ուզեցել ա իդեալ սարքի, բա են Մաքսիմ Գորկին էլ հոմ քաղաքական գործիչ չի եղել..

[Shah]

:Թարգամանաբար` փոխնակ մայր:
Ինքս դրական եմ վերաբերվում այդ երևույթին, բայց դա լրիվ այլ թեմայա:

Շնորհակալություն լուսավորելու համար, բայց նկատի ունեյի իրան ծնող կարելի ա՞ կոչել:

[Լուսաբեր]

Շնորհակալություն լուսավորելու համար, բայց նկատի ունեյի իրան ծնող կարելի ա՞ կոչել:

Հաա Իսկ ես կարծում էի երևույթի մասին ես հարցնում )))
Փոխնակ մայրության մասին թեմա կա կարծեմ ու քննարկել ենք, չգիտեմ ինչքանով ճիշտ կլինի էստեղ խոսել դրա մասին: Բայց մի քանի բառով ասեմ: Փոխնակ մայրը էստեղ կոպիտ ասած հանդիսանումա ինկուբատոր, որի մեջ դնում են ուղղակի արդեն բողմնավորված ձվաբջիջ ու էնտեղ ապագա երեխան ուղղակի աճումա, մեծանումա, զարգանումա: Իրեն ոչինչ փոխնակ մորից չի փոխանցվում: Այո փոխնակ մայրը մասամաբ ծնողա կոչվում էտ երեխային,որովհետև իրեն լույս աշխարհ բերողնա, բայց դրա մասին նա չի էլ իմանա, որովհետև ոչնչով նրան նման չի: Ստեղ լրիվ չոր գործարքային հարաբերություններ են, առանց որևէ զգացմունքային տարրերի:

[kyahi]

Ես իմ արարքների համար դաժան ծեծի եմ ենթարկվել, ու այսօր երբ վերհիշում եմ բացասական արարքներս, կրկնակի գոհունակությամբ եմ ընդունում ծնողներիս վերաբերմունքը… Ծեծվել եմ, բայց դեռ ագրեսիվություն չեմ ցուցաբերել, առավել ևս դաժանություն…Սիրուն, պուպուշ ու ժպիտով տղա եմ…

Լավ էլի Ռաֆ, երեխային ծեծող ցանկացած ծնող իմ համար հարգելի չէ, խոսքը քո ծնողների մասին չէ, բայց ցանկացած բռնության դեմ եմ, իսկ դա ինքնին բռնություն է, ծեծելով չես կարող դաստիարակես, շատ-շատ դու այդ բանից վախենաս ու էլ չանես, բայց միևնույնա միշտ կուզես անել ու ի վերջո մարդ ամենալավը իր սխալների վրա է սովորում: Իսկ դաժան ծեծի ենթարկել երեխային դա հրեշավոր է , իսկը բնորոշ է հայ ընտանիքներին, երեխային չեն հասկանում ու վրա են տալիս ու ծեծում, դա անորմալ է իմ համար ու ասել, որ դա օգնում է չեմ ընդունում… ուղղակի քո բնավորությունը իմանալով կարող եմ ասել, որ դու ես լավը եղել ու դրանից չես հիասթափվել, իսկ ես ամենայն հավանականությամբ նման ծնողին կատեի…ըստ իս դա թուլության դրսևորում է ու սեփական էմոցիաները չկառավարելու ընդունակության բացակայություն…

Իսկ ինչ վերաբերվում է ծնողի հարգանքին: Երբեք չեմ հարգի ու չեմ սիրի այն ծնողին, ով փորձում է իր էգոի համար սեփական երեխայի անձնականի մեջ մտնել ու նրան խանգարի ամեն անգամ ինքնուրունության ձգտելու մեջ՝ անընդհատ ոտքերից բռնելով… նման դեպքեր հայ ընտանիքներում անհամար են, ուղղակի որոշ երեխաներ ընդունում են դա, որոշները ոչ, ես կողմ եմ երկրորդ տարբերակին, նման էգոիստ ծնողից պետք է հնարավորինս շուտ հեռանալ, քանի քո կյանքը չի դարձրել իրենը: Էնպես որ ասել, ոչ ցանկացած պարագայում նա քո ծնողն է պիտի հարգես և այլն, դա ծայրահեղա…բացառություններ միշտ կան:

[Shah]

Հաա Իսկ ես կարծում էի երևույթի մասին ես հարցնում )))
Փոխնակ մայրության մասին թեմա կա կարծեմ ու քննարկել ենք, չգիտեմ ինչքանով ճիշտ կլինի էստեղ խոսել դրա մասին: Բայց մի քանի բառով ասեմ: Փոխնակ մայրը էստեղ կոպիտ ասած հանդիսանումա ինկուբատոր, որի մեջ դնում են ուղղակի արդեն բողմնավորված ձվաբջիջ ու էնտեղ ապագա երեխան ուղղակի աճումա, մեծանումա, զարգանումա: Իրեն ոչինչ փոխնակ մորից չի փոխանցվում: Այո փոխնակ մայրը մասամաբ ծնողա կոչվում էտ երեխային,որովհետև իրեն լույս աշխարհ բերողնա, բայց դրա մասին նա չի էլ իմանա, որովհետև ոչնչով նրան նման չի: Ստեղ լրիվ չոր գործարքային հարաբերություններ են, առանց որևէ զգացմունքային տարրերի:

Իսկ էս երեխու մայրը փոխնակ չի եղել ու գործարքներ չի կատարել, քո կարծիքով ինքը քո ասած ինկուբատրից ինչո՞վ ա տարբերվում:
հ.գ. էլի որ, ծնել ա, 9 ամիս էլ երևի հղիություն ա տարել, հետո՞:

http://www.vesti.ru/doc.html?id=272803

[kyahi]

Ստեղ են ասել. «Հո դուք թու՞րք չէք»:

Ինչի՞ թուրք լինելը վատ բանա թուրք չեմ, ոչ էլ ռուս եմ, ոչ էլ ամերիկացի եմ, հայ եմ, բայց դա չի նշանակում, որ պետք է ամեն ինչ ընդունում, ինչը առկա է մեր մենթալիտետի մեջ

[Ժունդիայի]

Լավ էլի Ռաֆ, երեխային ծեծող ցանկացած ծնող իմ համար հարգելի չէ, խոսքը քո ծնողների մասին չէ, բայց ցանկացած բռնության դեմ եմ, իսկ դա ինքնին բռնություն է, ծեծելով չես կարող դաստիարակես, շատ-շատ դու այդ բանից վախենաս ու էլ չանես, բայց միևնույնա միշտ կուզես անել ու ի վերջո մարդ ամենալավը իր սխալների վրա է սովորում: Իսկ դաժան ծեծի ենթարկել երեխային դա հրեշավոր է , իսկը բնորոշ է հայ ընտանիքներին, երեխային չեն հասկանում ու վրա են տալիս ու ծեծում, դա անորմալ է իմ համար ու ասել, որ դա օգնում է չեմ ընդունում… ուղղակի քո բնավորությունը իմանալով կարող եմ ասել, որ դու ես լավը եղել ու դրանից չես հիասթափվել, իսկ ես ամենայն հավանականությամբ նման ծնողին կատեի…ըստ իս դա թուլության դրսևորում է ու սեփական էմոցիաները չկառավարելու ընդունակության բացակայություն…

Իսկ ինչ վերաբերվում է ծնողի հարգանքին: Երբեք չեմ հարգի ու չեմ սիրի այն ծնողին, ով փորձում է իր էգոի համար սեփական երեխայի անձնականի մեջ մտնել ու նրան խանգարի ամեն անգամ ինքնուրունության ձգտելու մեջ՝ անընդհատ ոտքերից բռնելով… նման դեպքեր հայ ընտանիքներում անհամար են, ուղղակի որոշ երեխաներ ընդունում են դա, որոշները ոչ, ես կողմ եմ երկրորդ տարբերակին, նման էգոիստ ծնողից պետք է հնարավորինս շուտ հեռանալ, քանի քո կյանքը չի դարձրել իրենը: Էնպես որ ասել, ոչ ցանկացած պարագայում նա քո ծնողն է պիտի հարգես և այլն, դա ծայրահեղա…բացառություններ միշտ կան:

Շուշ ջան ով ասեց, որ ինձ համար հաճելի էր, հո ես մազոխիստ չեմ, որ ինձ ծեծեին մի հատ էլ չհիասթափվեի…Չեմ ասում ինձ կացնահարել են, կտտել, բայց ցավացել ա, զգացել եմ մարմինս վրա…Հա եղել ա, այդ պահին նեղացել եմ, վիարավորվել, բայց երբեք քննարկման առարկա չեմ դարձրել, իմանալով հանդերձ, որ եթե միամիտ հայացքով պատմեմ ուրիշին ինձ հոգեկան հանգստություն կպարգևեմ…Տարիներ հետո կամաց-կամաց զգում ես, որքան տեղին ա եղել, հատկապես երբ մոտենում ես ծնող դառնալու շեմին…Դեռ երեխա չունեմ, բայց Աստծո կամոք ես ել կդռանամ ծնող…Կաղոթեմ, որ որդիս ինձ նման անհեթեթություններ չանի երբեք, բայց չի նշանակաում, որ անելու դեպքում չպիտի «դաժան» ձևով կտտեմ…

Իսկ ինչ վերաբերվում ա ծնողի հարգանքին, Շուշ ջան պտի սիրես ծնողին, հա մի հատ էլ թող էգո լինի, հա մի հատ էլ թող ասի աչքիդ վրա ունք կա, հա մի հատ էլ թող անձնականիդ մեջ խառնվի, երբմեն մեծահասկաները նկատում են ավելին քան մենք…Համ էլ փառք տուր Աստծուն, սադիստ ծնող չունես, որ ամեն օր պարտադրաբար ծեծում է քեզ, անտեղին…Արի գոհ լինենք, այն ամենի համար ինչ ունենք…Մերն են, իրանց ցավը տանեմ…

[Yellow Raven]

Թույլ մարդիկ են դիմում ծեծի, ովքեր չեն կարողանում խոսքով հասկացնել երեխային: Իրանց համար ավելի հեշտ ա ռեմենը վերցնել երեխային ծեծել, քան մտածել, թե ոնց կարելի ա խոսքով նույն բանը հասկացնել: Ոնց կարելի ա երեխային, էդ անպաշտպան ու թույլ էակին ծեծել:

Էդ ծեծի միջոցով ստացած դաստիարակությունը երեխայի արցունքի մի կաթիլն անգամ չարժի :

Իսկ ի՞նչ կառաջարկես, եթե երեխային 17 անգամ նույն «չի կարելի»-ն կրկնելուց հետո, ինքն ,այնուամենայնիվ, շարունակի անել այդ «անթույլատրելին»

Հ.Գ. Ծեծին ես էլ եմ կտրականապես դեմ, բայց որոշ դեպքերում մի լավ բարկանալը երեխայի վրա տեղին է

[Inana]

Իսկ ի՞նչ կառաջարկես, եթե երեխային 17 անգամ նույն «չի կարելի»-ն կրկնելուց հետո, ինքն ,այնուամենայնիվ, շարունակի անել այդ «անթույլատրելին»

Հ.Գ. Ծեծին ես էլ եմ կտրականապես դեմ, բայց որոշ դեպքերում մի լավ բարկանալը երեխայի վրա տեղին է

Ուրեմն դու ես մեղավոր, որ չես կարողանում նորմալ բացատրել ու հասկացնել, որ դա սխալ ա:

[Ժունդիայի]

