User Tag List

Էջ 4 16-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567814 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 60 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 234 հատից

Թեմա: Առանձին թեմաներից դուրս գրական քննարկումներ

  1. #46
    Մշտական անդամ Սամսար-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.06.2010
    Տարիք
    56
    Գրառումներ
    194
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ռայ, գրառումս ուներ հետևյալ տեսքը.

    Բա ինչ ես ուզում, սխալ ընտրության համար պետք է սպանի, բա ոնց։ Դու գնաս սատանայի ծառա դառնա՞ս, քեզ ներեն։ Շատ չի։
    Դու կոնտեքստից պոկում ես էս մեջբերումը .

    Բա ինչ ես ուզում, սխալ ընտրության համար պետք է սպանի, բա ոնց։
    ու պատասխանում
    Դու հենց նոր արդարացրեցիր իմ վերաբերմունքը Հինատաների նկատմամբ
    Քեզնից մեջբերեմ մի հատ էլ.

    Ինչ-որ մեկին դուր չի՞ գալիս: Հող կերեք

    Ռայ, ապեր, եթե քեզ թվում ա, որ դու կարաս կայֆ բռնես իմ վրա, զուտ նրա համար, որ քեզ ասում եմ, երեխուն մի կատոկի իրա թոթովանքի համար, սխալվում ես։ Գալիս ես ադին նա ադին նա սմերտ կռվենք, իմանաս, ով ա աստված։

    Բայց, նորից եմ կրկնում, շողոքորթության դեպքը, որին ես երեկ ականատես եղա, ինձ հիմքեր է տալիս կարծել, որ Հինատաներն այնքան «միամիտ երեխա» չեն, ինչպես նրանց փորձում են այստեղ ներկայացնել իմ որոշ օպոնենտներ, որ գրել են իրենց «շարադրությունը» իմանալով, որ իրենց գովելու են, ցանկանալով, որ իրենց գովել, գիտակցելով, որ իրենց գրածը գովելու բան չի:
    Ապե՜՜՜ր, կոնկրետ անուններով կարաս խոսաս, թե....
    Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 02.08.2010, 19:33: Պատճառ: Անհարկի մեծ տառաչափի փոքրացում
    Աչքդ թեքեցիր՝ բանիդ տերը չես, բանդ թեքեցիր՝ աչքիդ տերը չես։

  2. #47
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մոդերատորական. թեման նախատեսված է գրական քննարկումների համար: Ժամադրության, հյուրասիրության կամ պարզապես զրուցելու համար համեցեք համապատասխան բաժիններ:
    Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 08.10.2010, 23:46:

  3. #48
    լիլիթ
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.07.2009
    Գրառումներ
    220
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    մի աղջիկ էի ճանաչում Պրահայում, անունը հստակ չեմ հիշում, բայց հնչում էր մոտավորապես այսպես «Լայաբեր»
    շատ էր կարդում․ իրենց տուն գնացինք մի օր, սենյակի պատն ամբողջությամբ հայտնի մարդկանց մեջբերումներով էր ծածկված
    շատ զանուդլիվիյ աղջիկ էր, տեղի-անտեղի, ամենուր մեջբերումներ էր անում
    ափսոս իր կարդացած գրքերից արժեքներ չէր փոխառել..

    հա, մեկ էլ հատկապես սիրում էր ցածր դասարանցիների առջև ելույթ ունենալ, մոլոդեց սրեդի օվեց էր

    հ․գ․ եթե Լայաբերն ինձ կարդում է, հայտարարում եմ, որ բոլոր բոլոր կերպարները մտացածին են, պատահականությունները պարզապես համընկել են, յուրաքանչյուր քոմենթ ուղղված է դեպի հեղինակը

  4. #49
    Բունտավշիկ Kuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.03.2008
    Գրառումներ
    8,349
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ ես հակառակն եմ կարծում: Հենց անկեղծության առկայությունն է գրականությունը լավը դրաձնում, միայն անկեղծ գրված գործին կարելի հավատալ: Իսկ անկեղծությունը թե կարելի է տեսնել, թե զգալ:
    Գրված գործին հավատալը ո՞րն ա
    Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…

  5. #50
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հայկօ կարմիր վարկանիշ տվողներից մեկը ես եմ եղել ու կարծեմ մեկնաբանության մեջ նշեցի, թե ինչի: Այստեղ էլ կասեմ: Մարդը ստեղծագործել է և յուրաքանչյուրը կարող է հավանել, կամ ոչ, հավատալ, կամ ոչ , բայց կարծում եմ չես կարող վիրավորել մարդուն՝ գրելով հետևյալ տողը.

