էնքան լիքը բան կա կյանքում, որում դու ներդրում ունես, կամ քո կարծիքով ունես, ու հետռ սկի խաբար չես լինում դրանից
էսինչյան էնինչն ունի քո օգնության կարիքը
ստանում ես աշխատավարձդ ու դավայ - ինչքան խիղճդ թողնում ա կտրել ընտանիքիցդ` ուղարկում ես էսինչյան էնինչին
հետո իհարկե ավելի շուտ ականջներիդ հետևը մանրամասն կուսումնասիրես, քան կիմանաս, թե ինչ էղավ էսինչյան էնինչի հետ
բայց դե դու արդեն խիղճդ հանգստացրել ես. ինդուլգենցիա ունես, ծիպա էներջի ես հավաքում դրախտ ընգնելու համար, ու հենց էներջիդ հերիքեց, դրախտում քեզ վիլլա ա սպասում, ախպերս, բասեին, ծտեր, մի խոսքով, կայֆույեմ
դու ստեղ քանի կարաս ներդրում արա, հետո նաղդ քեզ հետ էկող ա
հետո մեկ էլ մի կորած-մոլորած ընգեր ա ծլում, ով տառապում ա կանոնավոր հաճախականությամբ շրջապատին խղճահարության հասցնելու մոլուցքով
եթե շրջապատն էլ իր հերթին տառապում ա կանոնավոր կերպով խղճահարվելու մոլուցքով, ուրեմն իրանք իրար գտել են. մեկը` ինդուլգենցիայի անսպառ աղբյուր, մյուսը` իմաստուն ներդրող, դնում ա, որ հետո վայելի /պոշլի հնչեց, բայց դե որ խորանաս, պոշլի իմաստով էլ ա լրիվ ինքը/
ու տենց ներդրում ես անում, էներջի հավաքում, դնում, հավաքում, դնում, հավաքում...
ու մեկ էլ մի օր ներվերդ չի հերիքում, տալիս ցխում ես ուղեղդ կամ վեննեքդ ես բացում, ու պրծ
ինդուլգենցիաներդ ու էներջիդ անցնում են ավելի իմաստուն մեկին, դրախտում ռանչոդ ու ազնվազարմ մուստանգների հավաքածուդ քո հետ միասին սկսում են մարմանդ էփել նույն կաթսայում
շատ կայֆոտ սցենար ա կյանքը, էնա որ` խաղալն ա դժվար
Մեջբերել
Էջանիշներ