Բարբառներ

[ars83]

Ժողովուրդ, ի դեպ մի ուրիշ առաջարկ էլ ունեմ. բացի մեր հեքիաթ հորինելուց, եկեք տեղադրենք նաև բարբառով այն հեքիաթները, որոնք լսել ենք փոքր ժամանակ: Ես մի հետաքրքիր հավաքածու ունեմ այդպիսի բարբառային հեքիաթների Պատար կլյոխս ազատվի, տինեմ:

[Ռեդ]

Ժողովուրդ, ի դեպ մի ուրիշ առաջարկ էլ ունեմ. բացի մեր հեքիաթ հորինելուց, եկեք տեղադրենք նաև բարբառով այն հեքիաթները, որոնք լսել ենք փոքր ժամանակ: Ես մի հետաքրքիր հավաքածու ունեմ այդպիսի բարբառային հեքիաթների Պատար կլյոխս ազատվի, տինեմ:

Ես հեսա մին հադ պատմվածքատիպ պյան մըն կիրյեմ:

[Ռեդ]

Դե լավ, որ ըտիյա՝ սկսիմ ես.
Ուրեմնս մի հատ անդար-անդերու խոխայա նում, անունն էլ Ապրես ա նում, : Էս խոխան ամեն առավոտ երա կենում, իրան հետի մուլի-շուլի ընելավ քինումա տյասի, բայց հոգնում ա վոր տյաս լսե. վերջը էս խոխան նստում ա տյասի ու սկսում ա խոսել, էնքանա խոսում, վր շներեն հացը կտրում ա: Դասատուն, որ ալ տյիմանում չի լա, ասում լա.
-Վայ, տափը մտնես, Ապրե՛ս,
Մի օր էս կրթողը, թու՛, տյասատուն, Ապրեսին ասում ա.
-Ծնողիդ ա՛սե վր էգուց առավոտ շուտ կյա տյասիդ տեղը, որ մին լավ բողոքիմ քեզ անա:
Բայց յեք յեշի որ էս Ապրեսի վեջին չի նում. հունց որ լսալա, նդի ալ մռացալա. . . Ճիշտ ա ծնող չոնե, բայց մի հատ տարիքավ պռաված տատի ոնե, պատերազմ տըսած, ես տատի ասիմ, տյուք էլ բայեվիկ հսկացեք . . .
Հաջորդ օրը տյասատուն Ապրեսին տեսնում ա, օզում ա սիլյա տա, որ ծնողեն ասած չի. հանց թխում ա, որ խեխճ խոխան քիչը մնում նի ընգե ըխպըհարը. խոխան տեռնում ա մի հափուռ:
Էդ նույն օրը Ապրեսը քինյամա տատուն ասմ ա.
-Տա՛տ, ա՛յ տատ, էսօր տյասատուն ինձ թակալա. . .
-Տյասատուն թակալա՞ . . . Խե՞, քիմատաղ, հինչ ըս ըրած, որ թյակալա, տու հաստատ մի պյեն ըրած կյինիս. . .
-Չէ, տատի, դյուզնմ ասում, պեն չըմ ըրած . . .
-Դե որ պեն չըս, ըրած, ուրեմն էգուց նհետդ կկյամ տյասիդ, տեսնամ՝ էդ ծր տյասատու յա, հինչ ա՜, էդ հյու՞ր թյոռան քեֆինա կպնում:
Հաջորդ օրը էս տատը թոռան նհետ յերա կենում, քինում ա տյասին տեղը: Պատար ուշն բայց քինում, տյասն արդեն սկսած ա նում: Էս տատը մոտիկանմ ա տյասարանին, դռան ծակից ծուկի ա տամ՝ վր տեսնա, ներսը մարդ կա, թյա վեչ:
(շարունակեք )

[Լուսաբեր]