    Համենայն դեպս ես այդպես հասկացա…
    Նախորդ գրառմանս մեջ արդեն անդրադարձել եմ այդ տողին, բարի եղիր կարդա:

    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ ես հակառակն եմ կարծում: Հենց անկեղծության առկայությունն է գրականությունը լավը դրաձնում, միայն անկեղծ գրված գործին կարելի հավատալ: Իսկ անկեղծությունը թե կարելի է տեսնել, թե զգալ:
    Սա տիպիկ միամիտ-մանկական-հեքիաթային վերաբերմունք է այնպիսի հզոր ու համապարփակ երևույթի նկատմամբ, ինչպիսին գեղարվեստական գրականությունն է՝ իր հազարավոր ճյուղերով, ոճերով, փուլերով, ձևերով ու բովանդակություններով: Վարդագույն ակնոցդ հանիր ու տես, որ անկեղծության հականիշը միշտ չի, որ կեղծավորությունն է:
    DIXI
    carpe noctem

  6. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Kuk (15.08.2010), Երվանդ (15.08.2010)

  7. #51
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կարծում եմ գրականության մեջ անկեղծությունը մի քիչ սուբյեկտիվ հասկացություն է, մի բան կարողա ես կարդամ ու հեղինակի անկեղծությունը չզգամ, կարողա Հայկոն կարդա զգա և հակառակը, շատ ավելի կարևոր է օրինակ գրածի փիլիսոփայությունը, եթե էտ ինձ հարազատ եղավ չեմ մտածի անկեղծ էր գրել թե կեղծ, կգրավի ինձ, բացի դա մի հարց էլ ունեմ՝ եթե հեղինակը ինչ որ գործ ա հեղինակում, ինչ որ բանից տպավորված, ոչ իր մաշկի վրա զգալով, էտ դեպքում դուք ո՞նց եք համարում, ինքը անկեղծ ա եղե՞լ, թե՞ պիտի պարտադիր իր մաշկի վրա զգա , ու դրանից տպավորված գրի որ գործը համարվի անկեղծ

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010), Արևածագ (15.08.2010)

  9. #52
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սա տիպիկ միամիտ-մանկական-հեքիաթային վերաբերմունք է այնպիսի հզոր ու համապարփակ երևույթի նկատմամբ, ինչպիսին գեղարվեստական գրականությունն է՝ իր հազարավոր ճյուղերով, ոճերով, փուլերով, ձևերով ու բովանդակություններով: Վարդագույն ակնոցդ հանիր ու տես, որ անկեղծության հականիշը միշտ չի, որ կեղծավորությունն է:
    Միամիտ-մանկական-հեքիաթային վերաբերմու՞նք… Ինչ արած՝ սա էլ իմ ընկալման ձևն է: Ամեն դեպքում ես չասացի, թե գականության հանդեպ իմ վերաբերմունքը միայն անկեղծությամբ է ձևաորվում, ուղղակի այն ինձ համար շատ մեծ գործոն է հանդիսանում:

    Նախորդ գրառմանս մեջ արդեն անդրադարձել եմ այդ տողին, բարի եղիր կարդա:
    Հայկօ, ներեցք, եթե սխալ եմ հասկացել, բայց երբ նորից եմ կարդում այդ գրառումը , դա հասկանում եմ հենց հեղինակի հանդեպ վիրավորանք:
    Կարծում եմ էլ չարժի էլ անրադառնալ դրան, այստեղ պետք է հնչեն կարծիքներ հենց գործի վերաբերյալ:
    Վերջին խմբագրող՝ E-la Via: 15.08.2010, 18:50:
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արևածագ (15.08.2010)

