ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԵՈՍԻ 6, 14-15
ամեն մարդ չի, որ կարա ների, բայց բոլորն էլ պարտավոր են ներել (եթե ուզում են, որ իրանք էլ ներվեն)
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԵՈՍԻ 6, 14-15
ամեն մարդ չի, որ կարա ների, բայց բոլորն էլ պարտավոր են ներել (եթե ուզում են, որ իրանք էլ ներվեն)
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Նիգգա, դա ավելի շուտ Մատթ. 6:14-15-ի քո ձևակերպումն էր
Իրականում հետևյալ տեսքն ունի. «Այո՛, եթե դուք մարդկանց ներեք իրենց հանցանքները, ձեր երկրնավոր Հայրն էլ ձեզ կների: Իսկ եթե դուք մարդկանց չներեք իրենց հանցանքները, ձեր Հայրն էլ ձե՛զ չի ների ձեր հանցանքները»:
Ներելն ընդհանրապես շատ բարդ բան է որոշ մարդկանց մոտ, եթե հիշաչար չլինես, կարող ես ներել ամեն ինչ... եթե նույնիսկ անհնար է թվում, ժամանակի ընթացքում մեղմանում է այդ ցավը, որ հասցրել են Քեզ...
Ներիր, որ ներվես...չնայած պետք է աշխատես ցավ չպատճառել դիմացինիդ, չվիրավորել..., բայց մարդն իր աշխարհ գալուց ի վեր կատարյալ չի եղել, բոլորս էլ մեղքեր ենք գործում այս արդեն անկատարյալ կյանքում...
Ընդհամենը պետք է չդավաճանել և սովորել ներել![]()
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Կարծում եմ վաղ թե ուշ ներում ենք ՝ թեկուզ մահից հետո
Ամեն մարդ էլ կարող է ներել, խնդիրը նրանում է ուզում է նա ներել ,թե՞ ոչ
և արժե՞ որ ամեն ինչ ներվի այս կյանքում....![]()
Ճշմարտությունը միշտ էլ անհավանական է, որպեսզի այն հավանական լինի, ստիպված ես լինում մի քիչ սուտ խառնել...
Կա ֆրանսիական ասացվածք. ներել նշանակում է հասկանալ:
Ինչ վերաբերում է կարող է, թե ոչ, իմ կարծիքով ամեն մարդ կարող է ամեն ինչ, ինչը կարող է մի որևէ մարդ: Խնդիրն այն է` կանի, թե ոչ:
Մեկ էլ հիշեցի Բալկոնսկու ասածը "Պատերազմ և խաղաղություն" վեպում.
Человек должен простить все, но это не значит что я могу...
Վերջին խմբագրող՝ Բարեկամ: 22.11.2007, 02:56:
Ես, որ կներեմ ամեն ինչ: Չգիտեմ ինչու:
Ով, որ կարդացել է հարցեր հոգեբանության և փիլ. թեման, ապա կիմանա թե ինչու:![]()
եթե ներեմ, կներեմ առանց ետ նայելու, բայց ինձ հասցված վիրավորանքը չեմ մոռանա, միշտ էլ հետքը մնում ա…
էս հարցի շուրջ մեր հոգեբանների կարծիքն եմ կարդալ ուզում![]()
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
ներել ցանկացած մեկը կարող է և ընդունակ է…
այլ հարց է` ընդունա՞կ է արդյոք ամեն մեկը մոռանալ… չեմ կարծում…![]()
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Իմ կարծիքով մարդը ոչ ոք է, որ ների կամ չների մարդուն: Մեզ ներողը Աստվածն է, իսկ Աստվածը միշտ ներում է մեզ, քանի որ մեզ շատ է սիրում, բայց չի կարելի չարաշահել այդ սերը, իսկ ավելի ճիշտ պետք է աշխատել սխալներ քիչ գործել: Ես ինքս կարող եմ ամեն ինչ ներել բացի դավաճանությունից, սակայն որոշ ժամանակ անց դա էլ կկարողանամ ներել իմ հոգում, բայց այդ մարդուն չեմ ասի, որ ներել եմ: Իմ կարծիքով այն մարդը, ով չի կարողանում ներել կամ չի ուզում ներել, նա չար մարդ է:
Ամեն մարդ կարող է ներել, սակայն ներելու համար պետք է սիրել, սիրել այդ բառի բուն իմաստով: Մեր սերն ընդամենը գործարք է. մենք մի բան տալիս ենք, բայց անպայման դրա դիմաց սպասում ենք հատուցում /սա միայն նյութականին չի վերաբերում/: Սակայն Քրիստոսը, Բուդդան այլ կերպ են սիրել. նրանց համար սերը գործարք չի եղել, այլ կեցութաձև, հոգեվիճակ, ապրելու համար անհրաժեշտ և բավարար պայման: Փորձեք սիրել և կհասկանաք, որ ներելը շաաատ հեշտ է.... "Աստված սերն է"...
Եվ անպայման հիշեք. մի դատեք, որ չդատվեք, քանի որ ինչպես որ դուք դատեք, նույն կերպ էլ ձեզ են դատելու:
Նաև հիշեք, որ մենք անսխալական չենք. հիշեք այս բացարձակ ճշմարտությունը. ինչու եղբորդ աչքի միջի շյուղը տեսնում ես, իսկ քո աչքի գերանը` ոչ: Նախ քո աչքի գերանը հանիր, նոր փորձիր եղբորդ օգնել աչքից շյուղը հանելիս:
Ասում են, ուժեղ է նա, ով կարողանում է ներել: Իմ ուժեղությունը շատ հաճախ անինքնասիրության դուռն է թակում: Այդ ժամանակ ինքս ինձ չեմ կարողանում ներել: Իսկ որպես այդ հարցում մեծ փորձ ունեցող մեկը, ասեմ, որ դրանից ավելի սարսափելի բան չկա:
Ներում եմ բոլորին, ներում ամեն ինչ/Թերևս մինչև այժմ գործած արարքները/: Իսկ արի ու տես, որ դիմացինս գնահատում է դա որպես բնական երևույթ, և կրկնում իր արարքը: Չգիտեմ՝ ինչու եմ ներում: Դա ստացվում է ինքստինքյան: Բացատրեմ՝ երբ դիմացինս այնպիսի արարք է թույլ տալիս, որը ինձ համար անընդունելի է, ապա կարող եմ թողնել-հեռանալ: Իսկ երբ նա օգնության խնդրանքով մեկ բառ անգամ ինձ ասի՝ կվազեմ/սկի 1-03-ը այդքան արագ տեղ չի հասնի/: Ու արի ու տես, որ չեմ էլ փոշմանում, որ օգնության եմ հասել, կամ ինձնից կախված ամեն ինչ արել եմ: Բայց այս ամենից հետո էլ ասեմ, որ մինչև կոկորդս կուշտ եմ արդեն, ու խուսափում եմ բոլորից, մի տեսակ ինքնամփոփ եմ դարձել, խուսափում եմ շփումներից, որպեսզի ապահովագրեմ ինձ անկանխատեսելի հարվածներից: Չեմ հոգնել ներելուց, ես դեռ ուժեղ եմ, ուղղակի իմ ուժեղությունը երբեմն անինքնասիրության դուռն է թակում...
Սակայն այնքան միեւնույն է...
Երբեմն չարժի էլ ներել, որովհետև եթե ներում ես անարժան մարդու, ապա նա քեզ նորից է առիթ տալիս ներելու։
Չներելով ծանրաբեռնում ես և քո կարման, և նրա կարման, ում չես ներում:
...
Չներելն իմ անձնական ողբերգությունն է, բայց ես աշխատում եմ այդ ուղղությամբ:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