Ժողովուրդ ջան, շատ անունների ստուգաբանությանը ծանոթանալիս մեկ-մեկ մարդ ապշումա..
իսկ կարող էր էնպես ստացվել, որ որևէ անուն ուղղակի հորինած լինեյին` առանց ստույգ իմաստի..
ինչ է` մեր պապերի երևակայություն չէր հերիքի ))
ու ինչ պարտադիր էր, դարեր հետո, այս կամ այն անվան բացատրությունը որոնել այլ լեզուների մեռած ու գործածությունից դուրս եկած արմատներում...
իմ վրա օրինակ բերեմ.
2 որդիներիս անունները ինքնուրույն եմ որոշել:
հիմա էլ դստեր գալուն ենք սպասում, որի անունը, ըստ նախնական պայմանավորվածության, կարող էր ընտրել կինս` միակ պայմանով, որ հայկական լինի..
ինքն էլ շատ Պեպա անունն էր հավանում (վստահ չեմ, բայց կարծեմ իտալական է..)
վերջը` գցեցինք-բռնեցինք ու հայկական <-ինե>-ով նոր անուն ստացանք.
Պեպինե-Սիրանուշ
դե թող ապացուցեն, որ հայկական չի )))
Հ.Գ. ստուգաբանության սիրահարների համար` Պեպինե = պապայի աղջիկ )))))
Մեջբերել
Էջանիշներ