  11. #53
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հարց. ինչու՞ էր երգում: Բեմից: Հազարավոր հանդիսատեսների առաջ: Ովքեր հաստատ ծափ էին տալու: Ավելի շատ կնեղանար, եթե ծափ տայի՞ն, թե՞ սուլեին: Թե՞ ընդհանրապես թողնեին-հեռանային: Ինչու՞ էր երգում: Թող գնար, իր սիրեցյալի գերեզմանի վրա երակները կտրեր, հաստատ ծափ տվող չէր լինի:

    impression-ի գրառումը հիշելով՝ նկատի ունեի հենց այն, ինչ նկատի ունեի ու արդեն մեկ անգամ գրել եմ. արժե՞ր արդյոք այդ մի քանի ծափերի / երգի / արվեստի / փորձի համար (ընդգծել անհրաժեշտը) բեմ դուս գալ ու ցավ արտամղել առ անմեղ հանդիսատես: Սա սովորական շարքային ընթերցողի հարց է, ում համար կարևորը նախևառաջ հավատի արժանի ֆաբուլան է՝ որպես ստեղծագործության հիմք: Չնայած՝ փորձը ցույց է տալիս, որ երկար որոնելու դեպքում դատարկ ու մութ սենյակում ինչ ասես՝ կարելի է գտնել՝ ներառյալ սև կատու ու Խ. Աբովյան:

    Դու ուղիղ այնքան իրավունք ունես վստահելու Ջեկ Լոնդոն & Co-ին, ինչքան ես՝ այդ խոսքերը հալած յուղի տեղ չընդունելու, համաձա՞յն ես: Ինչ-որ մեկի մտքով անցե՞լ է Լյուիս Քերոլին մեղադրել կեղծավորության համար, երբ նա գրում էր, որ Ալիսը մտավ հայելու մեջ ու խոսող ծաղիկներ տեսավ: Կամ երբ Քիփլինգը գրում էր, որ երեխան ապրում էր գայլերի որջում ու խաղում էր պիթոնի հետ: Կամ երբ Ջեկ Լոնդոնը գրում էր իր ցեղակցին սիրահարված նեանդերթալցու ապրումների մասին: Ի՞նչ ես հասկանում ընդհանրապես «անկեղծ գրող» ասելով: Ես հասկանում եմ մի մարդու, ով բառ առ բառ գրում է միայն այն, ինչը տեսել է իր սեփական աչքերով, մտածել է իր սեփական ուղեղով և ինչը կարող է ապացուցել: Դոգմատիկ, կաղապարված անձնավորություն, մի խոսքով: Անկեղծությունը սպանում է գեղարվեստական գրականության ամենակարևոր հատկությունը՝ ստեղծագործական միտքը, ոչնչից նոր բան ստեղծելու հրաշքը, գրողին դնում է շատ նեղ սահմանների մեջ, որոնցից դուրս գալը նշանակում է դավաճանել այդ «անկեղծության» սկզբունքին, «խաբել» ընթերցողին: Եթե ուզենամ կարդալ անկեղծ գրվածքներ, կկարդամ անկողմնապահ թերթերի «օրվա խրոնիկան», կամ սրճարանի մենյուն կկարդամ, կամ՝ զուգարանի պատին գրված հայտարարությունները: Իսկ գեղարվեստական ստեղծագործությունն առանց այդ «կեղծիքի» տափակ ու անհետաքրքիր բան է, հազար ներողություն:
    ՉԷ էս երկրորդ մասին մի քիչ համաձայն չեմ, ես օրինակ անկեղծ ասելով հասկանում եմ որ, հեղինակը գրելուց անկեղծ է եղել, ինչ որ բանից տպավորված, թեկուզ հենց իր մաշկի վրա չզգալով, ոչ թե գրել ա ուղղակի գրելու համար, ես դրա համար հարցը տվեցի որ հասկանամ ով ինչ նկատի ունի անկեղծություն ասելով, էտ իմ ասած իմաստով անկեղծությունը կարևոր է , բայց առաջնային չէ, համարում եմ որ մարդ կարող է ուղղակի նստի հորինի ոչ մի երևույթից տպավորված չլինելով, ու քեզ լիքը մտածելու տեղիք տա, դա նույնպես բացառված չի:

    ---------- Ավելացվել է՝ 19:53 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:51 ----------

    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հայկօ, ներեցք, եթե սխալ եմ հասկացել, բայց երբ նորից եմ կարդում այդ գրառումը , դա հասկանում եմ հենց հեղինակի հանդեպ վիրավորանք:
    Կարծում եմ էլ չարժի էլ անրադառնալ դրան, այստեղ պետք է հնչեն կարծիքներ հենց գործի վերաբերյալ:
    way կարծում եմ Հայկոն բացատրեց ինչ նկատի ուներ, ու իմ կարծիքով ինքը հեղինակին բնավ նկատի չուներ...

