Ստրադիվարիուսի գործը

[Գալաթեա]

ՍՏՐԱԴԻՎԱՐԻՈՒՍԻ ԳՈՐԾԸ

Դետեկտիվ պատմվածք՝ միայն մասամբ հիմնված իրական փաստերի վրա

Մայոր Կարապետյանը մի կում արեց իր սև, դառը սուրճից և չուզելով սեղանի վրայից վերցրեց աղմուկ դրած բջջային հեռախոսը:
- Լսում եմ, Սերգեյ Գրիգորիչ:
Կրակայրիչը չէր վառվում: Մի քանի ամգամ չխկացնեց ու մռայլված հարցրեց:
- Փորձագետներն արդեն տեղում ե՞ն:
Կողքի սեղանին նստած տղամարդը, որ աչքի տակով հետևում էր նրան, մոտեցավ և կրակ մատուցեց:
Մայոր Կարապետյանը գլխով շնորհակալություն հայտնեց ու ներս քաշեց ծուխը:
- Լսում եմ, Սերգեյ Գրիգորիչ, երկու րոպեից Ձեզ մոտ եմ:
Ափսոսանքով նայեց իր սուրճին և գումարը սեղանին դնելով վեր կացավ:

Ոստիկանության գնդապետ Սերգեյ Բարսեղյանն անտրամադիր էր: Հեռախոսով էր խոսում ու միակողմանի խոսակցությունից զգացվում էր, որ այն մյուս կողմից նեղում են:
- Հասկացա, կզբաղվենք, բոլոր ուժերով, - ասաց ու լսափողը շրխկացրեց:
- Տուժածը տեղյա՞կ է, Սերգեյ Գրիգորիչ:
- Փորձում են գտնել: Սևան է գնացել, ըստ տեղեկությունների:
- Արդեն պա՞րզ է ինչ են տարել տնից:
- Դեռ ոչ, տակնուվրա է արված ամբողջը, միայն ինքը կկարողանա հաստատ ասել: Մինասյանի հետ կզբաղվեք այդ գործով, իրեն էլ եմ կանչել:
- Կաֆետերիայում էր քիչ առաջ:
Դուռը թակոցից հետո բացվեց:
Մայոր Կարապետյանը մտքում ժպտաց. "Շան անունը..."
- Կանչե՞լ էիք, պարոն գնդապետ:
- Այո, Մինասյան, քեզ և Կարապետյանին հանձնարարում եմ ջոււթակահար Հովսեփ Խաչատրյանի տան գողության գործը: Հենց հիմա գնացեք, փորձագիտական խումբն արդեն այնտեղ է: Պետք է գտնել տանտիրոջշը, որպեսզի պարզենք թե կոնկրետ ինչ են գողացել:
- Ու հուսալ, որ չեն գողացել կոնկրետ մի բան, - կիսաձասյն ավելացրեց մայորը:

Ծառայողական մեքենան շարժվում էր դեպի դեպքի վայր: Մայորը փորձում էր վառել օրվա երկրորդ սիգարետը, նորից ապարդյուն:
Արմեն Մինասյանը մեկնեց նրան կրակայրիչը և ժպտաց.
- Թող մնա ձեզ մոտ, Անժելա:
Մայոր Կարապետյանը պատասխան սառը ժպտաց և ասաց.
- Չորս օր է ինչ այստեղ է Խաչատրյանը և արդեն այսպիսի տհաճ պատմություն: Ինչ կմտածի մեր մասին... մարդը գալիս է համերգների, թալանում են որպես շնորհակալություն:
- Նայել ե՞ք համերգները, ցույց էին տալու հեռուստացույցով:
- Մեկն եմ հաջողացրել, Արամ Խաչատրյանի ջութակի կոնցերտը... հիանալի էր նվագում... կարծեմ հենց դա նվագելու համար էլ նվիրել էին երեք տարի առաջ, մրցույթին:
- Ի՞նչ էին նվիրել, - Մինասյանը մի պահը հայացքը կտրեց առջևի մեքենայի համարներից:
- Ջութակը, Արմեն, ջութակը, - անհանգիստ ձայնով պատասխանեց մայոր Կարապետյանը:

շարունակելի