Գրական նմանակումներ
Ահա բանաստեղծուհի Սիլվա Կապուտիկյանի հանրահայտ «Խոսք իմ որդուն» բանաստեղծության մի քանի գրական նմանակում (վերցված է Վաչագան Սարգսյանի «Այս տխրությունը ես չեմ հորինել» գրքից).
Սիլվա Կապուտիկյան
Լսի՛ր, որդիս, պատգամ որպես
Սիրող քո մոր խո՜սքը սրտանց,
Այսօրվանից հանձնում եմ քեզ
Հայոց լեզու՜ն հազարագանձ։
...Ու ոսոխի զարկիցը սև
Դու պաշտպանի՛ր կրծքով նրան,
Ինչպես մո՜րդ կպաշտպանես,
Թե սու՛ր քաշեն մորդ վրա։
Ըստ ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱՅԻ
Անգաջ արա, վուրթիս անուս,
Սիրող դեդուդ խոսկիրքը լուս,
Վիր կալ ահա, պահի մարմաշ,
Հայի լիզուն խաս ու ղումաշ։
Թե թշնամու զարկը ղայիմ,
Բեդամաղի սաբաբ էղնի,
Չթողնիս վուր քու թշնամին
Հայի լիզուն քաբաբ անի։
Ըստ ԱՐԱՄ ԱՍԱՏՐՅԱՆԻ
Լսի՛ր, բալես, դուն հա՛յ ես,
Հայ եմ ես, հայ ենք մենք,
Հայ են հերըս ու մերըս,
Էսօրվանից հանձնում եմ քեզ
Սև-սև աչեր երգերըս։
Անջելոսում կյանքն է հոսում,
Անգլերեն շատ են խոսում,
Բայց դու պահիր մեր լեզուն,
Ոնց որ մամաս սիրասուն,
Բալես, Մասիս էր ասում։
Մեջբերել
Էջանիշներ