- Ա խոխա՛, խրեգ խնգարի՛ս, կլոխդ քաշե տըսնամ հուվ կա՜,- Ապրեսեն կլոխը ուրան կլխան ետ քաշելավ ասումա տատին:
Մինալ հում տըստնա տատին՝ Վարդուշե՜ն .... Վարդուշեն նհետ պատերազմի վախտ մի ֆրոնտումըն ծառայած Մի խեխճ ու կրակ կնեգ լա ես Վարդուշը:Մհենգ ալ հունց ըրվամա ալա նույննա՝ էն կաղլիկ վնավը եքա վեդրան հետան քաշա տամ, վըր դպրոցեն տափերը չիստի բլիստի անե, խոխենքնա անավը ծեռքն առնում, մի պենալա կարում չի խոսե
-Վա՜յ, Պրափիո՞ն ես տու ը՞ս,- վեդրան ծեքան վերա քցում ես Վարդուշը ու ծկլթալավ, կնդըկաղի տալավ փթաթվում ես մըր տատիեն:
-Վա՜յ, Պրափիոն...
-Վա՜յ Վարդու՜շ...
Ու ես մըր բայեվիկ տատին հուզմունքան մի հափուռ տռած քիչա մնում խըխի նման լեց նի, հարուր տարիա ուրուր տըսած չըն լա, խաբարություն չի լա...Ապրեսնա աշկերը չռած եշումա ես կնանուցը, վըչ մի պեն հասկանում չի

-Տատի, այ տա...
-Ծենըդ կտրե ա լակուտ, ես մըր Վարդուշնա է՜, Վարդուշը՜....
-Տատի, ախր տասը սկսվոլուա...
-Տու նիմըտե տասի, ես ետնա կխոսիմ տասատվեն նհետ, շու՛տ ըրա ,- ժպիտներավ, բայց Ապրեսեն յումբրուղը ցույց տալավ ասումա տատին
Տատուն խասյաթը լավ գիդալան նհետ Ապրեսը ալ սուս ըրած ետա քաշվում.

Ալ դե մի աննկարագրելի պեներա կատարվում դպրոցեն միջանցքումը, էնքանն խոսում, էնքանն խոսում, վըր տի մինակ կնանուցա հատուկ Մինալ Վարդուշը հիշումա, վըր գործերը մնացալա.
-Լավ դե, Պրափիոն, էնքան ըք խոսա մընդաս ընգալա ախր, վըր էն ուսուցչանոցը բիդի մաքրիմ: Կես ժաման ետը ժողովա: Ետնա կխոսիք:Ալ գիդացալըմ շտըղս նում
«Մտքեդ տըղ լա նելու շուտալս լա գիդալու տըղս»,- անցա կենում տատուն մտքավը:
Ուրուր հաջողն անում Պրափիոնը օշքիա կյամ, համա հիշում հինչի նհետիա եկած... Մոտիկանումա, վըր նի մտնե տասարան, բայց ճոկումա ախր տասի վախտա, վըր ալ խնգարե վեչ ալա տըռանը ծակավ ծուկիա տամ՝ տըսնա հինչա կատարվում:
Մինը չալաբանա թխում մինեն, էն մինը ժապայա անում, մին ուրիշը սամալյոտա սարքում, ակուշկավը թըռըցնում, միննա ջնջոցավը վալիսանկայա թխում՝ լրիվ կավիճեն թոզը տասարանավը մին ընելավ Տասատունա ուրան նհետի նստած խաչբառա լրացնում...
«Պա լավ, մըր խոխան շտըղա՞»,- անցա կենում տատուն մտքավը: Հունց եշումա Ապրեսը կավեչ...

(շարունակեք...)

[Katka]

Տի պեն չի կա : Կյարդալը հով ասես կի կյարդա: Տյու կյիրի, քըմատռաղ, կյիրի: Եկ քեզ կյիրենք նօմէր տրի, օզըմ ե՞ս:

Չէ, բաբոն մատաղ, (սա մըր բարբառը չի, Ղարաբաղն ա , թե չէ Ռեդը ճոկում չս Ղափանա, Ղարաբաղա ) կյարդալը վըր սաղն լյա կյարոլու կյարդին երկնքան իրեք խնձոր չի լյա վեր ընգնելու

Լյավ է մի երկու պեն ալ ես կրիմ

- Ապրես, այ բալա, Ապրես, տես եք, տըսնամ:
Փիա, էս Վազգենը չի՞: Տու մի ասել նույն դբրոցում Վազգենին թոռն ալ ա սվըրում: Իսկ Վազգենը Պրափիոնի առաջին գիտակցված սերն ա լյա:
Պրափիոն, տու Պրափիոն, մի խառնվելա խառնվում: Կոսն ա դզում, յուբկան ա թափ տամ: Վազգենն ալ չիփուխը հանած ծխում ա:
«Էհ, Վազգեն, հինչս լյա հինչս տը ռա», -Պրափիոնին մտածմունքները տարալն իրանց շենը, արտը:...
Լիճին կողքին աղջկեքավ հվաքվումն լյա երգ ասում, ծաղիկներ հվաքում, տղեքն ալ ծառան թոթը թափն լյա տամ, հյուրասիրում...
-Պրափիոն:
Վազենը ծխի տակ կորած հայացքավ եշալա Պրափիոնին...

Հ.Գ. Ռեդ մթոմ հեքիաթս սկսա: Լուսաբեր տուվա հրեշտակին տըղը Պրափիոնինս հորինա: Ես ալ ars83-ի խաթր բարբադըմ ըրա

[Լուսաբեր]

Kat Շինարարինն ըմ լա ասած, որ հանկարծ ինքը շարունակելի նի էտ Վարդուշ տատեն մի տաղավ նի խցկե, թաշնա ընդի կըտըռնա, թա անկապ տաղան շեղալ ըմ հեքիաթը ))))) Դե , վըր ինքը որոշալա <անզգամ կնգա> մասին հեքիաթ կիրե ու ալ խառնվե վեչ ես հեքիաթի շարունակությանը, ես ալ հարկս ըմ համարում ստըղ ասիմ էլի

[Katka]

Տի պեն չի կա : Կյարդալը հով ասես կի կյարդա: Տյու կյիրի, քըմատռաղ, կյիրի: Եկ քեզ կյիրենք նօմէր տրի, օզըմ ե՞ս:

Kat Շինարարինն ըմ լա ասած, որ հանկարծ ինքը շարունակելի նի էտ Վարդուշ տատեն մի տաղավ նի խցկե, թաշնա ընդի կըտըռնա, թա անկապ տաղան շեղալ ըմ հեքիաթը ))))) Դե , վըր ինքը որոշալա <անզգամ կնգա> մասին հեքիաթ կիրե ու ալ խառնվե վեչ ես հեքիաթի շարունակությանը, ես ալ հարկս ըմ համարում ստըղ ասիմ էլի

Որոշալ ա,թե ստիպալմ որոշե
Հա, բայց նա տօ ի հեքիաթա ա, Շինարար, պեր էտ կնգանա մի տղավ խցկե: Ես լհանդի նի ըմ խցկվա, մթոմ տրետի նօմերնմ լյա, օզալ չմ խախտիմ

[Լուսաբեր]

Որոշալ ա,թե ստիպալմ որոշե
Հա, բայց նա տօ ի հեքիաթա ա, Շինարար, պեր էտ կնգանա մի տղավ խցկե: Ես լհանդի նի ըմ խցկվա, մթոմ տրետի նօմերնմ լյա, օզալ չմ խախտիմ

Կարելիա Վազգենեն փսակած Վարդուշեն նհետ, հը?
Լավ ալ խնգարում չըք, թող շարունակողը ինքը որոշե հումին հում նհետա փսակում

[Շինարար]

Ժղովուրթ, իսանութին, ես մհետ ասի էլի, որ կարալ չեմ էս հաքիաթը շարունակեմ, գյոզալական Վառթուշ տատը թե ոնց կըլի՞ մըհետի սկսի լոռեցոնց լիզվովը չըռթել, հա, հսկացանք, գլուբալիզացիա, ինտեռնետ, հըմա սհե այլայլմունքի մեջ եմ, դժարեկան բան ա, կարալ չեմ, կներեք

[Արամայիս]

Բարև հարգելիներս ահա մի շատ հեշտ բարբառային արտահայտություն! Գուշակեք!

Բարև իմալ ես? Հիրգուն դոր գլնես? Հարմար գլնի հարի մեր յան, 50 գրամ բան կխմենք, տես որ կուշտդ կստացվի անպայման գգաս, հիշկումենք

[Ժունդիայի]

Բոարեվ քյավառ օխպեր իմմալ ենք, դու'' : Բայց պտի պոատմությունը շոարունակես էս թեմայի շրջանակներում:

[ars83]

Բոարեվ քյավառ օխպեր իմմալ ենք, դու'' : Բայց պտի պոատմությունը շոարունակես էս թեմայի շրջանակներում:

Յա Դու էլ ե՞ս բարբառի գիտակ: Միգուցե հենց դո՞ւ շարունակես

[ars83]

Հա, մի բան էլ ասեմ, ժողովուրդ ջան: Եթե վախենում եք Պրափիոնին այլ բարբառով խոսեցնել, խաղացրեք այլ գործող անձանց՝ համապատասխան բարբառով: Պրափիոնը կհասկանա, մի վախեք
Վերջիվերջո, գործողության վայրը Հայաստանն է, բարբառներն էլ հայկական են:

[Ժունդիայի]

