Տաուռելի բանաստեղծությունները (Դուք ինձ չգիտեք. . . . )

[Ծով]

Էս վերջինը իրականում շատ բարի ոտանավոր էր...Սեփական ճարահատության հետ հաշտվելու փորձ...
Լավն էր...

[Taurel. . . .]

Բոլորից շնորհակալ եմ

Էս բանաստեղծությունը կարող եք կարդալ և վերևից ներքև, և հակառակը ..............

Կվերադառնամ

Մի տեսակ լուռ են դարձել օրերս,
Ու մշուշոտվել խոր աշնան նման,
Ես էլ մի տեսակ լուռ եմ վերջերս,
Ես կորցրել եմ անցյալն ու ներկան:

Քոյլում եմ հանգիստ ավեր անցյալում,
Զիջող հեգնանքով նայում ներկիային,
Խելառ հուշերիս մութ քարանձավում
Խարույկ եմ վառել ու նստել գետնին. . .

Հետաքրքիր չէ էլ ինձ ապագան,
Ամեն ինչ պարզ է ու ձանձրալի,
Թող որ ես նստեմ խարույկիս կողքին,
Ու թող էլ ոչ ոք ինձ չխանգարի. . . .

Կվերադառնամ ես դեպի ներկա,
Եվ ապագան էլ դեռ կճաշակեմ,
Փայլուն կխաղամ իմ դերը հպարտ,
Հպարտ աչքերով կյանքին կնայեմ:

Բայց հիմա մի քիչ թող հանգստանամ,
Խելառ հուշերիս մութ քարանձավում,
Թող խարույկ վառեմ ու այտեղ մնամ,
Ինձ մի խանգարեք. . . . Կվերադառնամ. . . .

[Ծով]

Բոլորից շնորհակալ եմ

Էս բանաստեղծությունը կարող եք կարդալ և վերևից ներքև, և հակառակը ..............

Կվերադառնամ

Մի տեսակ լուռ են դարձել օրերս,Ու մշուշոտվել խոր աշնան նման,
.

Վերևից ներքև ավելի լավ ա...ինձ շատ դուր եկավ

[Ուլուանա]

Լավն էր, ինձ էլ դուր եկավ: Շատ սահուն էր կարդացվում, ու մեջը մի տեսակ տաքուկ հարմարավետություն կար, չգիտեմ... համենայնդեպս, ես էդպես զգացի: Բայց որոշ տեղեր մշակման կարիք ունեն. մի քանի տեղ վանկերի քանակը չի համապատասխանում...

[Simon]

Բոլորից շնորհակալ եմ

Էս բանաստեղծությունը կարող եք կարդալ և վերևից ներքև, և հակառակը ..............

Կվերադառնամ

Մի տեսակ լուռ են դարձել օրերս,
Ու մշուշոտվել խոր աշնան նման,
Ես էլ մի տեսակ լուռ եմ վերջերս,
Ես կորցրել եմ անցյալն ու ներկան:

Քոյլում եմ հանգիստ ավեր անցյալում,
Զիջող հեգնանքով նայում ներկիային,
Խելառ հուշերիս մութ քարանձավում
Խարույկ եմ վառել ու նստել գետնին. . .

Հետաքրքիր չէ էլ ինձ ապագան,
Ամեն ինչ պարզ է ու ձանձրալի,
Թող որ ես նստեմ խարույկիս կողքին,
Ու թող էլ ոչ ոք ինձ չխանգարի. . . .

Կվերադառնամ ես դեպի ներկա,
Եվ ապագան էլ դեռ կճաշակեմ,
Փայլուն կխաղամ իմ դերը հպարտ,
Հպարտ աչքերով կյանքին կնայեմ:

Բայց հիմա մի քիչ թող հանգստանամ,
Խելառ հուշերիս մութ քարանձավում,
Թող խարույկ վառեմ ու այտեղ մնամ,
Ինձ մի խանգարեք. . . . Կվերադառնամ. . . .

