Շնորհակալությունս վերաբերում էր հանճարը գերակատարելուն
Ես բանավիճելու մեծ սիրահար չեմ, Դայանա ջան, շուտ եմ ձանձրանում, մանավանդ որ հաճախ բանավեճերը վեր են ածվում երկու հոգու կողմից նույն բանը տարբեր ձևերով կրկնելուն՝ձանձրացնելով նաև մյուսներին
Ուղղակի գրեցի իմ կարծիքը, գուցե մեկին լրջրեն մտածի էդ ուղղությամբ, գուցե իրեն օգտակար լինի, Վահիկի ստեղծագործական նախագծերից մեկում ավելի շուտ գրած մի գործ եմ կարդացել ու իրա մեջ ինչ-որ կարողություններ եմ տեսել, ինչքան մարդ ա սխալ ուղիով գնում, երբ կար իր մեջ էդ ուժը, ու հանգում ստեղծագործական իմպոտենտության, իհարկե թե որ ուղին ա ճիշտ, սուբյեկտիվ ա, բայց երբ տաղանդ ունեցող մարդը իմպոտենտացել ա, վստահ կարող ենք ասել, որ իր ուղին սխալ ա եղել
Վահիկը ու շատերը ակումբում դեռ բոցավառման մեջ են, ընդամենը ուզում եմ, որ մտածեն, թե արդյո՞ք էն, ինչ գրում են, իրենք ընկալում, զգում են դա, արդյո՞ք դա իրենց կողմից ապրված ա, որովհետև ընթերցողի ընկալման վերաբերյալ գրականագիտությունը բանաձևեր չունի, ընթերցողը կարդում է զգալով, եթե կարդացածը սուտ է, ապրված չէ, ընթերցողին չես խաբի, իմհկ
Շինարար-ի խոսքերից
Շնորհակալությունս վերաբերում էր հանճարը գերակատարելուն
Մեջբերել
Էջանիշներ