Զգում եմ, որ գրելու ձիրք ունես ու կարող ես հասնել լուրջ բարձունքների, բայց ասեմ, որ կրթված լինելուց ու բանաստեղծելու կարողությունից էլ ավելի կարևոր եմ համարում բանաստեղծի` բանաստեղծավայել ապրելու ընդունակությունը: Երբ ոչ թե տրամադրվում ես տողեր ստեղծել, այլ տողերն իրենք են քեզ ստիպում տրամադրվել, երբ դրանք լցնում են հոգիդ մինչև պռունկները... Երբ դրանց գոյության դեմ պայքարել անհնար է, անհնար է սաստել ծնունդները: Երբ զգում ես քեզ բանաստեղծ, այլ ոչ թե ձգտում բանաստեղծ լինել, առավոտյան բարևն էլ ես հանգավորում... Սկսում ես ոչ միայն սիրո, գեղեցիկի մասին գրել, այլ ամեն ինչի, ինչ տեսնում ես, զգում, պատկերացնում ու հորինում: Ես զգում եմ, որ դու ընդունակ ես ավելիին:
Մեջբերել
Էջանիշներ