Յագուարչիկի’ առնետին բնորոշ հայացքը Պաուլոյին ուղեկցեց դեպի տնօրենի սենյակ…
Տնօրենը թիկնել էր բազկաթոռին, ոտքերը սեղանին էին…Պաուլոյի սուր աչքն ընկավ նրա աջ գուլպայի բութ մատին,որն այնքան մաշված էր, որ ծակվելուն մնացել էր 3 րոպե 15 վայկյան…
«Ահա թե ինչպես են գումար կուտակում,-մտածեց Պաուլոն,-գուլպաների հաշվին»,-և մինչ նա մտքում կհաշվարկեր չգնված գուլպանեից եկող տարեկան եկամուտը, նրա դեմքին հայտնվեց կտորե ինչ որ բան…
Ներքնազգեստ էր, կանացի ներքնազգեստ.
_Սա ինչ է?,-գոռաց տնօրենը
_Ներքնազգեստ պարոն,
_Իսկ ապրանքանիշը?,
-Մեր հակառակորդ ընկեերությանն է կարծես,բայց…
_Ինչը ,բայց, թիկունքիս ես հարվածում հա?անունով էլ տեղակալ ես հա?...,-Պաուլոն ոչինչ չէր հասկանում,ինչ կապ ուներ նա այդ ներքնազգեստի հետ…Սարսափում էր որևէ բան ասել,երբ հանկարծ նկատեց.
_Ես ճիշտ էի պարոն,ճիշտ էի հաշվարկել,ձեր գուլպան ծակվեց,-շեֆը կիսաամոթխած կիսազարմացած հայացքով նայեց Պաուոյին և ոտքերն իջեցրեց սեղանից…,-իսկ ներքնազգեստից ոչինչ չեմ հասկանում, ավելի ճիշտ չեմ հասկանում, թե ես ինչ կապ ունեմ և կամ որն է պատճառը ,որ իմ այսքան տարիների նվիրվածությունը կարողացաք հօդս ցնդեցնել ինչ որ ներքնազգեստի պատճառով…
_Դու գիտես սա ումն է?,-Պաուլոն փորձեց գուշակել ,թե ումը կլինի,երբ շեֆֆը խանգարեց նրա մտքի թռիչքին,-կնոջինդ է հիմա’ր…Որ իրավունքով ես կնոջդ համար գնում հակառակորդի արտադրանքը…Դավաճա’ն
_Դե հասկանում եք,կինս ինքն է իր համար …,-մի պահ ուղեղը մթագնեց ,հետո պայծառացավ.
-Իկ ինչպես է կնոջս ներքնազգեստը հայտնվել ձեզ մոտ?...
հ.գ
Մեջբերել
Էջանիշներ