    ---------- Ավելացվել է՝ 19:54 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:53 ----------

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    impression-ի գրառումը հիշելով՝ նկատի ունեի հենց այն, ինչ նկատի ունեի ու արդեն մեկ անգամ գրել եմ. արժե՞ր արդյոք այդ մի քանի ծափերի / երգի / արվեստի / փորձի համար (ընդգծել անհրաժեշտը) բեմ դուս գալ ու ցավ արտամղել առ անմեղ հանդիսատես: Սա սովորական շարքային ընթերցողի հարց է, ում համար կարևորը նախևառաջ հավատի արժանի ֆաբուլան է՝ որպես ստեղծագործության հիմք: Չնայած՝ փորձը ցույց է տալիս, որ երկար որոնելու դեպքում դատարկ ու մութ սենյակում ինչ ասես՝ կարելի է գտնել՝ ներառյալ սև կատու ու Խ. Աբովյան:
    Խնդրեմ , պաժալսուստա

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010), Արևածագ (15.08.2010)

  13. #54
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հայկօ, ներեցք, եթե սխալ եմ հասկացել, բայց երբ նորից եմ կարդում այդ գրառումը , դա հասկանում եմ հենց հեղինակի հանդեպ վիրավորանք:
    Կարծում եմ էլ չարժի էլ անրադառնալ դրան, այստեղ պետք է հնչեն կարծիքներ հենց գործի վերաբերյալ:
    Ճիշտ ես կարծում, մանավանդ եթե նկատենք, որ հեղինակի անձի մասին խոսողն այստեղ բացառապես դու ես, անձամբ ես խոսել եմ ու խոսում եմ միմյայն ստեղծագործության մասին՝ հեղինակի անձը քննելը ստոր ու նվաստ զբաղմունք համարելով: Ի դեպ՝ եթե ստեղծագործության մասին կարծիքիս մեջ ներառեի նաև հեղինակի անձի նկատմամբ կարծիքս ու վերաբերմունքս, խիստ դրական ու գովասական կարծքիք պիտի լիներ, ինչը մեր դեպքը չի, ինչպես տեսնում ես:

    Անկեղծության հարցը մնում է անպատասխան: Ինչու՞ կամ ինչպե՞ս պիտի անկեղծ լինի ռոբոտեխնիկայի, պոզիտրոնային ուղեղների ու միջաստղային ճանապարհորդությունների մասին գրող Այզեկ Ազիմովը իր ընթերցողի հետ, ես չեմ հասկանում: Անկե՞ղծ էր արդյոք Ժյուլ Վեռնը, երբ իր ընթերցողին համոզում էր, որ ոմն ֆրանսիացի բնագետ քսան հազար լյո ճամփա է կտրել ջրի տակ: Անկե՞ղծ էր Բուլգակովը, երբ պնդում էր, որ մարդկային կյանքը ընդհատվում է ուղիղ այնտեղ, որտեղ Աննուշկան թափում է ձեթը:
    DIXI
    carpe noctem

  14. #55
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չէէէ, ինչքան մտածում եմ իմ նկարագրած անկեղծությունը կարևոր ա շատ, հազվադեպ գործեր կարան լինեն որ անկեղծություն չլինի մեջը բայց քեզ դուր գա, ու մտածելու տեղիք տա, բայց հազվադեպ կարա լինի տենց բան, թե չէ ինքան գրականագետ կա, բոլոր համ էլ հայտնի ստեղծագործողներ կլինեին, նույնը նաև նկարիչը, կարող ա նկարչի մոտ շատ լավ զարգացած լինի տեխնիկան ու ինքը առանց զգալու ուղղակի նստի ու ենթադրենք ինչ որ բնապատկեր նկարի, ուղղակի ձեռը բացելու համար ենթադրենք, էտ կլինի տեխնիկապես լավ նկարված նկար, բայց հոգի չի լինի մեջը, ինքը պիտի զգա տպավորվի ու էտ իրա զգացածը կարանա արտացոլի նկարում, հակառակ դեպքում մուսա ասած հասկացողությունը կվերանա, ով լավ գրելու տեխնիկա ու խորը հայացքներ ունի կկարողանա լավ գրծեր ստեղծել, բայց իրականում տենց չի, պետք ա կարողանալ զգալ տպավորվել ու էտ զգացածդ փորձել հասցնել ընթերցողին , բանկանաբար էտ նույնպես վարպետություն ա պահանջում...

  15. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (15.08.2010), Արևածագ (15.08.2010)

  16. #56
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հ.Գ. Հիտլերը, գերագույն անկեղծությամբ շարադրելով իր «Մայն Կամպֆը», գրել է. «Եթե հրեան, հավատի իր մարքսիստական սիմվոլի հետ միասին, կարողանար հաղթել աշխարհի ժողովուրդներին, նրա թագը ծաղկեպսակ կդառնար համայն մարդկության գերեզմանաքարի վրա: Այժմ ես վստահ եմ, որ գործում եմ՝ ամենազոր արարչի կամքին համաձայն. պայքարելով հանուն հրեաների ոչնչացման՝ ես պայքարում եմ հանուն աստվածային գործի»: Անկե՞ղծ հատված է: Շատ: Լա՞վն է այս հատվածը: Զիբիլ է, իմ համեստ կարծիքով:

    Երկրորդ դասարանցի Գայանեն տետրի վրա խզբզել է. «Այսոր մենք հանդես արեցինք, իսկ հետո ես մի կտոր գաթա կերա, իսկ հետո երբ Հակոբիկը հույթիկը թափեց, իմ նոր շալվարիկը կեխտոտվեց»: Անկե՞ղծ է: Անկասկած: Գեղարվեստական հզոր գրականությու՞ն է: Ոչ:

    Մարկիզ դը Սադը իր «Ժյուլիետա» գրքում գրել է. «Կովկասի աբորիգեններն ապրում են վայրենիների նման ու զուգավորվում են ում հետ պատահի»: Առանց մեկնաբանությունների:
    DIXI
    carpe noctem

  17. #57
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Անկեղծության հարցը մնում է անպատասխան: Ինչու՞ կամ ինչպե՞ս պիտի անկեղծ լինի ռոբոտեխնիկայի, պոզիտրոնային ուղեղների ու միջաստղային ճանապարհորդությունների մասին գրող Այզեկ Ազիմովը իր ընթերցողի հետ, ես չեմ հասկանում: Անկե՞ղծ էր արդյոք Ժյուլ Վեռնը, երբ իր ընթերցողին համոզում էր, որ ոմն ֆրանսիացի բնագետ քսան հազար լյո ճամփա է կտրել ջրի տակ: Անկե՞ղծ էր Բուլգակովը, երբ պնդում էր, որ մարդկային կյանքը ընդհատվում է ուղիղ այնտեղ, որտեղ Աննուշկան թափում է ձեթը:
    Անկեղծ են , Ազիմովը իմ կարծիքով մինչև իրա գրոծեր գրելը մտածել ու խորհել է մարդկության ապագայի մասին, ինքը իր ֆանտաստ գրականության միջոցով փորձում ա նկարագրել իր պատկերացրած ապագա ՄԱՐԴՈՒՆ, մարդկության իր երազած ապագան, Ստանիսլավ Լեմը նույնը, ինքը իր Մագելանի Ամպը գործով նկարագրում ա իր երազած ապագա մարդկությանն ու մարդուն, իրանց հարաբերությունները, ոնց պիտի լինի իր պատկերացմամբ որ մարդկկությունը հասնի էտ մակարդակին, Լեմմը կարծում ա որ էտ հնարավոր ա միայն սոզիալիզմի միջոցով, ինքը անկեղծ ա , կարծում եմ եթե մենակ տիեզերանավ նկարագրեր ու էտ ճանապարհորդությունը էտ վեպը կարողա էլի հետաքրիր լիներ, բայց հաստատ հետք չէր թողնի կարդացողի մոտ:

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արևածագ (15.08.2010)

