Էսօր լավ արտահայտություն եմ վերհիշել՝ ջայլամի քաղաքականություն։
Հա ծնողը սրբություն է և ծնողին պարտավոր ենք հարգել։ ԲԱՅՑ.... Այստեղ գրառում կատարողներից շատերը պարտքի զգացումից դրդված չի, որ հարգում են իրենց ծնողներին։ Մենք սիրում ենք նրանց, կապնված ենք նրանց հետ ու պարզապես չենք կարա չհարգել ու չսիրել, թեև հնարավոր է երբեմն նրանց հետ ունենում ենք լարված հարաբերություններ։
Բայց ես չեմ հասկանում ինչ է նշանակում պարտավոր լինելը։ Ես լիովին համաձայն եմ Inana-ի հետ, որ հարգանքին պետք է արժանանան։ Եթե ծնողը միայն ծնողի դերում է, ապա նա կներեք, բայց ծնող չի, նա ուղղակի ծննդաբերող է։ Ու խնդրում եմ մի վատացեք էս խոսքերի վրա։ Կողքերդ նայեք ու կտեսնեք, որ կան մարդիկ որ ուղղակի ծննդաբերող են ոչ ավելին ու ինչքան էլ մենք ջայլամի քաղաքականություն վարենք, միևնույն է դա փաստ է։ Իհարկե ասածս չի վերաբերվում այն դեպքերին, երբ երեխաները իրենց կապռիզից ելնելով իրենց ծնողին այդպիսին են համարում։ Ես խոսում եմ ծնողի վարքի մասին։
Մեջբերել
Էջանիշներ