Լավ Ժողովուրդ ջան, բանը հասավ դիվան բաշուն, թեմայի շրջանակից էլ անցնաք երեխու երբեմն կոկորդիլոս, երբմեն անմեղ արցուքներին…Ծնողը մնում ա ծնող, ու մեկ այլ անուն տալ անհարիր ա… Սա կուսության ինստիտուտի, կամ էլ կարմիր խնձորի թեմա չի, որտեղ կարծիքները հաճախակի բախվում են…

Էլ չեմ մասնակցում թեմայի քննարկմանը, լավ են արել ծեծել են, աչքս էլ հանէլ են, հարց կա՞… Պետք եղած տեղը, թող մի հատ էլ վերսկսեն, դա արդեն իմ որդի կոչվելու շրջանակներում ա… Ես հեռանում եմ,

[Inana]

Դաժան եք, ուղղակի դաժան: Կասեի անգամ դաժան ինքներդ ձեր նկատմամբ:

[Reh32]

էէէ, թեմայի վերնագիրն էնքան մեծ երևույթներ ա պարունակում իրա մեջ , որ զարմանում եմ, թե մարդիկ ոնց են միանշանակ պատասխան տալիս հարգել թե չհարգել. Ամեն ինչ էնքան էլ էնքան չի. Իսկ հարգել թե չհարգել ի վերջո, երևի ամեն մարդու մոտ էնքան տարբեր վիճակ կարա լինի. իսկ ծեծը, չգիտեմ, դա էլ ա անհատական, անքննարկելի, անհասկանալի ու շատ անհատական. երեխաներն էլ են տարբեր, ծնողներն էլ. Ինձ ծեծել են բայց ես <սթռես> չեմ տարել, մյուսին էլ ծեծել են տարել ա. Ուֆ թե ինձ ինչ? ես գիտեմ թե իմ բալիկներին ոնց կդաստիրակեմ, իրանք էլ ըստ դրա կհարգեն.

---------- Ավելացվել է՝ 23:00 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 22:58 ----------

Համաձայն եմ. ով երեխա չունի դեռ շուտա իր կարծիքը գրի. Հավատացեք մի հատ չար երեխա ունենալուց հետո, ձեր կարծիքը 180 աստիճանով կփոխվի:

Չար նենց ասեցիր ես պատկերացրեցի, թե մի օր զարթնելու եմ ու տեսնեմ, որ երեխաս չար ա.
հ.գ. ի վերջո ինձ հակասելով, եթե հասել ա նրան, որ դու մտածում էս հարգել, թե չէ, ուրեմն չէ. ոնց կարամ մտածեմ հարգել թե չէ?

[Inana]

Համաձայն եմ. ով երեխա չունի դեռ շուտա իր կարծիքը գրի. Հավատացեք մի հատ չար երեխա ունենալուց հետո, ձեր կարծիքը 180 աստիճանով կփոխվի:

Ճիշտ եք, դեռ երեխա դաստիարակելու փորձ չունեմ, կարող ա ....
Բայց ասեմ, որ ես երազում եմ չար երեխա ունենալ, որ հետո մեծանա ու հիշենք իրա չարաճճիությունները ու մի լավ ծիծաղենք:

---------- Ավելացվել է՝ 23:07 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:01 ----------

Համ էլ բացի ծեծից (սա էնքան էլ պատճառ չի ծնողին չհարգելու համար) ուրիշ շաատ բաներ կան, որոնք գցում են ծնողին երեխայի աչքերում:
Հարբեցողություն, նարկոմանիա, անբարոյական կենսակերպ....

[Inana]

Չգիտեմ ձեր մոտ ոնց, բայց աչքիս առաջ մի հիանալի օրինակ ունեմ ծնողների, ովքեր հիմա արդեն ծեր են ունեն թոռնիկներ: Նրանք երբեք իրենց երեխաներին չեն ծեծել, բայց պետք է տեսնել, թե ինչ լավ հարգված, չափված -ձևված մարդիկ են հիմա դարձել նրանց երեխաները: Ու տեսնեք ինչ պատկառանքով, կասեի գերագույն հարգանքով են վերաբերվում իրենց ծնողներին: Այ սա ա իսկական դաստիարակությունը: