Մեջբերում Ծլնգ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Լավ։ Իմ պատկերացումներն էլ nature-ի մասին գրելու հետ կապ չունեն։ կոնկրետ գրելը տեխնիկական հմտություն ա իմ համար ու հա, բոլորին էլ կարաս հմուտ գրել սովորացնես, ոնց որ ասենք մի ծանոթս ասում էր՝ կապիկին էլ կարաս կիթառ նվագել սովորացնես։ Իմ համար ինչ-որ «տեսողությունը» լավ գրողի մոտ շատ ավելի կարևոր բան ա։ Նայի, Վան Գոգ կամ թեկուզ Սարյան առանց էդ յուրահատուկ տեսողության չես կարա լինես, էլի։ Հիմա նույն ձևի ինչքան էլ կարդաս ու քո վրա աշխատես, մեկ ա չեմ հավատում, որ կարաս հասնես նրան, որ գրես «a rose is a rose is a rose is a rose»։
Էդ քո ասած «տեսողությունն» էլ ա զարգացնովի մի բան: Եթե դու ինձ ցույց տաս որևէ գրողի, որը բոլոր անհրաժեշտ ջանքերը թափել ա, բայց լավ գրող չի, ես կհավատամ քո տեսությանը:
Բնական ա, լավ գրող լինելու համար տեխնիկան հերիք չի։ Ասելիք ա պետք, ասելիքի կոնկրետ ձև ա պետք, գրվող նյութի մասին գիտելիք ա պետք և այլն։ Բայց էդ բոլորն էլ սովորվող են։ Այ էս սովորելու ձգտումը, մոտիվացիան ու դիսցիպլինան սովորվող չի։

Իսկ Սթայնը ցինիկ մեռնում էր։ Իրա մոտիկներից նույն Հեմինգուեյն ահռելի քանակությամբ ա գրել իրա կյանքի ընթացքում ու գրելու շատ ուժեղ դիսցիպլինա ա ունեցել։ Հեմինգուեյը նաև ահռելի ծավալներով խմբագրել ա իրա գրածները, մինչև գրածից գոհ ա էղել։ Ցանկացած անձ եթե էդ կարգի ջանք ու եռանդ տրամադրի, կստանա էդ կարգի որակ։ Բայց տես թե քանի հոգու կգտնես, որ էդպիսի դիսցիպլինայով աշխատում ա։