Վորլդ, քո գրածի մեջ մեծամտություն կար: Իմ գրածի մեջ՝ ոչ: Իմ մոտ կարծիք էր՝ ամրապնդված բազմաթիվ ինձանից էլ, քեզանից էլ ավելի կայացած գրողների կարծիքներով: Քո մոտ՝ տարիքային (եթե ոչ դեռահասական), դիլետանտական ընդվզում: Նման ընդվզումների վրա է հենված, ասենք, վաթսունականների պոետիկ կոնտրկուլտուրայի մեծ մասը, որ եթե հեղինակին հարցնես, թե ինչ է ի նկատի ունեցել, երբ գրել է՝My World My Space-ի խոսքերից
Բոլոր մեծամիտ մարդկանց կարծիքը իրենց կարծիքով "վատ" գրողների մասին...
Պրոֆեսիոնալ դերասանին էլ տաղանդ պետք չի չէ, մենակ փորձ ա պետք....
մեծամիտ արհամարհանքով կնայի վրադi close my eyes
in th dark i see
Rodan Rimbaud
in th dark
i swallow th cloth
of loneliness
crow i am here
raven i am hereինչպես նշում է Սթիվեն Քինգը ("On Writing", CV, 62-63), այդ մարդկանց համար էական չի, որ նրանք պատկերացում չունեն իրենց իսկ գրելու մեխանիկայի մասին («ամեն ինչ բխում է սրտից բլա բլա բլա»):
Նրանք պոետնե՜ր են, չէ, բավականաչափ պաթոսով չստացվեց, օ՜հ, չքնաղագեղ Պոեզիայի ստրուկնե՜ր են նրանք, երգիչնե՜ր են ցավի՜... (բազմակետը չմոռանանք, նման մարդկանց սիրելի կետադրական նշանն է հաճախ):
---------- Ավելացվել է՝ 18:38 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:36 ----------
Ահամ: Իսկ ի՞նչ, եթե ես քեզ ասեմ, որ Մեյերը շատ ավելի «մուսայով» ա եղել, քան Տոլկիենը: Ի նկատի ունեմ, գրածի մեջ շատ մեծ ոգևորվածություն ու ոգեշնչում կա: Բայց դրանից զիբիլը չի դադարում զիբիլ լինելԴա կողքից ա էդպես երևում
---------- Ավելացվել է՝ 18:31 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:30 ----------
Դե կարող եմ Ստեֆանի Մեյերի պես պատմել, կարող եմ Տոլկիենի պես պատմել։ Տարբերություն կա։
Մեջբերել
Էջանիշներ