  19. #58
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Երվանդ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չէէէ, ինչքան մտածում եմ իմ նկարագրած անկեղծությունը կարևոր ա շատ, հազվադեպ գործեր կարան լինեն որ անկեղծություն չլինի մեջը բայց քեզ դուր գա, ու մտածելու տեղիք տա, բայց հազվադեպ կարա լինի տենց բան, թե չէ ինքան գրականագետ կա, բոլոր համ էլ հայտնի ստեղծագործողներ կլինեին, նույնը նաև նկարիչը, կարող ա նկարչի մոտ շատ լավ զարգացած լինի տեխնիկան ու ինքը առանց զգալու ուղղակի նստի ու ենթադրենք ինչ որ բնապատկեր նկարի, ուղղակի ձեռը բացելու համար ենթադրենք, էտ կլինի տեխնիկապես լավ նկարված նկար, բայց հոգի չի լինի մեջը, ինքը պիտի զգա տպավորվի ու էտ իրա զգացածը կարանա արտացոլի նկարում, հակառակ դեպքում մուսա ասած հասկացողությունը կվերանա, ով լավ գրելու տեխնիկա ու խորը հայացքներ ունի կկարողանա լավ գրծեր ստեղծել, բայց իրականում տենց չի, պետք ա կարողանալ զգալ տպավորվել ու էտ զգացածդ փորձել հասցնել ընթերցողին , բանկանաբար էտ նույնպես վարպետություն ա պահանջում...
    Եր, հորինելն ու անկեղծ լինելը իրարից արմատապես տարբեր ու մեկը մյուսին բացառող բաներ են. ես սիրում եմ կարդալ այնպիսի գործեր, որոնք լավ են հորինված, ոչ թե որոնք ինչ-որ մեկի բառացի օրագիրն են : Ստեղծագործելը հորինել էլ ա ենթադրում, չէ՞:
    DIXI
    carpe noctem

  20. #59
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հ.Գ. Հիտլերը, գերագույն անկեղծությամբ շարադրելով իր «Մայն Կամպֆը», գրել է. «Եթե հրեան, հավատի իր մարքսիստական սիմվոլի հետ միասին, կարողանար հաղթել աշխարհի ժողովուրդներին, նրա թագը ծաղկեպսակ կդառնար համայն մարդկության գերեզմանաքարի վրա: Այժմ ես վստահ եմ, որ գործում եմ՝ ամենազոր արարչի կամքին համաձայն. պայքարելով հանուն հրեաների ոչնչացման՝ ես պայքարում եմ հանուն աստվածային գործի»: Անկե՞ղծ հատված է: Շատ: Լա՞վն է այս հատվածը: Զիբիլ է, իմ համեստ կարծիքով:

    Երկրորդ դասարանցի Գայանեն տետրի վրա խզբզել է. «Այսոր մենք հանդես արեցինք, իսկ հետո ես մի կտոր գաթա կերա, իսկ հետո երբ Հակոբիկը հույթիկը թափեց, իմ նոր շալվարիկը կեխտոտվեց»: Անկե՞ղծ է: Անկասկած: Գեղարվեստական հզոր գրականությու՞ն է: Ոչ:

    Մարկիզ դը Սադը իր «Ժյուլիետա» գրքում գրել է. «Կովկասի աբորիգեններն ապրում են վայրենիների նման ու զուգավորվում են ում հետ պատահի»: Առանց մեկնաբանությունների:
    Հայկ դու էլ գնացիր մյուս ծայրահեղություն, անկեղծ լինել դեռ չի նշանակում գրող լինել, կարաս ահավոր անկեղծաբար ապուշ բան մը գրես, բացի անկեղծությունից պետք ա ունենալ նաև խորը զգալու ունակություն, ինչ որ երևույթ նկարագրելով, որը կարա քո զգացածի հետ բացարձակ ուղիղ կապ չունենա, ընթերցողին հասցնել տվյալ երևույթի մասին քո մտորումները, նաև գրելու տեխնիկա ու ոճ, ու սենց շարունակ....

    ---------- Ավելացվել է՝ 20:26 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 20:23 ----------

    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եր, հորինելն ու անկեղծ լինելը իրարից արմատապես տարբեր ու մեկը մյուսին բացառող բաներ են. ես սիրում եմ կարդալ այնպիսի գործեր, որոնք լավ են հորինված, ոչ թե որոնք ինչ-որ մեկի բառացի օրագիրն են : Ստեղծագործելը հորինել էլ ա ենթադրում, չէ՞:
    Դու բաց ես թողել իմ մի գրածը, ես ասում եմ՝ ես անկեղծություն ասելով ոչ թե հասկանում եմ որ հեղինակը պետք ա մենակ գրի նրա մասին ինչ որ ուղիղ ձևով իր մաշկի վրա զգացել է, այլ ՀՈՐԻՆԻ ինչ որ բան, բայց էտ ինչ որ բանի միջոցով կարողանա քեզ հասցնի իր մտորումները ու զգացածը , եթե մտորումներ ու զգացած չկա տողատակում, կա մենակ հորինվածք, էտ մնայուն ու հետք թողնող գործ չի լինի, կարողա հետաքրքիր կարդացվի ու պլծ:

  21. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արևածագ (15.08.2010)

  22. #60
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Երվանդ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Անկեղծ են , Ազիմովը իմ կարծիքով մինչև իրա գրոծեր գրելը մտածել ու խորհել է մարդկության ապագայի մասին, ինքը իր ֆանտաստ գրականության միջոցով փորձում ա նկարագրել իր պատկերացրած ապագա ՄԱՐԴՈՒՆ, մարդկության իր երազած ապագան, Ստանիսլավ Լեմը նույնը, ինքը իր Մագելանի Ամպը գործով նկարագրում ա իր երազած ապագա մարդկությանն ու մարդուն, իրանց հարաբերությունները, ոնց պիտի լինի իր պատկերացմամբ որ մարդկկությունը հասնի էտ մակարդակին, Լեմմը կարծում ա որ էտ հնարավոր ա միայն սոզիալիզմի միջոցով, ինքը անկեղծ ա , կարծում եմ եթե մենակ տիեզերանավ նկարագրեր ու էտ ճանապարհորդությունը էտ վեպը կարողա էլի հետաքրիր լիներ, բայց հաստատ հետք չէր թողնի կարդացողի մոտ:
    Անկեղծությունը ինձ համար դա չի: Անկեղծությունը էն կլիներ, եթե գրքում լինեին էսպիսի տողեր. «Դե լավ, ժողովուրդ ջան, արդեն տակս եմ անում, գնամ զուգարան գամ ու էս մի աննասուն գլուխն էլ գրեմ-պրծնեմ, մեկ ա՝ ինչ էլ գրեմ՝ հրատարակչությունը լիքը փող ա տալու» :

    Եր, անկեղծության հականիշը էն չի, որ ինչ-որ գրող գիտի, որ X գաղափարը սխալ է, բայց շարունակում է էդ գաղափարը պրոպագանդել, օրինակ: Անկեղծության հակառակն ինձ համար էն է, որ գրողը հաստատ գիտի, որ անհնար է, օրինակ, մթությունը սև ու փափուկ թավիշի նման փաթաթել վրան ու անհետանալ գիշերվա գրկում (հենց նոր էի կարդում ), բայց գրում է՝ ընթերցողին գեղագիտական հաճույք պատճառելու համար: Վան Գոգի «Աստղազարդ գիշերն» էլ ընդհանրապես անկեղծ չի. ինքը հաստատ ոչ էդպիսին է տեսել էդ երկինքը (ֆիզիոլոգիապես անհնար է), ոչ էլ, մանավանդ, էդ երկինքն էդպիսին էր. բայց ինքը «կեղծել» է իրական երկինքը՝ ստեղծագործելու համար: Անկեղծը, իրականը, վստահելին, ապացուցելին հազարից մեկ են այնքան լավը, ինչքան հորինվածն ու անիրականը:
    DIXI
    carpe noctem

Էջ 4 16-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567814 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս
    Հեղինակ՝ Ձայնալար, բաժին` Քաղաքականություն
    Գրառումներ: 14644
    Վերջինը: 24.01.2023, 19:53
  2. Խաղեր. քննարկումներ թեմայից դուրս
    Հեղինակ՝ Gevorg, բաժին` Խաղեր
    Գրառումներ: 428
    Վերջինը: 16.10.2022, 18:51
  3. «Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Ներսես_AM, բաժին` Կրոն
    Գրառումներ: 2378
    Վերջինը: 08.01.2021, 09:04
  4. «Անեկդոտներ» բաժնի թեմայից դուրս քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Շինարար, բաժին` Անեկդոտներ
    Գրառումներ: 97
    Վերջինը: 24.06.2020, 01:19
  5. «Ճարտարապետություն» բաժնի թեմայից դուրս քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Mephistopheles, բաժին` Ճարտարապետություն
    Գրառումներ: 249
    Վերջինը: 10.07.2018, 18:46

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •