Ինչքան շուտ ա անցնում ժամանակը: Մի տարի է հորեղբորս չէի տեսել: Մի քանի օր առաջ վերադարձել էր: Էսօր պատահական փողոցում քրոջս հետ զբոսնելուց տեսանք: Ու չնայած քուրս ասել էր, որ շատ է փոխվել մեծացել է, բայց անկեղծ ինձ համար շոկային վիճակ էր: Մի պահ ինձ թվաց պապայիս եմ տեսնում իր մեջ: Երևի ինքն էլ դա զգաց ու մենք հիմա երեքով կանգնել ենք փողոցի մեջտեղում ու լացում ենք...առանց հաշվի առնելու, որ մեր կողքով անցնում են անցորդները ու թեև հետաքրքրաշարժ բայց միևնույն ժամանակ տխուր հայացքով նայում մեզ:
Մեջբերել
Էջանիշներ