Չեմ սիրում էս բառը, երևի աղետի գոտում ապրելուց ա հումանիտար օգնության կարմիր ոսպից
Դատարկը խեղդվողին օգնելուց որ խոսաց էս քանի օրն էլ ակումբցիներից մեկն էր իր օրագրում դեպ պատմել, խեղդվողին օգնողը չի մտածում, թե խի ա օգնում, տեսնում ա՝ խեղդվում ա, իրան ջուրն ա գցում, սկի չի էլ հասցնում մտածել, թե օգնում ա, օգնում ա, որովհետև օգնում ա… Հետագայի ակնկալիքով օգնություն չկա, դա էսօրվա մեր իմացած օգնությունն ա, ու էդ հետագայի ակկալիքն ա, որ էդ բառի մեջ ինձ համար բացասական երանգ ա մտցրել: Իսկական օգնությունը, որովհետև չի ունենում, ինչպես իսկական սիրելը, իսկական ընկերությունը, հենց ունեցավ, դա իսկական իչ, իմ կարծիքով… Սիրում ես, որովհետև սիրում ես, ընկերդ ա, որովհետև ընկերդ ա, օգնեցիր, որովհետև
ի՞նչ որովհետև, ու՞մ օգնեցի, ե՞րբ, սկի գլխի չեմ եղել, այ դայ ա օգնությունը, էն որ մեկին շնորհակալություն ես հայտնում ու ինքը չի հասկանում, թե խի, էն որ քեզ շնորհակալություն են հայտնում ու դու չես հասկանում, թե ինչի համար, բայց քեզ լավ ես զգում, հասկանում ես, որ մի բան ես արել ու դա օգնել ա իրան, այ էդ ժամանակ իսկական օգնություն ա եղել: Թե չէ մինչև համալսարան սովորել ենք, որ պետք է օգնել ու պետքի գիտակցումով օգնում ենք ու ասում ենք մալադեց մեզ, որ օգնեցինք, մեր լավ զգալու համար: Երեխան դպչոցում անցել ա, որ տատիկին պետք է օգնել փողոցն անցնելու, օգնում ա, բայց մայթում պառկած բոմժի կամ ալկաշի կամ մարդու մասին բան չի անցել ու վրայով լոք ա անում անցնում, իսկ իրականում նա ոչ բոմժ էր, ոչ ալկաշ, էդ պահին ինֆարկտ էր տանում, բայց բոլորն էլ վրայով լոք են անում, անցնում, նման պատմություն, թե ռեալում եմ հանդիպել, թե էլի ակումբցիներից մեկի օրագրում, մի խոսքով բարդ պատմություն ա, ինչքան գրեմ, կգրեմ էս թեմայով ու էլի ոչ ոք գրածիցս բան չի հասկանա, որտեղի՞ց հասկանա, սկի ես չեմ հասկանում
Մեջբերել
Դատարկություն-ի խոսքերից
... Համենայնդեպս պետք է հնարավորինս չափ հատուցել մեզ օգնողներին...
Երբ ինչ–որ մեկին օգնում եմ, ու զգում եմ, որ ինքը մտածում է հատուցման մասին, հասկանում եմ, որ էդ մարդն ինքն էլ ինչ–որ մեկին օգնելիս հատուցում է ակնկալում, ու էդ օգնելն արդեն դառնում է փոխշահավետ գործարք, ոչ թե օգնություն։ Համենայնդեպս, ես օգնություն ասելով՝ հասկանում եմ սրտաբուխ, անշահախնդիր ու առանց ակնկալիքների արված գործողություն։ Իսկ ակնկալիքների մասին միտքն արդեն գործարքի է վերածում արածդ։ Ու, ի դեպ, ոչ էլ առանձնապես մտածում եմ ինձ օգնողներին պարտադիր հատուցելու մասին։ Եթե կարիք ունենան, էլի կօգնեմ հնարավորություններիս սահմաններում, ճիշտ էնպես, ինչպես որ իրենք են ինձ օգնել, բայց միայն որովհետև մարդն օգնության կարիք ունի, ոչ թե որովհետև ինքն էլ ինձ էր օգնել մինչև էդ։ Ու նույն ձևով կօգնեմ ինձ երբեք չօգնած մարդուն։ Չեմ սիրում, երբ ինչ–որ բան արվում է զուտ ի պատասխան... Էդ «ի պատասխանի» մեջ, որպես կանոն, կորչում է անկեղծությունն ու սրտաբուխ վերաբերմունքը...
Էջանիշներ