Լավն էր: Կարծում եմ "հպարտ" այնքան էլ տեղին չես օգտագործել, որովհետև այն բացասական իմաստ ունի: Ի՞նչ ես կարծում:

[Ուլուանա]

Լավն էր: Կարծում եմ "հպարտ" այնքան էլ տեղին չես օգտագործել, որովհետև այն բացասական իմաստ ունի: Ի՞նչ ես կարծում:

Բայց ինչու՞: Իմ կարծիքով, իմաստը դրական է, և հեղինակը նկատի է ունեցել հենց հպարտ, ոչ թե, օրինակ, գոռոզ կամ ուրիշ նման բան, ինչպես որ, ենթադրում եմ, դու նկատի ունես:

[Simon]

Բայց ինչու՞: Իմ կարծիքով, իմաստը դրական է, և հեղինակը նկատի է ունեցել հենց հպարտ, ոչ թե, օրինակ, գոռոզ կամ ուրիշ նման բան, ինչպես որ, ենթադրում եմ, դու նկատի ունես:

Ես չասացի, որ հեղինակը նկատի չի ունեցել "հպարտ": Դատելով գրվածքից, նա "հպարտ" բառը օգտագործել է դրական իմաստով, իսկ ինպես գիտենք (կամ չգիտենք) հպարտ, գոռոզ երկու բառերն էլ բացասական իմաաստ ունեն:

[Ուլուանա]

Ես չասացի, որ հեղինակը նկատի չի ունեցել "հպարտ": Դատելով գրվածքից, նա "հպարտ" բառը օգտագործել է դրական իմաստով, իսկ ինպես գիտենք (կամ չգիտենք) հպարտ, գոռոզ երկու բառերն էլ բացասական իմաաստ ունեն:

Չէ, սխալվում ես: «Գոռոզ» բառը, համաձայն եմ, բացասական իմաստ ունի, բայց «հպարտ» բառը դրական է:

[StrangeLittleGirl]

Ամենահաջող տունը.

Մի տեսակ լուռ են դարձել օրերս,
Ու մշուշոտվել խոր աշնան նման,
Ես էլ մի տեսակ լուռ եմ վերջերս,
Ես կորցրել եմ անցյալն ու ներկան:

Ամենաանհաջող տունը.

Հետաքրքիր չէ էլ ինձ ապագան,
Ամեն ինչ պարզ է ու ձանձրալի,
Թող որ ես նստեմ խարույկիս կողքին,
Ու թող էլ ոչ ոք ինձ չխանգարի. . . .

Բավական հաջողված բանաստեղծություն է, բայց, կարծում եմ, որ որոշ տեղեր պետք է շտկել: Մասնավորապես, մեջտեղի տունը շատ հասարակ է ստացվել: Բացի դրանից, այստեղ կարելի է «հպարտներից» մեկը որևէ այլ բառով փոխարինել, այլապես աղքատանում է տունը.

Փայլուն կխաղամ իմ դերը հպարտ,
Հպարտ աչքերով կյանքին կնայեմ:

[Vive L'Armenie]

Ինչպես միշտ լավն էր

Ու մշուշոտվել խոր աշնան նման

Աշուն..., ուզում ես փակվել ինքդ քո մեջ և խորհել, խորհել աշխարհի..., անցած տարիների..., ամեն-ամենի..., կյանքի մասին: Փորձում ես հանգստություն գտնել ինքդ քո մտքերի, հոգու մեջ, տարվել հուշերով..., միգուցե կրկին վերապրել ինչ-որ պահեր, որոնք արդեն անցյալի են վերածվել, բայց ... : Բայց ահա և հանկարծ գարուն կգա..., և կցանկանաս վերադառնալ..., վերադառնալ դեպի կյանք, իրական աշխարհ, ապրել ներկայով, սիրել..., սիրվել..., մի կողմ թողնել տխուր մտքրը և ապրել..., ապրել ու կրկին ապրել... :

[Taurel. . . .]

