Սիրտս պոկելով մտքերիս ծառից փորձում եմ ազատել նրան , բայց ՍԻՐՏԸ առանց ՀՈԳՈՒԸ չի կարող, ու տեսնելով փշոտ օդում տանջվող հոգուս սիրտս իր գիրկն է առնում նրան , որ միասին փաղչեն. . . . Իրականում բանաստեղծությունը մի տուն էլ ուներ , որտեղ ԿՈՒՐԱՑԱԾ ԴԵՌ ՉՏԵՍԱԾ ԼՈՒՅՍԻՑ ՆՐԱՆՔ ԲԱԽՎՈՒՄ ԵՆ ՀՈՒՇԵՐԻՍ ՔԱՐԻՆ ՈՒ ԸՆԿՆՈՒՄ ՏԱՆՋԱՆՔԻ ՀՈՂԻ ՎՐԱ. . . . . Բայց խորուրդ տվեցին հանել այդ տունը, որպեսզի բանաստեղծություններիցս գոնե մեկը լուսավոր ավարտ ունենար. . . .Alize_etoilik-ի խոսքերից
Շնորհակալ եմ որ պատասխանեցիր: Քո ստեղծագործությունները կարդացել եմ , ՀՐԱՇՔ ԵՆ: Էտ պատճառով էլ կարծիքդ Էտքան կարևորա իմ համար. . . .
Էջանիշներ