Փրապիոնն օր Վազգենին տեսավ, ուրախուծյունից քիճ էր մնում սիրդը պադռեր:
-Սո՜ս ու քեզի Քըրիստոս, որկան ժամանագ է անծել: Վազգեն աճկերուս չեմ հավադա, ըսիգ դուն ես, ի՞նճղ ես այ տղա, էս ի՜նճ կենես օ՞ր….
-Յա՛, Փառիգ, մեեե՜ռնիմ ջանիդ, ես եմ, հբը ով է: Դու ի՞նճղես, ծո: Պահագ կաշխըդիմ: Համ թոռանս կաշեմ համ էլ օր պարաբ չըմնամ…Հըբը դու հի՞նճ կենես ստեղարենկ, հի՞նճ ես կործըրել: Կըռնա պադահի բան է էղէլ, հլա պադմե տեսնիմ:
-Հեճ, էրեգ թոռս նըխտը կըդրաձ մըդավ տուն, լածակումաձ կըսե. «Տադիգ դասադուն ըմբեսնա սիլլա քաշեց օր…».- ու չի կըռնա շարունագե, հա գուլա: էգել եմ դասադու կոճեծյալի անգըջները մե հադըմ պոգեմ, ես ըդօր պըդի չոբնի շուն սարկեմ, ինճըղ թե թոռանս զարգես... Չեմ հասկընա ըսիգ կըրտօջախ է թե մոզընոց: Հենօրը ծելեվիզըռով Վարտանիգը կըսե յանըմ անձամբ պըդի պատժե, օվկեր էրեխեգի մոդ ակլոր լամիշ էղնին ու վրեկները ձեռկ բարձըծընեն: Հուրան է, հեճ մէ զիբիլմե չի փոխվե:
-Քա Փառիգ, կեծի իրար հեդ էրտանք: Հիի՜նճ օր պետկ է ես տեղը կըդնիմ, դու մենակ քովըս կըկայնիս…ես ըդօր կուլդուրագան մայրիգը լածըծընեմ:
Ու ըտպեսնա, թոպըլտալով Վազգենն ու Փառիգը հասան Ապրեսիգենց դասարան: Վազգենն առանց դուռը զարգելու խորոզ-խորոզ ներս մըդավ:
-Քա վա՛յ, դուք ո՞վ եք, ի՞նճ գուզեք,-ասաց դասադուն:
-Հեսա օր տըըըըվել եմ, գիմանաս ով ենք, այ թուրկի լամուգ: Հը՞նճի էս որպ էրեխուս անտեղի տեղը սիլլա քաշե, - չդիմացավ տադիգը:
-Փառիգ քեզ չըսեծի դու բան չխոսաս, ի՜նճ օր պետկ է, ես կըսեմ:
-Տո այ քյոպագ շուն, մինճ ըսելդ, մե հադմ կուլդուրա ունեծիր, դուռը զարգե, ներողուծյուն խնդրե օր դասը կխանագրիս, համ էլ քիճմ հեդո էգեք, հիմիգ մոդս դաս է:
-Քիճըմ կամած բոռա, դոշերըդ կըպոգվին, հընգեր մանգավարժ,- նկատեց տադիգը:
-Մուղաթ կեծի, պինդ է, չի պոգվի, -ասաց դասադուն ու ցույծ տըվավ դուռը:
Քիչ անծ` դասամիջոծի ժամին, կրգին հանդիպեցին:
-Դե պադմեք տեսնիմ հի՞նճը ինճոծ է, ընգեր դասադու:
-Ուրեմն սպեսնա: Ձեր Ապրեսիգը, էրեգ չէ մեգել օրը, դասիս վախտը շան պես կհաճար, չէր թողնե մե հադըմ նյուտը բածադըրեմ: Կըսեմ տո ա՜յ ցիռկի շուն, հերիք հաճաս, արունլըվիգ էրիր էլի: Ետում անդերդ հա կշարունագեր, հա կշարունագեր: Ես էլ ըսեծի օր, ըդպեսնա է վաղը ծնողիդ դպրոծում տեսնիմ: Հաջորտ օրը գուկա, կսեմ տո այ չիճո, ծնողդ հու՞րան է: Կըսե մոռածել եմ… ես էլ չդիմացա զարգեցի….


շարունագելի...

[ԿԳԴ]

Գուշակեք ի՞նչ ա ասում ....«Ժղովուրդ մղոիթով, ըղլափին իրարովա դիպճում, մեկել ոտնելատեղը ջահելխանա»