Բարև........................կներեք որ ուշ եմ պատասխանում.......... Բոլորիցդ շնորհակալ եմ կարդալու, գնահատելու և դիտողություններ անելու համար: Համաձայն եմ, որ կան թույլ տողեր, որոշ տեղերում գուցե վանկերը չեն համապատասխանում, բայց ստեղծագործելուց առաջնայինը միտքն է , որ ուզում եմ հասցնել ձեզ, ու թեկուզ թող մի տեղ տողը ջարդվի, բայց հասնի ձեզ այն ինչ ուզում եմ............ Կարծում եմ համամիտ եք

Ոչինչ չի մնա..........

Ինձնից ոչինչ քեզ չի մնա,
ինչպես չմնաց քեզանից ոչինչ,
Խելագար սերը ճամփին կմնա,
Այն չի հասնի քեզ, ու ոչ էլ ինձ. . . .

Քաղցր հուշերը հեգնանք կդառնան,
Վախենամ նրանք ծեծված են այնքան
Բոլոր հույսերը հուսահատ եղած,
Վիրավորի պես լուռ կհեռանան. . . .

Այս ամենից մեզ մի բան կմնա,
Այն, որ իրարից ոչինչ չմնաց. . . .

[Tig]

Չնայած չեմ հասցրել լրիվ ստեղծագործություններդ կարդալ, ափսոս ժամանակս քիչ է, բայց մեծ ցանկություն առաջացավ լրիվ կարդալու:
Շատ հավանեցի, ուղղակի հոյակապ են, ես հանում եմ իմ «գլխարկը» քո առաջ…

[Philosopher]

Բարև........................կներեք որ ուշ եմ պատասխանում.......... Բոլորիցդ շնորհակալ եմ կարդալու, գնահատելու և դիտողություններ անելու համար: Համաձայն եմ, որ կան թույլ տողեր, որոշ տեղերում գուցե վանկերը չեն համապատասխանում, բայց ստեղծագործելուց առաջնայինը միտքն է , որ ուզում եմ հասցնել ձեզ, ու թեկուզ թող մի տեղ տողը ջարդվի, բայց հասնի ձեզ այն ինչ ուզում եմ............ Կարծում եմ համամիտ եք

Բանաստեղծությունը միայն միտք չէ, Հեգելի "Լոգիկան" բանաստեղծություն չէ, բանաստեղծությունը բառային երաժշտության վերածված միտքն է

[Tig]

Վերջին պար

Արցունքներիս հոգիները,
Անձրև են հուշերիս մաղում,
Իմ խենթ մտքի կծկումները,
Սիրուս տաճարն են ավերում:

Իմ վախեցած, թույլ ձեռքերը
Քնքուշ քո մեջքն են գուրգուրում,
Վերջին պարի լուռ գիտակցումը,
Մտքիս դռներն է խուլ թակում:

Կասկածիս հմտացած հովերը,
Խղճիս իրանն են մեղմ ճոճում,
Մեղեդու հեռացող քայլերը ,
Սրտիս հատակն են տրորում:

Երբ հեռացնում եմ իմ ձեռքերը,
Հոգուս զանգերն են ղողանջում,
Իմ թուլացած, ծալված ծնկները
Քո տաք հետքերն են համբուրում:

Շատ լավ է, ողղակի մի խորհուրդ եմ ուզում տալ, 2-րդ տնից սկսաց կենտ տողերիդ մեջ մի վանկ ավելանում է, օր.՝

Իմ վախեցած, թույլ ձեռքերը
Քնքուշ քո մեջքն են գուրգուրում,
Վերջին պարի լուռ գիտակցումը,
Մտքիս դռներն է խուլ թակում:

ստեղ որ լուռ բառը հանենք ավալի սահուն կդառնա ու միտքն էլ չի փոխվի՝

Իմ վախեցած, թույլ ձեռքերը
Քնքուշ քո մեջքն են գուրգուրում,
Վերջին պարի գիտակցումը,
Մտքիս դռներն է խուլ թակում:

մնացաց տներում նույնպես ես բանը կա

[Tig]

էսօր լավ էր հասցրեցի ես բաժնում ներկայացված բանաստեղծություններդ կառդամ ու ևս մեկ անգամ ուզում եմ հայտնեմ իմ հիացմունքը՝ ընտիր են և ցնցող:
Մաղթում եմ նորոնոր բանաստեղծական երկունքներ…